Το «αίνιγμα» της αγοράς καταναλωτικών προϊόντων και των ρυθμών ανάπτυξης της στη διάρκεια του 2026, επιχειρούν αυτές τις ημέρες να «λύσουν» τα επιτελεία των πολυεθνικών ομίλων στην Αθήνα. Από την μία πλευρά δεν πρέπει να υποεκτιμήσουν τις προοπτικές της, διότι το ετήσιο budget δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό από τις διοικήσεις των ομίλων του – και κυρίως από το τμήμα στο οποίο ανήκει η Ελλάδα.
Σε άλλες περιπτώσεις ανήκει στην ομάδα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και σε άλλες περιπτώσεις στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου – όπως αποκαλούνται πλέον τα Βαλκάνια στην επίσημη αλληλογραφία των πολυεθνικών. Από την άλλη πλευρά δεν θα θα πρέπει να εκφραστεί υπεραισιοδοξία για τις προοπτικές της Ελλάδας, διότι υπάρχει ο κίνδυνος η υπεραισιοδοξία να «σκοντάψει» στην ελληνική πραγματικότητα και τον Μάιο η διοίκηση της αντίστοιχης θυγατρικής να «τιμωρηθεί με πέναλτι», δηλαδή να γίνουν περικοπές, έτσι ώστε ο προβλεφθέν budget να κινηθεί με βάση τις αρχικές προβλέψεις.
Οι μάνατζερς και οι πολυεθνικές
Και δεδομένου μάλιστα ότι τα στελέχη – κι όχι μόνο οι μάνατζερς – των πολυεθνικών ομίλων στην Αθήνα αποτελούν μία ιδιαίτερη «κοινότητα» εντός της κατηγορίας των στελεχών επιχειρήσεων, το τελευταίο διάστημα ανταλλάσσουν σκέψεις, προβλέψεις και εκτιμήσεις. Και φυσικά πριν ο κεντρικός μάνατζερ της θυγατρικής συντάξει την έκθεση του για το budget του επόμενου χρόνου συμβουλεύεται μέσα από ενδελεχείς συζητήσεις τα κεντρικά στελέχη της εταιρείας – τους επικεφαλής οικονομικών, πωλήσεων, μάρκετινγκ κλπ. Σύμφωνα με πηγές της αγοράς με τις οποίες συνομίλησε ο ΟΤ η αγορά των πολυεθνικών στις κατηγορίες των καταναλωτικών προϊόντων, εκτιμά πως το 2026 θα κινηθεί από 2% ως και 4%.
Διατυπώνονται βέβαια και πιο αισιόδοξες προβλέψεις που κάνουν λόγο για 3% με 5% – κυρίως ορμώμενοι από τις επιδόσεις του τρέχοντος έτους, που σύμφωνα με τα στοιχεία του Σεπτεμβρίου οι πωλήσεις συνολικά στον κλάδο των σούπερ μάρκετ ήταν αυξημένες έναντι του 2024 κατά 6,7% και ο όγκος των πωλήσεων – που είναι το πιο κρίσιμο μέγεθος – ήταν αυξημένος κατά 3,5%. Κι απ΄ ότι λέγεται η δυναμική των πραγμάτων για το εναπομείναν δίμηνο του 2025 δεν φαίνεται να αλλάζει. Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί ότι ο κάθε κλάδος στον οποίο δραστηριοποιείται η κάθε πολυεθνική εταιρεία έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Το επίπεδο του ανταγωνισμού
Τα δεδομένα των διαφόρων κατηγοριών του κλάδου των τροφίμων κι άλλα είναι φυσικά των κλάδων των μη τροφίμων καταναλωτικών προϊόντων – απορρυπαντικά, καθαριστικά κλπ. Κυρίως προσδιορίζονται από το επίπεδο του ανταγωνισμού. Υπάρχει πλέον κι ένας ιδιαίτερος παράγοντας που φαίνεται ότι αποκτά εξαιρετική δυναμική πλεόν και λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στη διαμόρφωση της εμπορικής πολιτικής ελληνικών και πολυεθνικών εταιρειών. Πρόκειται για την κατηγορία των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας. Είναι γνωστό πως το μερίδιο τους συνολικά στην αγορά ξεπερνά το 24% κι είναι επίσης γνωστό ότι ο ρυθμός ανάπτυξης τους είναι μεγαλύτερος από τον ρυθμό ανάπτυξης των επωνύμων προϊόντων.
Αλλά κι αυτό το δεδομένο δεν αφορά οριζόντια όλες τις κατηγορίες. Πχ στις κατηγορίες των απορρυπαντικών ή των καλλυντικών τα προιόντα ιδιωτικής ετικέτας έχουν πολύ περιορισμένη παρουσία. Εν αντιθέσει επί παραδείγματι με τις κατηγορίες των τροφίμων. Εκτός από το επίπεδο του ανταγωνισμού ανά κλάδο λαμβάνεται υπόψη ενδεχομένως η κυκλοφορία νέων προϊόντων και η επενδυτική πολιτική, που ίσως το νέο χρόνο μπορεί να υπάρξει.
Ακόμη δεν είναι αμελητέος παράγοντας το εργατικό κόστος – εξαρτάται από επιχείρηση σε επιχείρηση, αν έχει ή όχι παραγωγική δραστηριότητα. Και το περιβάλλον κάθε άλλο παρά ήσσονος σημασίας γεγονός είναι. Δεν μπορεί να μην ληφθεί υπόψη η μακροοικονομική πρόβλεψη για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, που κάνει λόγο για 2% στη διάρκεια του 2026, οι «ταλαντώσεις» του ενεργειακού κόστους, που αποτελούν έναν απροσδιόριστης εξέλιξης συντελεστή κόστους.
Οι καταναλωτές και τα νέα δεδομένα
Η καταγραφόμενη σε επίσημες έρευνες πλέον αδυναμία του περίπου 50% των καταναλωτών να προσαρμοστούν στα εμπορικά δεδομένα των επιχειρήσεων. Δηλαδή το μέγεθος της ακρίβειας ανεξάρτητα από την εξέλιξη του πληθωρισμού τροφίμων – που το τελευταίο διάστημα σημειώνει εξαιρετικά χαμηλές επιδόσεις. Πόσο μάλλον που σύμφωνα με τις επίσημες προβλέψεις ο πληθωρισμός του 2026 αναμένεται να κινηθεί στη «ζώνη» του 3%.
Ολα αυτά τα μεγέθη στη διαμόρφωση του του ετήσιου budget, έχουν σημαίνοντα ρόλο ιδιαίτερα για την εμπορική πολιτική που θα ακολουθήσει η κάθε εταιρεία. Αν όμως το ετήσιο budget το οποίο θα καταθέσει μία θυγατρική στον μητρικό της όμιλο, τον Μάιο – έχει σχέση κυρίως με το πότε είναι το Πάσχα, διότι όπως είναι γνωστό στην πασχαλινή αγορά ο «πόλεμος των προσφορών» βρίσκεται σε «παροξυσμό» – γίνεται ένας πλήρης επανέλεγχος των οικονομικών του μεγεθών.
Ετσι αν η εταιρεία βρεθεί εκτός των προβλεψεων της, ανάλογα με την αυστηρότητα της πολιτικής του κάθε πολυεθνικού ομίλου – ή ακόμη και των προσωπικών σχέσεων μεταξύ των εδώ και έξω στελεχών… – υπάρχει κίνδυνος να τεθεί σε λειτουργία ο «κόφτης». Πχ για τους επόμενους τρεις μήνες «μπαίνει μαχαίρι» στα διαφημιστικά έξοδα της εταιρείας! Και διάφορα άλλα «πέναλτι». Βέβαια όλα αυτά δεν συμβαίνουν ξαφνικά. Το budget παρακολουθείται μήνα με τον μήνα και ανάλογα με την εξέλιξη του, εφόσον χρειάζεται γίνονται οι απαιτούμενες παρεμβάσεις. Η οριακή χρονική στιγμή όμως είναι ο Μάιος.
Πηγή: ot.gr
