«Η Χιλή θέλει αλλαγή και θα τη βιώσει», διακήρυξε σχεδόν απειλητικά ο Χοσέ Αντόνιο Καστ, γιος πρώην αξιωματικού της ναζιστικής Βέρμαχτ, θαυμαστής του πάλαι ποτέ δικτάτορα Πινοσέτ και άλλος ένας πολιτικός που, ως νεοεκλεγείς πρόεδρος στη χώρα του, ενσαρκώνει την ακροδεξιά στροφή στη Λατινική Αμερική, σε μια κρίσιμη συγκυρία.
Σαφής επιρροή και ώθηση σε αυτή την πολιτική μετατόπιση αποτελεί η επάνοδος του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Τελευταίος σε ένα σερί υπερσυντηρητικών πολιτικών που αναλαμβάνουν διαδοχικά τα ηνία της εξουσίας στο νότιο «μαλακό υπογάστριο» των ΗΠΑ, ο 59χρονος Καστ ήταν… γενικόλογα σαφής για τις MAGA προθέσεις του.
«Θα αποκαταστήσουμε την τήρηση του νόμου», τόνισε μετά την πανηγυρική επικράτησή του στις επαναληπτικές προεδρικές εκλογές της Κυριακής στη Χιλή, έναντι της κομμουνίστριας αντιπάλου του, υποστηριζόμενης από μια ευρεία συμμαχία της Αριστεράς και του μετριοπαθούς Κέντρου, Γιανέτ Χάρα.
Γίνεται έτσι ο πρώτος ακροδεξιός αρχηγός του κράτους σε μια χώρα που μετρά ακόμη ανοιχτές πληγές μετά το τέλος της εφιαλτικής δικτατορίας του Αουγκούστο Πινοσέτ, το 1990.
Θιασώτης και απολογητής της χούντας, που άφησε πίσω της πάνω από 3.200 νεκρούς και αγνοούμενους και δεκάδες χιλιάδες φυλακισμένους και βασανισθέντες, o Καστ αποτελεί έμπρακτη απόδειξη πώς το λαϊκιστικό πολιτικό αφήγημα μπορεί να κερδίσει τις μάζες απογοητευμένων ψηφοφόρων.
Απηχώντας τον Τραμπ, στοχοποίησε τους μετανάστες για όλα τα δεινά στη χώρα του, συνδέοντάς τους και με την εγκληματικότητα -κι ας θεωρείται η Χιλή από τις ασφαλέστερες χώρες στη Λατινική Αμερική.
Υπόσχεται ότι με την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του, τον Μάρτιο, θα υψώσει τείχη στα σύνορα, θα αναπτύξει τον στρατό σε περιοχές με «υψηλή εγκληματικότητα» και θα απελάσει «όλους» όσοι βρίσκονται παράτυπα στη Χιλή.
Πρωτίστως τους Βενεζουελάνους.
Κάνει λόγο για «πλεκτάνη της ριζοσπαστικής αριστεράς».
Θέλει να χτίσει νέες φυλακές και, στον αντίποδα, να απονείμει χάρη σε περίπου 140 πρώην στελέχη της χούντας Πινοσέτ, καταδικασμένους για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Χιλής, Χοσέ Αντόνιο Καστ, πανηγυρίζει δίπλα στη σύζυγό του τη νίκη του (REUTERS/Rodrigo Garrido)
Το ακροδεξιό πολιτικό «πείραμα» στη Λατινική Αμερική
Ο Καστ διαδέχεται στην προεδρία της Χιλής τον αριστερό Γκάμπριελ Μπόριτς.
Η εκλογική νίκη του αποτελεί ακόμη ένα κομμάτι στο παζλ της ακροδεξιάς πολιτικής μεταστροφής στη Λατινική Αμερική, στο φόντο ενός κόσμου που αλλάζει.
Περιφερειακά, μια τάξη υπερσυντηρητικών, και δη φιλοτραμπικών ηγετών αναδύεται μέσω ενός κύματος απογοήτευσης των ψηφοφόρων.
Η νίκη του Καστ στη Χιλή προστίθεται σε αυτές του αυταρχικού Ναγίμπ Μπουκέλε στο Ελ Σαλβαδόρ, του Ντανιέλ Νομπόα στον Ισημερινό, του Χαβιέρ Μιλέι στην Αργεντινή και του Ροδρίγο Πας στη Βολιβία.
Αν και ακόμη αναμένονται τα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών στην Ονδούρα, δε, η στροφή και σε αυτή τη χώρα προς τέρμα δεξιά είναι επίσης δεδομένη.
Στην ίδια τη Χιλή, οι δυνάμεις Δεξιάς και Ακροδεξιάς εξασφάλιζαν συνολικά περίπου 70% στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου, με τη δεύτερη να «καταπίνει» αυτή τη φορά πολιτικά την πρώτη.
«Αυτό το αποτέλεσμα δεν έχει καμία σχέση με την εν ενεργεία κυβέρνηση» της Αριστεράς, εκτιμά η Μάρτα Λάγκος, διευθύντρια της εταιρείας δημοσκοπήσεων Latinobarómetro.
Μιλώντας στο Newsweek, απέδωσε το φαινόμενο σε μείγμα ανεκπλήρωτων υποσχέσεων από την κοινωνική εξέγερση του 2019, την επιδείνωση της δυσπιστίας στους θεσμούς και την αυξανόμενη ανησυχία του κοινού για το έγκλημα και τη μετανάστευση. «Υπάρχει αντίφαση μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας», τονίζει.
«Το 90% του πληθυσμού λέει ότι φοβάται να βγει έξω, αλλά οι αριθμοί δεν δικαιολογούν αυτόν τον φόβο. Το αφήγημα είναι αυτό που κερδίζει, όχι τα δεδομένα».
Η ρητορική είναι ίδια στις τάξεις του τραμπικού κινήματος MAGA και της λατινοαμερικανικής ακροδεξιάς: σκληρή απέναντι στο έγκλημα, εχθρική προς τους παράτυπους μετανάστες, έντονη στην εθνικιστική προσέγγιση, με λαϊκιστικά μηνύματα και απόρριψη του «κατεστημένου».
Κατά την Αργεντινή δημοσιογράφο Σολεδάδ Βαγιέχος, το φαινόμενο δεν είναι συγκυριακό.
Αντίθετα, είναι το αποτέλεσμα πολυετούς προσπάθειας, τονίζει στο νέο βιβλίο της «Οι ιδιοκτήτες της ελευθερίας: Δεξαμενές σκέψης, χρήματα και ο πολιτισμικός πόλεμος».
«Φοβού» του Αμερικανούς
Εδώ και χρόνια, εξηγεί στο βιβλίο της η Σολεδάδ Βαγιέχος, ένα οργανωμένο δίκτυο πολιτικών οργανώσεων, ιδρυμάτων και πανεπιστημίων προωθούν στην κοινή γνώμη και συλλογική συνείδηση τα οφέλη της ελεύθερης αγοράς, του περιορισμού της κρατικής παρέμβασης και της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.
Το Ίδρυμα για την Οικονομική Ελευθερία, η Εταιρεία Mont Pèlerin, το Ινστιτούτο Cato, το Δίκτυο Atlas, το Ινστιτούτο Mises και η Συνδιάσκεψη Πολιτικής Δράσης των Συντηρητικών (CPAC) είναι μερικές από τις πιο διαβόητες οντότητες του κινήματος και ιδρύθηκαν στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, εξηγεί.
Το μοντέλο τους αναπαράχθηκε και εξήχθη με τη δημιουργία του Ερευνητικού Κέντρου για την Ελευθερία της Αργεντινής και του Ινστιτούτου Επιχειρηματικών Σπουδών της Βραζιλίας, μεταξύ πολλών άλλων οντοτήτων.
Όχι τυχαία, από τους πρώτους που έσπευσαν να συγχαρούν τον Χοσέ Αντόνιο Καστ για τη νίκη του ήταν ο ακροδεξιός «αναρχοκαπιταλιστής» πρόεδρος της Αργεντινής, Χαβιέρ Μιλέι -καλώντας τον σε συνεργασία ώστε «η Αμερική να υιοθετήσει τις ιδέες της ελευθερίας και να απελευθερωθούμε από τον καταπιεστικό ζυγό του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα»- καθώς και η κυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ δια στόματος του κουβανικής καταγωγής υπουργού Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο.
Το ακροδεξιό κύμα στη Λατινική Αμερική άλλωστε «κουμπώνει» με τη νέα Στρατηγική Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου, που διακηρύττει -ως μήνυμα στην Κίνα- ότι «οι ΗΠΑ πρέπει να κατέχουν εξέχουσα θέση στο Δυτικό Ημισφαίριο ως προϋπόθεση για την ασφάλεια και την ευημερία μας».
Στην ίδια δε λογική που αξιώνει για την περιοχή «καλή διακυβέρνηση», προβλέπει λόγω μεταναστευτικού «πολιτιστική εξάλειψη» της Ευρώπης και κάνει λόγο για «βοήθεια στη διόρθωση της τρέχουσας πορεία της» με την «καλλιέργεια αντίστασης» και την «αυξανόμενη επιρροή των πατριωτικών ευρωπαϊκών κομμάτων να αποτελεί λόγο μεγάλης αισιοδοξίας»…
Πηγή: in.gr
