Η τεθωρακισμένη λίμο με τα φιμέ τζάμια σταματάει αργά μπροστά στο μοντέρνο περίπτερο στην κεντρική πλατεία του Βερολίνου. Ελαφρύ χιόνι. Κρύο που περονιάζει τα πλευρά. Κόσμος πηγαινοέρχεται βιαστικός. Ο μεσήλιξ ασπρομάλλης οδηγός με τον μαυροντυμένο και σωματώδη μπράβο ανοίγουν γρήγορα τις πόρτες του αυτοκινήτου και κατευθύνονται στην πίσω πλευρά του. Από εκεί με γρήγορες αλλά και προσεχτικές – σχεδόν μαθηματικές – κινήσεις διευκολύνουν τον ηλικιωμένο διοπτροφόρο άνδρα να ακουμπήσει άνετα στο κράσπεδο με το αναπηρικό του αμαξίδιο. Ο ίδιος με γρήγορες κινήσεις κυλώντας τις ρόδες με τα χέρια του οδεύει προς το περίπτερο.
«Εχω προπαραγγείλει εδώ και μέρες το βιβλίο ενός Αλέξη Τσίπρα. Τίτλος: “Ιθάκη”. Από την Ελλάδα. Στο όνομα Βόλφγκανγκ Σόιμπλε». Η ξανθιά κυρία μέσα από την τζαμαρία του περιπτέρου τοποθετεί τον τόμο 762 σελίδων μέσα σε μία χάρτινη ανθεκτική σακούλα και τον παραδίδει στον Σόιμπλε βγαίνοντας από το κιόσκι και σκύβοντας με σεβασμό μπροστά του. «Μα είναι στα ελληνικά πρόεδρε. Πώς θα το διαβάσετε;», τον ρωτά αναγνωρίζοντάς τον. «Η μεταφράστριά μου θα εντοπίσει τις επίμαχες σελίδες των ψεμάτων αυτού του τέρατος. Τι μου είπε και τι έκανε.
Η πρώτη αναφορά από εκείνον σ’ εμένα είναι στη σελίδα 137 με ενημέρωσαν. Και μάλιστα με παρουσιάζει ως τη μία όψη ενός άγριου Ιανού όπου στην άλλη πλευρά ήταν ο Πολ Τόμσεν και που μαζί θέλαμε την καταστροφή της χώρας του. Και έγραψε το βιβλίο με την άνεση ότι εγώ δεν ζω πια ή ότι τέλος πάντων δεν θα γραφτεί πλήρως η αλήθεια. Ομως δεν είναι έτσι. Εγώ και Ευρωπαίος υπήρξα και δεν πέθανα. Και ακριβώς επειδή ζω σήμερα θα του απαντήσω όχι απλώς με ένα πολυσέλιδο άρθρο στον γερμανικό Τύπο, αλλά θα του στείλω το προσχέδιο του δικού μου βιβλίου με τον τίτλο “Βερολίνο” που γράφω εδώ και περίπου δύο χρόνια και που θα έχει και ηχητική εκδοχή με τον ηθοποιό Σεμπάστιαν Κοχ».
Ο Σόιμπλε ξαναμπαίνει με προσοχή στην τεθωρακισμένη λιμουζίνα και κατευθύνεται στο σημερινό πολιτικό γραφείο του στο Δυτικό Βερολίνο όπου και κάνει τις μυστικές συναντήσεις του ακόμα και μετά την απαγκίστρωσή του από τις κυβερνήσεις. Συναντά κυρίως τραπεζίτες, δικηγόρους και υψηλούς παράγοντες της Γερμανίας. Ο καγκελάριος Μερτς κατά καιρούς έχει αιτηθεί ραντεβού μαζί του ακριβώς για να του ζητήσει τη γνώμη του για το σημερινό χάος και την κρίση εξαγωγών που αντιμετωπίζει η πατρίδα τους, όσο και για τα τύμπανα πολέμου που ακούγονται παντού. Ο Βόλφγκανγκ όμως παραμένει σφίγγα και πολύ περισσότερο, όπως λένε οι δικοί του, παραμένει στενά προσηλωμένος σε μία δημοσιονομική ορθοδοξία της Ευρώπης λέγοντας πως ακόμη και όταν υπήρξαν διάφοροι που θέλανε άλλες γραμμές, τους ισοπέδωσε και τους συνέτριψε.
Τώρα κρατάει το βιβλίο του Τσίπρα γεμάτος θυμό και ανεβαίνει στο γραφείο του από το ειδικό ασανσέρ για να συναντήσει τη μεταφράστριά του η οποία ξέρει άψογα ελληνικά και μπορεί να του διαβάσει τουλάχιστον τις επίμαχες σελίδες της Ιθάκης που τον αφορούν. Τσάι ζεστό. Ο Σόιμπλε σκρολάρει στο κινητό του φωτογραφίες της Ιθάκης.
Η μεταφράστρια έπειτα από ένα γρήγορο ξεφύλλισμα στο βιβλίο του Τσίπρα, βάζει ποστ-ιτ σε μια σελίδα και αναφωνεί μεγαλοπρεπώς: «Πρόεδρε, βρήκα εδώ το πρώτο ενδιαφέρον σημείο που σας αναφέρει». Ο Σόιμπλε άφησε στα πόδια του το κινητό του και κοίταξε προς τη νερά συνεργάτιδά του. Αυτή καθόταν στο γραφείο του, εκείνος απέναντι. «Λέει πως η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ενωση θα λειτουργούσε παραδειγματικά. Αυτό σας αποδίδει ως άποψη και θέση».
Ο Σόιμπλε άστραψε και βρόντηξε. Ως φλας μπακ του ‘ρθε το εξάμηνο του 2015. Ο καραφλός οικονομολόγος που τον έκανε έξαλλο. Οι παλινωδίες του Τσίπρα. Η στρατηγική του από τον Απρίλη να τα βρει με τον Γιούνκερ και τον Μοσκοβισί. «Εγώ δεν ήθελα να τους πετάξω έξω. Εγώ είχα σχέδιο να μην καταρρεύσει η Ευρώπη εξαιτίας τους», απάντησε μεγαλόφωνα και στακάτα ο Βόλφγκανγκ.
«Εχει κι άλλα. Λέει σε άλλο σημείο πως ελέγχατε τότε το Eurogroup. Και πως ο Γερούν Νταϊσελμπλούμ ήταν επίσης σκληρός με την Ελλάδα, επειδή αυτόν τον μη δημοκρατικό θεσμό, μη εκλεγμένων, τον είχατε εσείς υπό την απόλυτη επιρροή σας». Ο Σόιμπλε την κοίταξε με θυμό. Πριν πει οτιδήποτε, φρέναρε την οργή του. «Δεν φταίει αυτή. Αυτή απλώς μεταφράζει», σκέφτηκε. Μέτρησε μέχρι το δέκα από μέσα του. Ηταν το μυστικό του όπλο και σε υψηλές διαπραγματεύσεις για να μη χάνει την ψυχραιμία του.
«Δεν λέει προφανώς πως ήλθαν απροετοίμαστοι με ταμπούρλα στα χέρια που θα χόρευαν οι αγορές. Δεν λέει πως εγώ απλώς μαζί με τον Μάριο Ντράγκι προστατεύαμε τη συνοχή της ΕΕ. Δεν λέει πως δεν είχαν ιδέα για τα όρια της διαπραγμάτευσης». Ο Σόιμπλε ξαναθυμόταν σκηνικά, γεγονότα, στιγμές. «Εμείς απλώς θέλαμε τη συνέχεια του κράτους σε ευρωπαϊκά πλαίσια. Γι’ αυτό ήδη από τον τότε Φλεβάρη τους είπα να συνεχίσουμε τη διαπραγμάτευση από εκεί που ο Σαμαράς την είχε διακόψει. Λάθος: οι εκλογές τους τη διέκοψαν. Και μετά ήλθε η συμφωνία του Φλεβάρη που απλώς συνέχιζε το πρόγραμμα. Αυτό το λέει; Εχε χάρη την Ανγκελα που με έπεισε κάποια στιγμή μετά τον καλοκαίρι του 2015 πως πρέπει να τον καλοπιάσουμε, λόγω προσφυγικών ροών». Ο Σόιμπλε έβαλε τελεία στη σύντομή του αφήγηση. Επιασε το βιβλίο στα χέρια του. Και με μια γρήγορη κίνηση το πέταξε στο πάτωμα.
Πηγή: tanea.gr
