“Μείωση 15% του ΑΕΠ στην Ελλάδα έως το 2050, εάν…

“Εάν δεν ληφθούν μέτρα για την αντιστροφή της συρρίκνωσης του παραγωγικού δυναμικού, το κατά κεφαλήν εισόδημα στις χώρες του ΟΟΣΑ έως το 2050 εκτιμάται ότι θα μειωθεί κατά 8% σε σχέση με το 2021. Για την Ελλάδα, η αντίστοιχη μείωση προβλέπεται να φτάσει το 15%, με ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στο μελλοντικό βιοτικό επίπεδο” ανέφερε μεταξύ άλλων ο Άρης Αλεξόπουλος επικεφαλής του Κέντρου Κρήτης του ΟΟΣΑ για τη Δυναμική του Πληθυσμού, καθηγητής Ανάλυσης Δημόσιας Πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης μιλώντας στο  συνέδριο με θέμα  τη διαχείριση του πολυγενεακού εργασιακού περιβάλλοντος, Multigenerational Management conference που διοργάνωσε η Boussias events.  “Πρόκειται για πτώση συγκρίσιμη, σε ένταση, με επιπτώσεις που παρατηρούνται μόνο σε ακραίες συνθήκες, όπως πολεμικές κρίσεις” σχολίασε ο ίδιος. 

Στη συνέχεια ο κ. Αλεξόπουλος ανέφερε πως ο ρυθμός αύξησης της παραγωγικότητας, ο οποίος μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000 διαμορφωνόταν πάνω από το 2%, έχει πλέον καταρρεύσει σε πολλές προηγμένες οικονομίες. “Σε αρκετές χώρες, ο ρυθμός αύξησης παραγωγικότητας βρίσκεται κάτω από 1%, ενώ σε ορισμένες έχει μηδενιστεί. Η εξέλιξη αυτή συμπίπτει με τη γήρανση του εργατικού δυναμικού, γεγονός που ενισχύει την ανησυχία για την ικανότητα των οικονομιών να διατηρήσουν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης” τόνισε ο ίδιος. 

Ο επικεφαλής του Κέντρου Κρήτης του ΟΟΣΑ υποστήριξε πως η αξιοποίηση των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας είναι μονόδρομος. “Το Κέντρο μας υλοποιεί εκτεταμένη έρευνα σχετικά με τη σχέση ηλικίας και παραγωγικότητας, αξιοποιώντας αναλυτικά δεδομένα σε επίπεδο παραγωγικών τομέων. Η διαφοροποίηση των δεξιοτήτων ανά τομέα καθιστά κρίσιμη την εις βάθος μελέτη της συμβολής των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων. Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας, που παρουσιάστηκαν πρόσφατα, είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Αναδεικνύουν ότι η κατάλληλη αξιοποίηση των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να έχει σημαντικά θετικά αποτελέσματα για την παραγωγικότητα” υποστήριξε ο ίδιος.

Αναφερόμενος στα αποτελέσματα της έρευνας ο κ. Αλεξόπουλος τόνισε πως ένας από τους βασικούς μηχανισμούς που εντοπίστηκαν είναι η σημασία της ηλικιακής διαφοροποίησης εντός των ομάδων εργασίας. “Η διαγενεακή συνεργασία αποδεικνύεται καθοριστική, καθώς επιτρέπει την ανταλλαγή γνώσεων, τη συμπληρωματικότητα δεξιοτήτων και τη δημιουργία δυναμικών και αποτελεσματικών εργασιακών περιβαλλόντων” είπε ο ίδιος.

Στην Ελλάδα, όπως είπε ο κ. Αλεξόπουλος η ανάγκη για τέτοιες πολιτικές είναι ιδιαίτερα έντονη. “Μόλις το 56% των ατόμων ηλικίας 55–64 ετών συμμετέχει σήμερα στην αγορά εργασίας. Από το σύνολο των περίπου 1,5 εκατομμυρίων πολιτών αυτής της ηλικιακής ομάδας, περίπου 700.000 παραμένουν εκτός αγοράς. Για τη διατήρηση και ενίσχυση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας, είναι αναγκαίο να υιοθετηθούν πολιτικές που θα εντάξουν περισσότερους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας σε θέσεις υψηλής παραγωγικότητας και σε διαγενεακές ομάδες” τόνισε ο ίδιος.

Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση του ο κ. Αλεξόπουλος υποστήριξε πως παρά τις προκλήσεις, υπάρχει περιθώριο αισιοδοξίας. “Με στοχευμένες πολιτικές και ορθολογική αξιοποίηση του ανθρώπινου κεφαλαίου, η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις επιπτώσεις της δημογραφικής γήρανσης και να ενισχύσουν την παραγωγικότητα των οικονομιών τους” υποστήριξε ο ίδιος.