Ενδιαφέροντα θέματα θα συζητηθούν την επόμενη Πέμπτη 13/11 στις 7 το απόγευμα, στο πατάρι του βιβλιοπωλείου Ήλιος κατά την παρουσίαση του βιβλίου “1908 Εργατικό Κέντρο Βόλου-Τα πρώτα; άνθη των αγώνων την πόλη”, της Ηλέκτρας Κατερίνας Προσήλια.
Λίγο λόγια για το βιβλίο: «Τι βασανίζει τις σκέψεις μας μελετώντας τα πρώτα άνθη των εργατικών αγώνων στην πόλη αλλά και πανελλαδικά; Είναι κοινές οι ελπίδες, οι αγωνίες και οι αντιστάσεις των καταπιεζόμενων σήμερα και πριν 117 χρόνια, που οραματίζονται καλύτερες συνθήκες ζωής και μια δικαιότερη κοινωνία; Σε μια εποχή που χάνουμε διαρκώς κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα, η ακρίβεια βάλλει την αξιοπρεπή μας διαβίωση και οι μορφές κοινωνικής οργάνωσης αποδιαρθρώνονται, πώς μπορούμε να αναστοχαστούμε την διεκδίκηση των ζωών μας; Ποια εμπόδια συναντούν οι διεκδικήσεις μας;»
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Κωνσταντίνος Σερπέζης και η συγγραφέας (μεταπτυχιακοί σπουδαστές του τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας).
Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση: «Όταν η Θεσσαλία προσαρτάται στο ελληνικό κράτος ξεκινούν οι πρώτες αγωνιστικές κινητοποιήσεις εργατών. Μέσα στην ταραγμένη κοινωνικοπολιτικά περίοδο που ακολουθεί δημιουργούνται οι πρώτες συνδικαλιστικές συσπειρώσεις σε σωματεία. Είναι η περίοδος που οι στοχεύσεις είναι ξεκάθαρες, αφορούν την άμεση καθημερινότητα της εργατικής τάξης και ο αγώνας γύρω από αυτές τις διεκδικήσεις δεν είναι άλλο παρά αναγκαιότητα και μονόδρομος. Παράλληλα, ανθίζουν στην πόλη οι πρώτες σοσιαλιστικές ιδέες σε κύκλους συζητήσεων της μεσοαστικής τάξης της εποχής. Αναφερόμαστε σε μια πολύ διαφορετική εκδοχή του τι θεωρείται σήμερα σοσιαλισμός. Στις αρχές του 20ου αιώνα τίποτα δεν είναι δεδομένο. Δεν υπάρχει το 8ωρο κι όμως διεκδικείται. Σύντομα στην πόλη του Βόλου ξεκινούν αγωνιώδεις συζητήσεις σε καφενεία μεταξύ εργατών και χριστιανοσοσιαλιστών. Πώς θα οργανωθεί η εργατική τάξη του 1907 στο Βόλο ώστε να διεκδικεί το αυτονόητο; Δηλαδή μια ζωή με αξιοπρέπεια. Όλα οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: οι εργάτες χρειάζονται ένα Κέντρο να στεγάζονται οι αγώνες, οι αγωνίες, οι συζητήσεις και οι ελπίδες τους. Το 1908 πραγματοποιούνται τα εγκαίνια του πρώτου Εργατικού Κέντρου στην Ελλάδα. Ήδη το 1910 η πόλη συγκλονίζεται από μαζικές απεργίες, αιματηρές συγκρούσεις με την χωροφυλακή, αλλά και έντονα στοιχεία ταξικής αλληλεγγύης στην αγροτική εξέγερση του Κιλελέρ, στην οργάνωση εργατικών κέντρων σε Λάρισα και Αλμυρό. Όπως είναι αναμενόμενο αυτό το «άγνωστο» πλήθος των επαναστατημένων της εργατικής τάξης αποτελεί απειλή για την αστική τάξη. Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι φλογεροί αγωνιστές που δεν έχουν τίποτα να χάσουν; Είναι εκείνοι που θέλουν να κερδίσουν τη ζωή τους την ίδια και το επιχειρούν χωρίς να αποζητούν κανένα σωτήρα για να του αναθέσουν τις ελπίδες τους. Βαφτίζονται αναρχικοί και άθεοι σε μια εποχή που ως έννοιες αποτελούν τον τρόμο της αποδιοργάνωσης της κοινωνικής συνοχής».
www.ertnews.gr
Πηγή: ertnews.gr
