Της Νίκης Ζορμπά
Θυμικό ή επιβιωτισμός.
Στο δίλημμα αυτό ο Σωκράτης Φάμελλος και η συντριπτική πλειοψηφία των “κορυφαίων” του ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε “νυν υπέρ πάντων η πολιτική επιβίωση”.
Ωκεανοί μελάνης που χύθηκαν τις προηγούμενες εβδομάδες, μετά την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα για το πώς θα αντιδράσει η Κουμουνδούρου στο μονομερές διαζύγιο που πήρε από το πρώην (πλέον) κόμμα του ο φυσικός του ηγέτης, καταλήγουν στο προφανές: Ο ΣΥΡΙΖΑ διά του Σωκράτη Φάμελλου, απαντά στις εξελίξεις με “έκκληση” σύγκλισης.
Αυτό απεφάνθη η Πολιτική Γραμματεία της Πέμπτης, με μόνον (σχεδόν) τον Παύλο Πολάκη να μιλάει για απόφαση (νέας) διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θέλει τον Αλέξη Τσίπρα και νέα όσμωση μαζί του. Λογικό και αμφίδρομο το αίσθημα.
Κινήσεις
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στα όρια της εξαέρωσης και πριν να κλείσει την πόρτα ο Αλέξης Τσίπρας πίσω του. Από την παραίτησή του και ύστερα, όμως, οι δημοσκοπικές καμπάνες ηχούν στην Κουμουνδούρου ακατάπαυστα: Το κόμμα που αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση στις τελευταίες εθνικές εκλογές κινδυνεύει σοβαρά να βρεθεί εκτός Βουλής στις επόμενες.
Ο κ. Τσίπρας και το εκκολαπτόμενο κόμμα του ενταφιάζει ήδη, πριν καν ανακοινώσει τις όποιες προοπτικές ανάκαμψης είχε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόκειται επί της ουσίας για το δεύτερο τέλος του πάλαι ποτέ κόμματος “εξουσίας”. Η παραίτηση του Αλ. Τσίπρα και τα “έκτακτα περιστατικά” που τη διαδέχθηκαν, με πρώτο την εκλογή Κασσελάκη, είχαν ήδη αρχίσει να γράφουν τους τίτλους τέλους.
Ο Σωκράτης Φάμελλος ύστερα από την παραίτηση του κ. Τσίπρα από το κόμμα και από βουλευτής του, προσπάθησε να ισορροπήσει ανάμεσα στη γραμμή Πολάκη για πλήρη ρήξη και κατά μέτωπον επίθεση με τον πρώην πρωθυπουργό και σε εκείνους που ήδη ετοιμάζουν τις αποσκευές του για να ακολουθήσουν τον κ. Τσίπρα στις “νέες θάλασσες”.
Το “Capital.gr” την προηγούμενη εβδομάδα, μεταφέροντας στιχομυθία με κορυφαίο κοινοβουλευτικό στέλεχος του κόμματος, είχε ήδη περιγράψει το υπαρξιακό δίλημμα του νυν προέδρου: “Εάν επιλεγεί η σύγκρουση με τον Αλέξη Τσίπρα, ο Φάμελλος την επόμενη ημέρα δεν θα βρει τίποτα από κάτω”.
Επικράτησε η λογική της επιβίωσης, που αποτυπώθηκε και στην απόφαση του πολιτικού οργάνου με “φιοριτούρες”, ώστε να διασκεδαστεί η εντύπωση πως ο ΣΥΡΙΖΑ κατεβάζει ρολά και περιμένει να μετακομίσει –εάν και όποτε– στο κόμμα Τσίπρα: “Ακόμη και αν υπάρχουν διαφορετικές οπτικές, η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με τον Αλέξη Τσίπρα δεν μπορεί να είναι αντιπαραθετική. Οι παράλληλες πορείες μας οφείλουν να συγκλίνουν στον κοινό στόχο ενός ισχυρού προοδευτικού πόλου, με συγκρότηση προγραμματικής πρότασης και υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών…”.
Το “φρέσκο” στις διατυπώσεις της του ΣΥΡΙΖΑ πολιτικής απόφασης είναι η επισήμανση περί παράλληλων πορειών, που κάπου παρακάτω ο στόχος είναι να… τέμνονται.
Από τα κεντρικά, την Κουμουνδούρου, δίδεται “μάχη” να μην περάσει η απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας σαν άτακτη υποχώρηση της ηγεσίας και… κυβίστηση.
Επισημαίνουν αρμόδιες πηγές πως:
- Άλλο η σύγκλιση και άλλο η συμπόρευση (η… συγχώνευση κοινώς)
- Η σύγκλιση αφορά προγραμματική συμφωνία και σαφή στόχο, ό,τι λέει δηλαδή από την αρχή ο Σωκράτης Φάμελλος.
Η βάση του ΣΥΡΙΖΑ είναι φιλοτσιπρική. Καμία τύχη δεν έχει το κόμμα χωρίς τον φυσικό αρχηγό του, ο οποίος πρώτος είδε το αδιέξοδο και τον “κύκλο που έκλεισε”. Δεν έκλεισε μόνο τον δικό του κύκλο στον ΣΥΡΙΖΑ, έκλεισε τον κύκλο του ΣΥΡΙΖΑ γενικώς.
Ασκήσεις εν κενώ και υπό την αίρεση Τσίπρα
Από τις διεργασίες αυτές, τις αποφάσεις, τις διαφωνίες και τις εντάσεις στην Κουμουνδούρου, Αλέξης Τσίπρας και Αμαλίας λάμπουν διά της (εκκωφαντικής) απουσίας τους.
Στόματα ερμητικά κλειστά από τους συνεργάτες, συνομιλητές, “κύκλους” κ.λπ. του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος μοιάζει αμέτοχος – πιθανότατα και να είναι σε αυτή τη χρονική συγκυρία.
Ο ίδιος έχει εμπεδώσει ότι η ταύτισή του με “βαρίδια” του παρελθόντος και “φθαρμένα” υλικά αφενός δεν τον ευνοεί επικοινωνιακά στο “νέο” που θέλει να σηματοδοτήσει, αφετέρου είναι και… παραπλανητική σε ό,τι αφορά την επόμενη ημέρα των σχεδίων του.
Έχει ήδη διαμηνύσει ότι δεν σκοπεύει να καλέσει πρώην συντρόφους του σε… συνακρόαση της βούλησης της κοινωνίας (σ.σ.: αφορά την εκπεφρασμένη του βούληση να “αφουγκραστεί” τους πολίτες) και πως δεν έχει καμία διάθεση να ενθυλακώσει en block το πρώην κόμμα του, στο οποίο με την παραίτησή του απερίφραστα είπε: Ο χρόνος και οι ευκαιρίες τελείωσαν.
Για τον κ. Τσίπρα άλλωστε το επόμενο διάστημα κινείται γύρω από την έκδοση του βιβλίου του “Ιθάκη”, τις πολιτικές συζητήσεις που θα προκαλέσει και τον κοινωνικό του αντίκτυπο.
Με δεδομένο ότι στα κεφάλαιά του θα περιγραφούν και οι σταθμοί της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, εν είδη και αυτοκριτικής, είναι αναμενόμενο πως ό,τι επιλέξει ο ίδιος να “χρωματίσει” θετικά ή αρνητικά σε αυτή τη διαδρομή θα είναι και ένα μήνυμα τόσο προς την κοινωνία όσο και προς “ναυτιλλομένους”.
Οι δημοσκοπήσεις αυτή τη στιγμή είναι γενικώς ενθαρρυντικές –μερικώς έστω– για τον πρώην πρωθυπουργό, αλλά δεν σημαίνουν και τίποτα στο διά ταύτα. Απαντούν σε ένα γενικό ερώτημα εν πολλοίς χωρίς αντικείμενο (απουσιάζει ο βασικός παράγοντας: Δεν υπάρχει κόμμα Τσίπρα). Υπάρχει όμως η αίσθηση ότι αυτή τη γενική “τάση” θα τη συγκεκριμενοποιήσει η έκδοση του βιβλίου του ακόμη και πριν από την επίσημη ανακοίνωση ίδρυσης του νέου φορέα.
Κοντολογίς: Η… αγάπη που θρέφουν πρώην σύντροφοί του για εκείνον δεν δεσμεύει τον Αλέξη Τσίπρα σε τίποτε, εάν μάλιστα αυτή κριθεί από τον ίδιο πως είναι “τροχοπέδη” στα πλάνα που έχει στο μυαλό του για την επόμενη ημέρα.
Τούτο επουδενί σημαίνει ότι δεν θα συμπεριλάβει ως συνοδοιπόρους του στο νέο εγχείρημα και νυν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή τη στιγμή, όμως, η “φασαρία” που έχει ξεσπάσει εντός ΣΥΡΙΖΑ, οι συζητήσεις και τα σενάρια “ποιοι θα ακολουθήσουν, πώς θα γίνει η σύγκλιση” κ.ο.κ. μάλλον ζημιά κάνουν στο νέο προφίλ που θέλει να φιλοτεχνήσει ο πρώην πρωθυπουργός.
Άλλωστε ο ίδιος έχει φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει να φύγει από εκείνον.
* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Κεφάλαιο”.
Διαβάστε ακόμη:
Πηγή: capital.gr
