Έχουν περάσει 38 χρόνια από την έναρξη της Πρώτης Ιντιφάντα και οι Παλαιστίνιοι ακόμα αγωνίζονται

Έχουν περάσει 38 χρόνια από την έναρξη της Πρώτης Ιντιφάντα και οι Παλαιστίνιοι ακόμα αγωνίζονται

Πριν από 38 χρόνια, στις 9 Σεπτεμβρίου του 1987, ξεκινά  Πρώτη Ιντιφάντα, γνωστή και ως «Εξέγερση των Πέτρων», ένα κομβικό σημείο στην ιστορία του αγώνα των Παλαιστινίων για ελευθερία.

Ο όρος «ιντιφάντα», που σημαίνει «αποτίναξη», αποτύπωνε το πνεύμα ενός λαού που διεκδικούσε αξιοπρέπεια, δικαιώματα και αναγνώριση.

Το κίνημα, που διήρκεσε από το 1987 έως το 1994, σηματοδότησε μια καμπή στην παλαιστινιακή αντίσταση κατά της ισραηλινής κατοχής.

Διαμαρτυρίες στη Λωρίδα της Γάζας κατά την έναρξη της Πρώτης Ιντιφάντα το 1987

Πώς ξεκίνησε

Η Πρώτη Ιντιφάντα ξεκίνησε στο προσφυγικό στρατόπεδο της Τζαμπάλια στη Λωρίδα της Γάζας, μετά τη δολοφονία τεσσάρων Παλαιστινίων εργατών στο σημείο ελέγχου του Ερέζ από έναν Ισραηλινό έποικο που οδηγούσε φορτηγό.

Τα θύματα ήταν οι Ταλέμπ Αμπού Ζαΐντ, 46 ετών, Ισσάμ Χαμούδα, 29 ετών, Σαμπάαν Ναμπάν, 26 ετών, και Αλί Ισμαήλ, 25 ετών, όλοι από τη Γάζα.

Το τραγικό περιστατικό προκάλεσε οργή και διαμαρτυρίες σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική Όχθη, οδηγώντας σε εκτεταμένες διαδηλώσεις και συγκρούσεις με τις ισραηλινές δυνάμεις.

Παλαιστίνιοι διαδηλωτές αντιμετωπίζουν ισραηλινά στρατεύματα στην πόλη της Γάζας, 1987

Την επόμενη μέρα, στις 9 Δεκεμβρίου 1987, ξέσπασαν οργισμένες διαμαρτυρίες στο στρατόπεδο της Τζαμπάλια, που σταδιακά μετατράπηκαν σε βίαιες συγκρούσεις με τον ισραηλινό στρατό.

Κατά τη διάρκεια αυτών των πρώτων συγκρούσεων, ο Χατέμ αλ-Σίσι, ένας νεαρός από την Τζαμπάλια, έγινε ο πρώτος Παλαιστίνιος μάρτυρας της εξέγερσης.

Η Ιντιφάντα εξαπλώθηκε γρήγορα, πρώτα στο στρατόπεδο προσφύγων Μπαλάτα στη Ναμπλούς, και στη συνέχεια σε όλη τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα.

Αιματηρές συγκρούσεις

Στις πρώτες ημέρες της εξέγερσης, ο Ιμπραήμ αλ-Ακλίκ, 17 ετών, σκοτώθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1987, ακολουθούμενος από τη Σουχίλα αλ-Καάμπι, 19 ετών, και τον Αλί Μουσάιντ, 12 ετών, από τη Μπαλάτα στις 11 Δεκεμβρίου 1987.

Αυτές οι αρχικές απώλειες ήταν μόνο η αρχή, καθώς η εξέγερση κέρδισε δυναμική, με εκατοντάδες Παλαιστίνιους να χάνουν τη ζωή τους και χιλιάδες άλλους να τραυματίζονται ή να φυλακίζονται.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων επτά ετών, η Ιντιφάντα έγινε ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό της παλαιστινιακής αντίστασης, ξεδιπλώνοντας σε κάθε πόλη, χωριό, προσφυγικό στρατόπεδο και πόλη στα κατεχόμενα εδάφη και εντός του Ισραήλ.

Όπως λέει ένα διάσημο επαναστατικό τραγούδι εκείνης της περιόδου:

«Σε κάθε χωριό, σπίτι και σοκάκι, η Ιντιφάντα μας συνεχίζεται».

Βία και απώλειες

Σύμφωνα με στοιχεία της Παλαιστινιακής Επιτροπής για Θέματα Κρατουμένων και Μαρτύρων, περίπου 1.550 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της Πρώτης Ιντιφάντα.

Εν τω μεταξύ, εκτιμήσεις της Παλαιστινιακής Εταιρείας Κρατουμένων δείχνουν ότι μεταξύ 100.000 και 200.000 Παλαιστίνιοι κρατήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, με πολλούς να υποβάλλονται σε σκληρές τεχνικές ανάκρισης και βασανιστήρια.

Η Ιντιφάντα είχε επίσης βαρύ αντίκτυπο στον παλαιστινιακό πληθυσμό όσον αφορά τους τραυματισμούς.

Το Παλαιστινιακό Υπουργείο Υγείας αναφέρει ότι πάνω από 70.000 Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν, με περίπου το 40% από αυτούς να υποφέρουν από μόνιμες αναπηρίες. Οι τραυματισμοί περιλάμβαναν σοβαρές νευρολογικές βλάβες, παράλυση και ακρωτηριασμούς ζωτικών άκρων.

Επιπλέον, μια έκθεση του Διεθνούς Ιδρύματος Αλληλεγγύης αποκάλυψε ότι 40 Παλαιστίνιοι πέθαναν ενώ βρισκόταν σε ισραηλινές φυλακές κατά τη διάρκεια της Ιντιφάντα.

Μία εξέγερση από τα κάτω

Αυτό που έκανε την Πρώτη Ιντιφάντα ιδιαίτερα ισχυρή ήταν το γεγονός ότι καθοδηγούνταν σε μεγάλο βαθμό από απλούς ανθρώπους, κυρίως φοιτητές, εργάτες, καταστηματάρχες και ηγέτες της κοινότητας.

Λήψη στις 21 Δεκεμβρίου 1987

Μεγάλο μέρος της αντίστασης βασιζόταν στην οργάνωση των λαϊκών μαζών, συμπεριλαμβανομένου του μποϊκοτάζ ισραηλινών προϊόντων, της άρνησης πληρωμής ορισμένων φόρων, της δημιουργίας παράνομων σχολείων όταν τα κανονικά έκλειναν και της διοργάνωσης καθημερινών διαδηλώσεων.

Οι νεαροί που πετούσαν πέτρες και αντιμετώπιζαν βαριά οπλισμένους στρατιώτες έγιναν μια από τις πιο διαχρονικές εικόνες της εξέγερσης.

Ένας πόλεμος δεκαετιών

Τριάντα οκτώ χρόνια μετά, και ο λαός της Παλαιστίνης ακόμα υποφέρει.

Μετά από τρία χρόνια γενοκτονικού πολέμου πάνω από 70.000 Παλαιστίνιοι έχουν χάσει τις ζωές τους.

Ακόμα και σήμερα, συνεχείς αεροπορικές επιθέσεις και χερσαίες επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας στοιχίζουν ζωές και προκαλούν μαζική καταστροφή, παρά την υποτιθέμενη εκεχειρία.

Παράλληλα, το σχέδιο επέκτασης εποικισμών και στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Δυτική Όχθη δείχνει ότι η προσπάθεια ελέγχου του Ισραήλ δεν έχει σταματήσει.

Ένα πράγμα που γίνεται ξεκάθαρο, είναι πως ο πόλεμος δεν ξεκίνησαν την 7η Οκτωβρίου 2023.

Ήταν το αποτέλεσμα δεκαετιών κατοχής, αποκλεισμού και συστηματικής καταπίεσης ενός λαού που αγωνίζεται απλώς για την ύπαρξή του.



Πηγή: in.gr

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ