Άπιαστο όνειρο παραμένει η ουσιαστική άνοδο της παραγωγικότητας στην Ελλάδα, με την κυβέρνηση της ΝΔ να δείχνει ανίκανη να προχωρήσεις σε σημαντικές αλλαγές σε ό,τι αφορά το παραγωγικό μοντέλο της ελληνικής οικονομίας. Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι το συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί το βασικό σημείο επίκρισης του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας προς τα πεπραγμένα της κυβέρνησης, κάτι το οποίο αποτυπώθηκε και στο 6ο OT FORUM, το οποίο διεξήχθη πριν από λίγο καιρό.
Τα στοιχεία που παρέθεσε πριν από λίγο διάστημα ο πρόεδρος του ΣΕΒ Σπύρος Θεοδωρόπουλος από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του Συνδέσμου, δείχνουν ότι στην Ελλάδα η παραγωγικότητα είναι μόλις 25 ευρώ ανά ώρα εργασίας, όταν στην ΕΕ φτάνει τα 46 ευρώ. Σαν χώρα επιμένουμε να κινούμαστε στο 54% του μέσου όρου, με την ελληνική βιομηχανία να βρίσκεται στο 75%, χωρίς ωστόσο να αλλάζει η μεγάλη εικόνα. Μόλις χθες δημοσιεύτηκε μια σχετική ανάλυση του ΚΕΠΕ, η οποία δείχνει ότι κάθε άλλο παρά υπάρχει ουσιαστική σύγκλιση της Ελλάδας με την Ευρώπη, κάτι που προκαλεί προβληματισμό.
Παραμένει το κενό
Η παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας αναμένεται να σημειώσει συνολική αύξηση 2,3% σε όρους ΑΕΠ ανά εργαζόμενο και 2,0% σε όρους ΑΕΠ ανά ώρα εργασίας το 2026, σε σύγκριση με το 2024.
Η αντίστοιχη αύξηση της παραγωγικότητας στην ΕΖ19 και την ΕΕ27 αναμένεται να είναι βραδύτερη από την Ελλάδα κατά την ίδια περίοδο (2024-2026), δηλαδή 1,6% και 1,2% σε όρους ΑΕΠ ανά εργαζόμενο και 1,3% και 0,6% σε όρους ΑΕΠ ανά ώρα εργασίας, αντίστοιχα.
Ωστόσο, αυτές οι βελτιώσεις δεν μπορούν να οδηγήσουν σε ουσιαστική σύγκλιση με την Ευρώπη.
Συγκεκριμένα, το 2024, το ελληνικό ΑΕΠ ανά εργαζόμενο παρέμεινε στο 52% περίπου του μέσου όρου της ΕΖ19 και στο 57% του μέσου όρου της ΕΕ27, ενώ το ελληνικό ΑΕΠ ανά ώρα εργασίας ήταν ακόμη χαμηλότερο, δηλαδή, 46% του μέσου όρου της ΕΖ19 και 40% του μέσου όρου της ΕΕ27.
«Αυτά τα χάσματα παραγωγικότητας δεν αναμένεται να μεταβληθούν ουσιαστικά κατά τη διάρκεια του 2025 και του 2026» είναι η φράση που χρησιμοποιεί το ΚΕΠΕ, κάτι που δείχνει την πορεία των πραγμάτων.
Το ζήτημα με τις επενδύσεις
Πρόβλημα -μεταξύ άλλων- αποτελεί το γεγονός ότι ο ρυθμός μεγέθυνσης της οικονομίας στηρίχτηκε σε επενδύσεις με μεσομακροπρόθεσμη απόδοση (ιδιαιτέρως δημόσιες επενδύσεις) και στη μείωση της ανεργίας δικαιολογεί την περιορισμένη βελτίωση της παραγωγικότητας. Ταυτοχρόνως αναδεικνύει ότι η περαιτέρω βελτίωση της παραγωγικότητας απαιτεί επενδύσεις με κατάλληλα ποιοτικά χαρακτηριστικά, σύμφωνα πάντα με το ΚΕΠΕ.
Το ζήτημα «καίει» και για αυτό η Alpha Bank στο τελευταίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων της Alpha Bank καταπιάστηκε με το θέμα, αναφέροντας τους τέσσερις βασικούς παράγοντες που «μπλοκάρουν» την παραγωγικότητα.
Ειδικότερα, σε πρώτο παράγοντα αναδεικνύεται η μεγάλη πτώση των επενδύσεων κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης και ιδιαίτερα των παραγωγικών επενδύσεων όπως είναι αυτές σε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό.
Δημόσια Διοίκηση
Ένα από τα προβλήματα -κατά το ΚΕΠΕ- είναι πως η Ελλάδα παρουσιάζει σημαντική μείωση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας
διοίκησης και παραμένει κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα και από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Κατά την περίοδο 2007-2023, κατατάσσεται μεταξύ των χωρών με τα υψηλότερα επίπεδα δημόσιων δαπανών (ως % του ΑΕΠ) και τα χαμηλότερα επίπεδα αποδοτικότητας των δαπανών αυτών. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν διαρθρωτικές αδυναμίες στην παροχή υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης, την εφαρμογή πολιτικών και τη διαχείριση δημόσιων δαπανών.
Πρόβλημα ανταγωνιστικότητας
Η Ελλάδα έχει χάσει έδαφος στη συνολική ανταγωνιστικότητα και κατατάσσεται 50ή μεταξύ 69 οικονομιών παγκοσμίως και 22η μεταξύ των 26 κρατών μελών της ΕΕ27 που περιλαμβάνονται στην κατάταξη IMD World Competitiveness (η Μάλτα δεν περιλαμβάνεται).
Η μεγαλύτερη πτώση παρατηρείται στην επιχειρηματική αποδοτικότητα, όπου η Ελλάδα υποχώρησε κατά εννέα θέσεις (53η από την 44η θέση στην έκδοση του 2024) και κατά τρεις θέσεις σε σύγκριση με την ΕΕ26 (κατατάσσεται 20ή από την 17η θέση στην έκδοση του 2024).
Έχασε επίσης έδαφος στην οικονομική αποτελεσματικότητα (στην 22η θέση, έχασε μία θέση), ενώ παρέμεινε στην ίδια θέση στην κυβερνητική αποδοτικότητα (22η) και τις υποδομές (40ή), σε σύγκριση με την ΕΕ26.
Η αδυναμία της Ελλάδας σε θέματα αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων, σε συνδυασμό με τους αδύναμους θεσμούς και τις βαριές ρυθμίσεις, εμποδίζει την ικανότητά της να προσελκύσει τόσο εγχώριες όσο και ξένες άμεσες επενδύσεις, με αποτέλεσμα τη χαμηλή παραγωγικότητα των επιχειρήσεων, τη χαμηλή συνολική παραγωγή και εξαγωγές, καθώς και τη χαμηλή ψηφιακή ανταγωνιστικότητα.
Δεν επαρκεί
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2024, σε σύγκριση με το 2023, παρατηρούνται ελαφρές βελτιώσεις σε όλους τους δείκτες παραγωγικότητας, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγικότητας της εργασίας σε όρους ΑΕΠ ανά εργαζόμενο (1%) καθώς και ΑΕΠ ανά ώρα εργασίας (0,77%), σύμφωνα με το ΚΕΠΕ
Αντίθετα, η ΕΖ19 και η ΕΕ27 παρουσίασαν −κατά μέσο όρο− μηδενική ή αρνητική αύξηση παραγωγικότητας και πολύ μικρή αύξηση παραγωγικότητας, αντίστοιχα, μεταξύ 2023-2024, ήτοι, για την παραγωγικότητα εργασίας σε όρους ΑΕΠ ανά εργαζόμενο 0% και 0,29%, και για την παραγωγικότητα εργασίας σε όρους ΑΕΠ ανά ώρα εργασίας -0,16% και 0,34%, αντίστοιχα. Ωστόσο, αυτό δεν επαρκεί, σύμφωνα με το ΚΕΠΕ.
Πηγή: ot.gr
