Σε μια συγκυρία έντονης πολιτικής ρευστότητας και κοινωνικής απογοήτευσης, η Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και βουλευτής Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Όλγα Γεροβασίλη, μιλά στο Libre.gr και τον δημοσιογράφο Χρόνη Διαμαντόπουλο. Με αιχμή την κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος, την αδυναμία των προοδευτικών δυνάμεων να παρουσιάσουν ενιαία εναλλακτική πρόταση, αλλά και τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα, η κ. Γεροβασίλη καταθέτει μια σαφή πολιτική τοποθέτηση για την επόμενη ημέρα.
Η ίδια ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, αποδομεί το δίλημμα «σταθερότητα ή χάος» και αναφέρεται στα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα που, κατά την άποψή της, καθορίζουν την καθημερινότητα των πολιτών: ακρίβεια, θεσμική υποβάθμιση, υποχώρηση του κοινωνικού κράτους. Παράλληλα, τονίζει πως το πολιτικό κενό δεν μπορεί να καλυφθεί με ευκαιριακές λύσεις αλλά με μια ισχυρή, προοδευτική συμμαχία που θα εμπνεύσει την κοινωνία.
Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη
Κυρία Γεροβασίλη, στις δημοσκοπήσεις κυριαρχεί ο “κανένας”. Την ίδια στιγμή τα κόμματα της αντιπολίτευσης αριστερά της ΝΔ δεν πείθουν. Τι συμβαίνει;
Είναι αλήθεια ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας νιώθει ότι δεν εκπροσωπείται απ’ τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς. Υπάρχει κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. H κυβέρνηση Μητσοτάκη φέρει τεράστια ευθύνη γι΄ αυτό. Όταν μια κυβέρνηση είναι μακριά από τα προβλήματα της κοινωνίας, λειτουργεί χωρίς αρχές και έχει οικοδομήσει την εξουσία της πάνω στην προπαγάνδα, τη διαφθορά, την αδιαφάνεια και την απαξίωση κάθε θεσμικού αντίβαρου, τότε ο πολίτης φυσιολογικά αμφισβητεί και απομακρύνεται από το πολιτικό σύστημα.
Την ίδια στιγμή, τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης εγκλωβιστήκαμε σε κομματικές περιχαρακώσεις και δεν καταφέραμε να προχωρήσουμε στις αναγκαίες συγκλίσεις και συνεργασίες. Ο κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου επίσης απογοητεύει τους πολίτες οι οποίοι, δεν βλέπουν ισχυρή εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
Χάθηκε πολύτιμος χρόνος, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Η ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση για να επανέλθει η ελπίδα στην κοινωνία.
Εμείς στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έχουμε πάρει ξεκάθαρη θέση: Κοινός στόχος η συγκρότηση μιας ισχυρής προοδευτικής δύναμης, με γνώμονα τα συμφέροντα της πατρίδας και της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.
Ο Πρωθυπουργός θα αξιοποιήσει την απειλή του ‘χάους’ και έχει όλα τα εργαλεία για να πετύχει. Η απάντησή σας;
Στην κυβέρνηση θεωρούν ότι με το ψευτοδίλημμα «σταθερότητα ή χάος» μπορούν να συσκοτίσουν την πραγματικότητα, να υποτιμήσουν τη νοημοσύνη των πολιτών και να αποκομίσουν επικοινωνιακά οφέλη. Όμως η αλήθεια δεν κρύβεται:
«σταθερότητα ή χάος» είναι το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ;
«σταθερότητα ή χάος» είναι η κατάρρευση της υγείας, η δημογραφική γήρανση και η στεγαστική κρίση;
«σταθερότητα ή χάος» είναι οι παρακολουθήσεις που αποκάλυψαν ένα σκοτεινό παρακρατικό σύστημα ;
«σταθερότητα ή χάος» είναι το έγκλημα των Τεμπών;
«σταθερότητα ή χάος» είναι η διαρκής υποβάθμιση των θεσμών;
«σταθερότητα ή χάος» είναι η ακρίβεια που τσακίζει τα νοικοκυριά;
Την απάντηση λοιπόν στο τεχνητό δίλημμα της Κυβέρνησης τη δίνουν οι ίδιοι οι πολίτες. Γι’ αυτό και σε προχθεσινές δημοσκοπήσεις, στο ερώτημα αν επιθυμούν πολιτική σταθερότητα ή πολιτική αλλαγή, η συντριπτική πλειοψηφία τους, σε ποσοστό 60%, απαντά πως αυτό που θέλει είναι η πολιτική αλλαγή.
Μήπως τελικά ο Πρωθυπουργός δεν διαθέτει πια όλα τα εργαλεία που αναφέρετε στο ερώτημά σας;
Στις επόμενες εκλογές θα δούμε νέα σχήματα;
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν θα προκύψουν νέα πολιτικά σχήματα.
Ζουμε σε κρίσιμη συγκυρία, σε ένα ιστορικό μεταίχμιο, με πολλές βεβαιότητες να αμφισβητούνται και σε ένα πολιτικό περιβάλλον με χαρακτηριστικά ρευστότητας. Η ιστορία όμως έχει δείξει πως όταν υπάρχουν πολιτικά κενά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αυτά καλύπτονται. Επιδίωξη και απόφαση του πολιτικού μας φορέα, του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, είναι το σημερινό κενό να καλυφθεί από τα αριστερά, από μια ισχυρή εναλλακτική προοδευτική λύση που να εμπνεύσει και να ενώσει στην κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευημερίας των πολλών.
Ακούγοντας την κοινωνία που ζητά να συνεργαστούμε και να δώσουμε λύσεις, με ανιδιοτέλεια και αποφασιστικότητα να αφήσουμε στην άκρη τα μικρά που μας χωρίζουν και να εστιάσουμε στα μεγάλα που μας ενώνουν.
Είστε στον στενό κύκλο συνομιλητών του Αλέξη Τσίπρα. Τι νέο μπορεί να φέρει στην πολιτική σκηνή;
Νέο είναι ό,τι αφουγκράζεται τα προτάγματα, κατανοεί την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα και απαντά αποτελεσματικά στις ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας.
Η πρωθυπουργική θητεία του Αλέξη Τσίπρα ήταν συνώνυμη της εντιμότητας και της χρηστής διοίκησης, έννοιες που απουσιάζουν από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Απέδειξε αναμφισβήτητα την αποτελεσματικότητά του στο μείζον διακύβευμα εκείνης της εποχής, καθώς ήταν ο πρωθυπουργός που σε πολύ αντίξοες συνθήκες, έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, με εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών και επίτευξη θετικών ρυθμών ανάπτυξης.
Είναι μια προσωπικότητα με βαθιά πολιτικά χαρακτηριστικά, που, ακόμη και σήμερα, σε μια περίοδο που οι πολίτες δείχνουν να γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική, έχει την ικανότητά να την επαναφέρει στο προσκήνιο. Σε μια περίοδο που προσπαθούν να μας πείσουν πως η δεξιά, συντηρητική πολιτική είναι άμοιρη ευθυνών για τα προβλήματα της κοινωνίας και πως αυτά είναι περίπου νομοτελειακά, έχει την ικανότητα και τη γνώση να πείσει πως η πολιτική με ηθική ακουμπάει, εμπνέει και κινητοποιεί τους πολίτες.
Κάποια θέματα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ που αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του έχουν δεχθεί κριτική, όπως οι τηλεοπτικές άδειες. Γιατί σήμερα παρουσιάζει διαφορετική οπτική σε σχέση με το 2023; Ποια θέση ισχύει;
Γενικά μιλώντας, η εμπειρία του παρελθόντος και η αξιολόγηση γεγονότων και δράσεων σε μια χρονική απόσταση από αυτά, μόνο χρήσιμα μπορεί να θεωρηθούν, πόσο μάλλον όταν χρησιμοποιηθούν ως βιωμένη εμπειρία για απαντήσεις σε ερωτήματα που θα προκύψουν στο μέλλον.
Υπ’ αυτήν την έννοια η επιδίωξη ενός ψύχραιμου αναστοχασμού από τον Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ένδειξη ανακολουθίας. Όταν είσαι πρωθυπουργός παίρνεις αποφάσεις σε πραγματικό χρόνο, και στην περίπτωση της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πάντοτε κάτω από έντονη πίεση και ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες. Κάποια χρόνια μετά, έχεις τη δυνατότητα να δεις τα ίδια δεδομένα με μια πιο ανεπηρέαστη ματιά.
Η πρώτη μου εκτίμηση πάντως – με βάση όσα αποσπασματικά έχουν δει το φως της δημοσιότητας – είναι ότι δεν προκύπτει διαφορετική οπτική όσον αφορά τον πυρήνα του θέματος, την αναγκαιότητα να μπει τάξη στο απολύτως άναρχο τηλεοπτικό τοπίο.
Η αμφισβήτηση ή η διαφοροποίηση της μεθοδολογίας που ακολουθήθηκε δεν αλλοιώνουν επ’ ουδενί τη βασική πολιτική στόχευση που ήταν να τεθούν κανόνες στη βάση της ισονομίας και της διαφάνειας.
