Της Νίκης Ζορμπά
Λίγες είναι οι σταθερές του εγχώριου πολιτικού χάρτη στο λυκόφως του 2025. Η εξής μία για την ακρίβεια: η Ν.Δ. διατηρεί συνοχή και προβάδισμα κυβερνησιμότητας, καθώς και τη συνοχή της. Πρόκειται, άλλωστε, για το πιο συμπαγές και ανθεκτικό κόμμα της Μεταπολίτευσης. Πέρασε την άμπωτη των Μνημονίων, επιστρέφοντας στην παλίρροια, κατακτώντας τελικά (δις) και την αυτοδυναμία. Η “κινητικότητα” στο εσωτερικό της, προς ώρας, δεν δημιουργεί σοβαρούς τριγμούς.
Προκλήσεις
Το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να επιβιώσει ύστερα από μακροχρόνιους κλυδωνισμούς, χωρίς να επιστρέφει στην αλλοτινή δυναμική του. Βρίσκεται ωστόσο –έστω λόγω συγκυρίας– στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καίτοι ακόμη δεν έχει γίνει μεγάλο κόμμα. Αποτελεί αδιασάλευτη σταθερά του πολιτικού συστήματος; Δεν έχει “κλειδώσει” την προοπτική συνέχειάς του με την παρούσα μορφή και δομή του πάντως, αυτό είναι βέβαιο. Οι προκλήσεις στις οποίες καλείται να αντεπεξέλθει τους επόμενους μήνες είναι μείζονος σημασίας. Αν όχι υπαρξιακές.
Το ομολόγησε πρόσφατα και η Άννα Διαμαντοπούλου: Οι επόμενες εκλογές για το ΠΑΣΟΚ θα είναι πάρα πολύ κρίσιμες.
Απολύτως συνδέεται η επιβίωση (και με ποιους όρους) για το ΠΑΣΟΚ με την αυξημένη κινητικότητα στον χώρο της Κεντροαριστεράς γενικώς (που έχει αποτύχει δημοσκοπικά να συγκροτηθεί σε αντίπαλο δέος της Ν.Δ.) και την υποσχετική του Αλέξη Τσίπρα για ανασύνθεση του χώρου, μέσω του εκκολαπτόμενου κόμματός του.
Τσίπρας
Δηλώνει “παρών” για την επόμενη ημέρα της Κεντροαριστεράς και δεν εμφανίζεται ως επίδοξος αρχηγός, “αναβαπτισμένος” στην Ιθάκη, ενός νέου ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας, με όχημα –ακόμη– μόνο τις προθέσεις του, τοποθετεί εαυτόν στην αρχηγία της όλης “προοδευτικής αντιπολίτευσης” και με σαφή στόχο την επιστροφή στο Μαξίμου και την πρωθυπουργία, ακόμα και στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Απαξιώνει οριζόντια όλες τις υπάρχουσες αντιπολιτευτικές δυνάμεις στα αριστερά της Ν.Δ., οι παρεμβάσεις του λειτουργούν εν είδει “μονομαχίας” με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Ν.Δ. και, αναμφίβολα, έχει πετάξει όντως βότσαλο στα λιμνάζοντα και ρηχά νερά της Κεντροαριστεράς: Ο διαλυμένος ΣΥΡΙΖΑ, η δημοσκοπικά ανύπαρκτη Νέα Αριστερά, αλλά κυρίως το εμπεδωμένα στάσιμο ΠΑΣΟΚ, είναι “χαλικάκια” στα πόδια του και εκπέμπει ως κλίμα ότι… ευκόλως θα τα κλοτσήσει.
Αυτή τη στιγμή απολαμβάνει τα φώτα της δημοσιότητας μέσω του βιβλίου του. Προεξοφλείται ότι εντός των επόμενων 3-4 μηνών θα ανακοινώσει και το κόμμα που ετοιμάζει και τα στελέχη που θα το συγκροτήσουν. Οι τρέχουσες δημοσκοπήσεις, παρότι τοποθετούν τη δεξαμενή του κοντά στο 20%, επιτρέπουν την ανάγνωση ότι απειλεί σοβαρά το ΠΑΣΟΚ με νέα διολίσθηση στα ποσοστά του: Κερδίζει τον Ν. Ανδρουλάκη άμα τη εμφανίσει στο δημοσκοπικό ταμπλό. Η πραγματική του δυναμική, ωστόσο, θα καταγραφεί μόλις ανακοινώσει πολιτικό φορέα, εμφανίσει την “ομάδα του” και αναλυτικά τις προτάσεις και το κυβερνητικό του πρόγραμμα.
Βάσει των αναλύσεων τόσο από τις μετρήσεις όσο και από εκτιμήσεις δημοσκόπων, ο πρώην πρωθυπουργός ψαρεύει κυρίως από τη δεξαμενή των ψηφοφόρων τού (πάλαι ποτέ) ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα πιο αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ (Κωνσταντοπούλου), αλλά και από το αντιδεξιό μπλοκ ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Καίτοι το κόμμα του Ν. Ανδρουλάκη διατηρεί “μασίφ” ομάδα ψηφοφόρων, η έλλειψη προοπτικής αξιόμαχου πόλου απέναντι στη Ν.Δ. είναι πιθανό να λειτουργήσει ευεργετικά για τον πρώην πρωθυπουργό.
Καρυστιανού
Αν το εκκολαπτόμενο κόμμα Τσίπρα έχει προοπτική να γίνει το βότσαλο στη λίμνη της Κεντροαριστεράς, το “κόμμα των Τεμπών”, εάν συγκροτηθεί τελικώς, εκτιμάται στη δημοσκοπική περιρρέουσα πως θα αποτελέσει την πέτρα στο τζάμι του εγχώριου πολιτικού σκηνικού.
Η Μαρία Καρυστιανού, δημοσκοπικά, εντοπίζεται πολύ υψηλά. Ένα 30% των ψηφοφόρων δηλώνει πρόθυμο να της δώσει ψήφο στις επόμενες εθνικές εκλογές. Καύσιμη ύλη της προέδρου του Συλλόγου των Τεμπών είναι η βαθιά ρηγμάτωση στην εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς και εφαλτήριό της η γενικευμένη αίσθηση διαφθοράς που κυριαρχεί στους Έλληνες πολίτες.
Ο επικεφαλής της Metron Analysis, Στράτος Φαναράς, παρουσιάζοντας την Πέμπτη τα αποτελέσματα της τελευταίας δημοσκόπησης της εταιρείας για το 2025, σχολίασε για το πιθανολογούμενο κόμμα Καρυστιανού πως η δεξαμενή του τέμνεται τόσο με αυτήν του Αλέξη Τσίπρα όσο και αριστερότερα και δεξιότερα αυτού. Υπό αυτό το πρίσμα, το “Κίνημα” που δηλώνει η κυρία Καρυστιανού ότι θα συγκροτηθεί με στόχο να μετεξελιχθεί σε κόμμα δεν έχει –για την ώρα– ιδεολογικό προσανατολισμό, παρά μόνο το αντισυστημικό αίτημα “πάταξης της διαφθοράς”. Δεν θα αργήσει να αποκτήσει ιδεολογικό πρόσημο, αναπόφευκτα, βάσει των στελεχών που θα πλαισιώσουν αυτό το κόμμα, όταν και αν συγκροτηθεί.
Για την ώρα, πάντως, η κυρία Καρυστιανού, ενώ ήταν “κοντά” με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, έχει διαρρήξει από καιρό δεσμούς μαζί της και, σύμφωνα με όσα δηλώνει ο Νικόλας Καραχάλιος (δεν φείδεται ευκαιριών να την εκθέσει), οι επαφές της κινήθηκαν στα (πολύ) δεξιά του πολιτικού φάσματος (πρώην βουλευτής Ν. Νικολόπουλος, στελέχη της “Νίκης” κ.λπ.).
Ο “γρίφος” για τη ΝΔ
Νέα Δημοκρατία και Αντώνης Σαμαράς βρίσκονται σε τροχιές παράλληλες. Επί το ακριβέστερον, ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Ν.Δ. δεν έχει χωρίσει τους δρόμους του με τη συντηρητική παράταξη, αλλά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Έχει διαμηνύσει, εξάλλου, πως το εάν θα αποφασίσει να προχωρήσει σε ίδρυση νέου κόμματος εξαρτάται από το ποιος θα βρίσκεται στο τιμόνι της Ν.Δ. Όπερ μεθερμηνευόμενον, εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης διεκδικήσει τρίτη εκλογική θητεία, τότε θα προχωρήσει στα σχέδιά του.
Οι δημοσκοπήσεις φέρουν το κόμμα Σαμαρά σε χαμηλές πτήσεις. To “ταβάνι” του εντοπίζεται γύρω στο 14%. Πολιτικά αδιάφορο, ουσιαστικά, τούτο για τον πρώην πρωθυπουργό, καθώς δεν έχει στόχο να συγκροτήσει έναν σταθερό φορέα στα δεξιά της Ν.Δ. Να δυσχεράνει τις πιθανότητες νέας επανεκλογής Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία επιδιώκει (για να σώσει την “ψυχή της παράταξης”), εξού και με ένα απλό “εισιτήριο” για τη Βουλή (άνω του 3%) θα είναι θεωρητικώς ικανοποιημένος.
Στο πλευρό του έχει (ως κοινές πεποιθήσεις για τη νυν Ν.Δ.) και τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ενώ έχει και “αναφορές” σε ουκ ολίγα γαλάζια στελέχη.
Πηγή: capital.gr
