O καρκίνος του θυρεοειδούς αυξάνεται σε ορισμένα μέρη του κόσμου – και μάλιστα ταχύτερα από άλλες μορφές καρκίνου.
Στις ΗΠΑ, τα ποσοστά καρκίνου του θυρεοειδούς αυξάνονται με ταχύτερο ρυθμό από οποιονδήποτε άλλο καρκίνο.
Αλλά τι κρύβεται πίσω από αυτήν τη μυστηριώδη επιδημία;
Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στη βάση του λαιμού, ακριβώς κάτω από το «μήλο του Αδάμ».
Η δουλειά του είναι να απελευθερώνει ορμόνες που ρυθμίζουν τον καρδιακό ρυθμό, την αρτηριακή πίεση, τη θερμοκρασία του σώματος και το βάρος.
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζεται όταν τα κύτταρα μέσα στον αδένα αρχίζουν να αναπτύσσονται και να διαιρούνται ανεξέλεγκτα, σχηματίζοντας έναν όγκο. Αυτά τα ανώμαλα κύτταρα μπορούν να εισβάλουν στους γύρω ιστούς και ενδεχομένως να εξαπλωθούν σε άλλα μέρη του σώματος.
Παρόλο που οι περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς είναι ιάσιμες, οι ειδικοί υγείας ανησυχούν για το πόσο γρήγορα αυξάνονται τα ποσοστά της νόσου.
Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER) – ένα σύστημα καταγραφής καρκίνου στις Ηνωμένες Πολιτείες – η επίπτωση του καρκίνου του θυρεοειδούς στις ΗΠΑ υπερτριπλασιάστηκε μεταξύ 1980 και 2016, αυξάνοντας από 2,39 σε 7,54 ανά 100.000 άνδρες και από 6,15 σε 21,28 ανά 100.000 γυναίκες.
Αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου
«Ο καρκίνος του θυρεοειδούς παραμένει ένας από τους λίγους καρκίνους που αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου, παρά τις ιατρικές προόδους», λέει η Σανζιάνα Ρομάν, Ενδοκρινολόγος και χειρουργός στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο (UCSF).
Ένας από τους κύριους ύποπτους είναι η παχυσαρκία, η οποία αυξάνεται σε συχνότητα από τη δεκαετία του 1980, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες.
Διάφορες μελέτες που ξεκινούν με έναν υγιή πληθυσμό και στη συνέχεια τον παρακολουθούν με την πάροδο του χρόνου, φαίνεται να δείχνουν μια σύνδεση μεταξύ υπερβολικού βάρους και κινδύνου για καρκίνο του θυρεοειδούς.
Τα άτομα με υψηλό Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) έχουν περισσότερες από 50% πιθανότητες να διαγνωστούν με καρκίνο του θυρεοειδούς κατά τη διάρκεια της ζωής τους σε σύγκριση με άτομα με φυσιολογικό BMI.
Επιθετικοί όγκοι
Ένας υψηλός ΔΜΣ (BMI) συνδέεται επίσης με χαρακτηριστικά επιθετικών όγκων, όπως το να είναι μεγαλύτεροι σε μέγεθος κατά τη διάγνωση ή να φέρουν μια μετάλλαξη που διευκολύνει την εξάπλωση του καρκίνου.
Πώς ακριβώς η παχυσαρκία μπορεί να προκαλεί καρκίνο του θυρεοειδούς είναι, ωστόσο, λιγότερο σαφές. Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι τα άτομα με παχυσαρκία είναι πιο πιθανό να παρουσιάζουν δυσλειτουργία του θυρεοειδούς. Για παράδειγμα, άτομα με υψηλά επίπεδα της Θυρεοειδοτρόπου Ορμόνης (TSH), μιας ορμόνης που παράγεται από την υπόφυση και ρυθμίζει τη λειτουργία του θυρεοειδούς, τείνουν επίσης να έχουν υψηλότερο ΔΜΣ.
«Η παχυσαρκία έχει πολλές φυσιολογικές επιπτώσεις, οπότε η φλεγμονή, η αντίσταση στην ινσουλίνη και οι αλλαγές στη λειτουργία του θυρεοειδούς θα μπορούσαν όλες να παίζουν ρόλο στην πρόκληση ανάπτυξης του καρκίνου του θυρεοειδούς», λένε επιστήμονες.
Χημικές ουσίες
Κάποιοι υποψιάζονται ότι «χημικές ουσίες που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα» (EDCs) που βρίσκονται σε κοινά οικιακά προϊόντα και σε βιολογικά φυτοφάρμακα θα μπορούσαν να ευθύνονται.
Πρόκειται για χημικές ουσίες που μιμούνται, μπλοκάρουν ή παρεμποδίζουν τις ορμόνες του οργανισμού.
Παραδείγματα περιλαμβάνουν το οξικό περφθοροοκτανοϊκό (PFOA) και το περφθοροοκτανικό σουλφονικό οξύ (PFOS), που βρίσκονται σε αντικείμενα όπως μαγειρικά σκεύη, χάρτινη συσκευασία τροφίμων, προϊόντα προσωπικής φροντίδας, χαλιά και αφρό πυρόσβεσης. Ωστόσο, τα στοιχεία που συνδέουν αυτές τις χημικές ουσίες με τον καρκίνο του θυρεοειδούς είναι ανάμεικτα.
Άλλες μελέτες υποδεικνύουν ότι τα ιχνοστοιχεία μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο. Τα ιχνοστοιχεία είναι χημικά στοιχεία που χρειάζονται σε πολύ μικρές ποσότητες από τους ζωντανούς οργανισμούς. Ωστόσο, είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία του θυρεοειδούς.
Επίσης, βλέπουμε πραγματικά υψηλά ποσοστά καρκίνου του θυρεοειδούς σε νησιωτικές χώρες
Έχουν διατυπωθεί υποθέσεις σχετικά με ιχνοστοιχεία που σχετίζονται με ηφαιστειακές εκρήξεις. Έτσι, ο ψευδάργυρος, το κάδμιο και κάποιες άλλες χημικές ουσίες, όπως το βανάδιο, έχουν φανεί να υπάρχουν σε αυτά τα περιβάλλοντα, μαζί με υψηλά ποσοστά καρκίνου του θυρεοειδούς, αλλά δεν έχουν γίνει πολλές καλά σχεδιασμένες επιδημιολογικές μελέτες για να υποστηρίξουν άμεση σύνδεση.
Μια άλλη εξήγηση είναι η ιονίζουσα ακτινοβολία από διαγνωστικές ιατρικές εξετάσεις. Ο αριθμός των αξονικών τομογραφιών (CT) και των ακτινογραφιών που χρησιμοποιούνται, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει αυξηθεί σημαντικά από τη δεκαετία του ’80, και αυτό περιλαμβάνει αξονικές τομογραφίες που γίνονται σε παιδιά. Αυτές οι αξονικές τομογραφίες προσφέρουν σχετικά υψηλές δόσεις ακτινοβολίας στον θυρεοειδή αδένα.
Πηγή: tanea.gr
