Μια μικρή αλλαγή στο πώς βλέπεις τα πράγματα μπορεί να σε απαλλάξει από άγχος, δράμα και πίεση
Για χρόνια, ήμουν παγιδευμένη σε έναν συνεχόμενο κύκλο επιθυμίας για περισσότερα — περισσότερα πράγματα, περισσότερη επιβεβαίωση, περισσότερες εμπειρίες, πιο πολλά απ’ όλα όσα νόμιζα ότι χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένη. Ήταν κουραστικό. Κάθε μέρα ήταν σαν να περπατάω σε τεντωμένο σχοινί ανάμεσα στην επιθυμία και την απογοήτευση, πάντα κυνηγώντας κάτι που ήταν λίγο παραπέρα.
Και τότε, μια μέρα, σταμάτησα και ρώτησα τον εαυτό μου μια ερώτηση που άλλαξε τα πάντα: Μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό; Όχι με το να τα παρατήσω όλα, αλλά με το να απελευθερωθώ από την εμμονή ότι τα χρειάζομαι όλα ή όλα αυτά…
Αυτή η απλή φράση, στην κατάφασή της –δηλαδή, «Ναι μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό» – έγινε η νέα μου προσωπική φράση, και αλήθεια, άλλαξε τη ζωή μου.
Πώς το «Μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό» έγινε η απελευθέρωσή μου
Στην αρχή, ήταν άβολο — σχεδόν επαναστατικό. Το να παραδεχτώ ότι μπορώ να ζω χωρίς πράγματα ή ανθρώπους που σου χρειάζονται, φάνηκε σαν μια πράξη αντίστασης απέναντι στην άπειρη πίεση που μας βάζει η κοινωνία. Αλλά σιγά-σιγά, έγινε μια πηγή ελευθερίας.
Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι εστιάζοντας στο τι έχω, αντί να εμμένω σε αυτό που λείπει, μπορώ να διοχετεύσω την ενέργειά μου σε ευγνωμοσύνη. Άρχισα να σταματάω να συγκρίνω τον εαυτό μου με τους άλλους και να εκτιμώ τα μικρά πράγματα — τον χρόνο με τα αγαπημένα μου πρόσωπα, την υγεία μου, τα πάθη μου.
Το να ζω χωρίς το περιττό στρες και το άγχος που προέρχονται από το να θέλω πάντα περισσότερα μου χάρισε μια εσωτερική ηρεμία που ποτέ πριν δεν είχα βιώσει.
Αφαιρώντας υλικά και επιθυμίες
Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για μένα ήταν η υλιστική νοοτροπία. Η κοινωνία μας βομβαρδίζει με μηνύματα ότι περισσότερα αντικείμενα ίσον περισσότερη ευτυχία. Αλλά, αφού δοκίμασα αμέτρητα shopping sprees, έμαθα την αλήθεια: τα πράγματα περνούν γρήγορα, αλλά η εσωτερική ειρήνη δεν αγοράζεται.
Άρχισα να ρωτάω τον εαυτό μου, το χρειάζομαι όντως αυτό; Αν δεν μπορώ να το αντέξω οικονομικά ή αν δεν προσθέτει κάτι ουσιαστικό στη ζωή μου, το αφήνω. Σταμάτησα να εμμένω σε designer ρούχα, στα πιο καινούργια gadgets ή στην τέλεια διακόσμηση.
Αυτό που ανακάλυψα, ήταν ότι η ευτυχία μου δεν μετριέται από αυτό που έχω, αλλά από το πόσο ευχαριστημένη αισθάνομαι με αυτό που ήδη διαθέτω. Αυτή η μετατόπιση στην οπτική μου με ελευθέρωσε από το άγχος και με έκανε πιο χαρούμενη στην καθημερινότητά μου.
Σχέσεις: Ποιος προσθέτει πραγματικά στην ευτυχία σου;
Πέρα από τα υλικά αγαθά, άρχισα να αξιολογώ και τις σχέσεις μου με πιο ειλικρινή τρόπο. Είχα πιαστεί να κρατώ τοξικές φιλίες ή να προσπαθώ να εντυπωσιάσω ανθρώπους που δεν με ήθελαν πραγματικά.
Όταν υιοθέτησα το «Μπορώ να ζήω χωρίς αυτό», συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζομαι την έγκριση ή την προσοχή όλων για να νιώθω πολύτιμη. Έδωσα προτεραιότητα στις σχέσεις που γεμίζουν την καρδιά μου, που με εμπνέουν και με αποδέχονται όπως είμαι. Αντί να προσπαθώ να τους ευχαριστήσω όλους, άρχισα να αφιερώνω χρόνο και ενέργεια σε αυτούς που πραγματικά με κάνουν χαρούμενη.
Αυτή η νοοτροπία με έκανε πιο αυθεντική και λιγότερο φορτισμένη. Ξεκίνησα να νιώθω ότι μπορώ να είμαι ο εαυτός μου, χωρίς να χρειάζεται να προσποιούμαι ή να πασχίζω να είμαι «αρεστή».
Πώς αυτή η σκέψη άλλαξε την καθημερινότητά μου
Κάθε πρωί ξυπνάω με μια απλή φράση: Εντάξει, εγώ είμαι αρκετή. Αυτή η μικρή νοητική αλλαγή άλλαξε τα πάντα. Με βοηθάει να νιώθω ευγνώμων και να εκτιμώ κάθε στιγμή.
Δεν ξυπνάω πλέον με άγχος για το τι χάνω ή τι δεν έχω. Αντίθετα, εστιάζω σε όσα μπορώ να κάνω — να διαβάσω ένα βιβλίο, να περάσω χρόνο με τα αγαπημένα μου, να απολαύσω τη φύση ή να ακολουθήσω τα πάθη μου κι όχι να τρέχω να παρακολουθήσω το ένα event μετά το άλλο και όλα όσα νομίζω ότι πρέπει να δω.
Αφήνοντας πίσω την εμμονή με ό,τι δεν έχω, βρήκα περισσότερο χώρο για ευτυχία και χαλάρωση. Αυτή η νοοτροπία με βοήθησε επίσης να μειώσω το στρες. Δεν προσπαθώ πια να ανταγωνιστώ ή να συμβαδίσω με τις προτεραιότητες των άλλων. Ακολουθώ τον δικό μου ρυθμό.
Η δύναμη της αποδοχής και της αυτο-συμπόνιας
Το να κάνω πράξη το «Μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό» μου δίδαξε να είμαι πιο συμπονετική με τον εαυτό μου. Δεν νιώθω πλέον τύψεις όταν δεν μπορώ να αντέξω κάτι ή όταν αποφασίζω να μην κυνηγάω πράγματα που δεν με ευχαριστούν πραγματικά.
Αντιθέτως, το αποδέχομαι και φροντίζω τον εαυτό μου. Συνειδητοποιώ ότι η ευτυχία δεν σχετίζεται με την τελειότητα, αλλά με την αποδοχή και την εκτίμηση που δείχνω στον εαυτό μου.
Αυτή η προσέγγιση με έκανε πιο ήρεμη, πιο γειωμένη και πιο ευγνώμων για κάθε μέρα. Συνειδητοποιώ ότι η πραγματική ευτυχία πηγάζει από μέσα μας, από την αποδοχή και την αγάπη που δείχνουμε στον εαυτό μας, όχι από υλικά αγαθά ή εξωτερικές επιβεβαιώσεις.
Μια πρόσκληση για εσένα
Αν αισθάνεσαι ότι σε καταβάλλει η συνεχής ανάγκη για περισσότερα, να έχεις πάντα κάτι νέο ή να αποδείξεις την αξία σου σε όλους, σου λέω: Είναι εντάξει να το αλλάξεις.
Κάνε ένα μικρό βήμα. Πες στον εαυτό σου: Μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό. Παρατήρησε πώς αισθάνεσαι — ελαφρύτερη, πιο ελεύθερη, πιο ήρεμη. Μπορεί να εκπλαγείς από το πόση ευτυχία ήδη έχεις, όταν σταματάς να κυνηγάς όλα όσα λείπουν.
Η ζωή δεν είναι να έχεις περισσότερα, αλλά να είσαι περισσότερο — περισσότερο παρών, περισσότερο αυθεντικός, περισσότερο ήρεμος με τον εαυτό σου.
Τα τελικά λόγια ελπίδας
Το να ζεις χωρίς εμμονή για περισσότερα δεν σημαίνει στέρηση. Σημαίνει ενδυνάμωση — την ελευθερία να διαλέξεις την ευτυχία αντί για τις προσδοκίες, την ειρήνη αντί για το χάος, την αυθεντικότητα αντί για την τελειότητα.
Αυτή η απλή αλλά ισχυρή φράση άλλαξε ολοκληρωτικά τη ζωή μου. Έμαθα ότι δεν χρειάζεται να κυνηγάω τα πάντα για να νιώσω ολοκληρωμένη. Αρκεί να εκτιμώ αυτά που ήδη έχω και να πιστεύω ότι είμαι αρκετή.
Μπορεί να σε ενδιαφέρει
Διάβασε ακόμα
«Ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω…»: Με αυτές τις 5 έξυπνες αποστομωτικές φράσεις βάζω στη θέση του όποιον προσπαθεί να με προσβάλει
Πηγή: allyou.gr
