Νέα έρευνα διαπίστωσε ότι η ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) συνδέεται με υψηλότερα επίπεδα δημιουργικότητας και ότι αυτό το δημιουργικό πλεονέκτημα μπορεί να πηγάζει από μια ισχυρότερη τάση του νου να περιπλανιέται. Τα ευρήματα, που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο ECNP στο Άμστερνταμ, σηματοδοτούν την πρώτη μελέτη που εξηγεί πώς συνδέονται η ΔΕΠΥ και η δημιουργικότητα.
Ο επικεφαλής ερευνητής Χαν Φανγκ (από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Radboud, Ολλανδία) εξήγησε: «Προηγούμενη έρευνα υποδείκνυε την περιπλάνηση του μυαλού ως πιθανό παράγοντα που συνδέει τη ΔΕΠΥ και τη δημιουργικότητα, αλλά μέχρι σήμερα καμία μελέτη δεν έχει εξετάσει άμεσα αυτή τη σύνδεση. Διεξήγαμε δύο μελέτες, χρησιμοποιώντας 2 διαφορετικές ομάδες ασθενών με ΔΕΠΥ και υγιείς μάρτυρες, μία από μια ευρωπαϊκή ομάδα που επιμελήθηκε το ECNP και μια δεύτερη μελέτη από μια βρετανική ομάδα. Συνολικά υπήρχαν 750 συμμετέχοντες. Η ξεχωριστή ανάλυση των αποτελεσμάτων από 2 ανεξάρτητες ομάδες σημαίνει ότι μπορούμε να έχουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα αποτελέσματα».
Η ομάδα διερεύνησε πώς αλληλεπιδρούν τα χαρακτηριστικά της ΔΕΠΥ, η δημιουργικότητα και οι λειτουργικές προκλήσεις, εστιάζοντας στην επίδραση της περιπλάνησης του μυαλού. Και οι δύο ομάδες εμφάνισαν τυπικά χαρακτηριστικά ΔΕΠΥ, όπως απροσεξία, παρορμητικότητα και συχνές μετατοπίσεις εστίασης μακριά από την εργασία που είχαν μπροστά τους. Και στις δύο μελέτες, οι συμμετέχοντες με πιο έντονα συμπτώματα ΔΕΠΥ ανέφεραν επίσης υψηλότερα επίπεδα περιπλάνησης του μυαλού.
Η περιπλάνηση του μυαλού αναφέρεται σε στιγμές κατά τις οποίες η προσοχή απομακρύνεται από αυτό που κάνει ένα άτομο και στρέφεται προς τις σκέψεις που δημιουργεί ο ίδιος. Όλοι το βιώνουν αυτό σε κάποιο βαθμό, αλλά εμφανίζεται πιο συχνά σε άτομα με ΔΕΠΥ.
Ο Χαν Φανγκ πρόσθεσε: «Προηγούμενοι ερευνητές είχαν καταφέρει να διακρίνουν δύο διαφορετικούς τύπους νοητικής περιπλάνησης. Μπορεί να είναι η απώλεια συγκέντρωσης, όπου το μυαλό σας μπορεί να παρασύρεται από θέμα σε θέμα. Αυτό ονομάζεται «αυθόρμητη νοητική περιπλάνηση». Ένας άλλος τύπος είναι η «σκόπιμη νοητική περιπλάνηση», όπου οι άνθρωποι δίνουν στον εαυτό τους την ελευθερία να παρασυρθούν από το θέμα, όπου «επιτρέπουν στις σκέψεις τους να ακολουθήσουν μια διαφορετική πορεία». Οι ψυχίατροι έχουν αναπτύξει τρόπους μέτρησης του βαθμού στον οποίο οι άνθρωποι υπόκεινται σε αυτές τις διαφορετικές τάσεις».
Οι ερευνητές μέτρησαν επίσης τη δημιουργικότητα και στις δύο ομάδες (υπάρχουν τυποποιημένοι τρόποι μέτρησης αυτού, για παράδειγμα ζητώντας από τους ανθρώπους να βρουν μια δημιουργική χρήση για ένα καθημερινό αντικείμενο). Στη συνέχεια, εξέτασαν πώς η δημιουργικότητα συσχετιζόταν με τους διαφορετικούς τύπους περιπλάνησης του μυαλού.
Ο Δρ. Χαν Φανγκ είπε: «Διαπιστώσαμε ότι τα άτομα με περισσότερα χαρακτηριστικά ΔΕΠΥ, όπως η έλλειψη προσοχής, η υπερκινητικότητα ή η παρορμητικότητα, βαθμολογούνται υψηλότερα στα δημιουργικά επιτεύγματα και στις δύο μελέτες. Αυτό υποστηρίζει προηγούμενη έρευνα. Επιπλέον, διαπιστώσαμε ότι η περιπλάνηση του μυαλού, ιδιαίτερα η σκόπιμη περιπλάνηση του μυαλού, όπου οι άνθρωποι επιτρέπουν στις «σκέψεις τους να περιπλανώνται σκόπιμα», συσχετίστηκε με μεγαλύτερη δημιουργικότητα σε άτομα με ΔΕΠΥ. Αυτό υποδηλώνει ότι η περιπλάνηση του μυαλού μπορεί να είναι ένας υποκείμενος παράγοντας που συνδέει τη ΔΕΠΥ και τη δημιουργικότητα».
Αυτό μπορεί να έχει πρακτικές επιπτώσεις, τόσο για την ψυχοεκπαίδευση όσο και για τη θεραπεία. Για την ψυχοεκπαίδευση, ειδικά σχεδιασμένα προγράμματα ή μαθήματα που διδάσκουν στα άτομα πώς να αξιοποιούν τις αυθόρμητες ιδέες τους, για παράδειγμα μετατρέποντάς τες σε δημιουργικά αποτελέσματα, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα άτομα με χαρακτηριστικά ΔΕΠΥ να αξιοποιήσουν τα οφέλη της περιπλάνησης του μυαλού. Για τη θεραπεία, παρεμβάσεις ενσυνειδητότητας προσαρμοσμένες στη ΔΕΠΥ που επιδιώκουν να μειώσουν την αυθόρμητη περιπλάνηση του μυαλού ή να τη μετατρέψουν σε πιο σκόπιμες μορφές, μπορούν να μειώσουν τις λειτουργικές βλάβες και να βελτιώσουν τα αποτελέσματα της θεραπείας. Αυτή είναι η πρώτη φορά που διερευνάται αυτή η σύνδεση, επομένως πρέπει να δούμε περισσότερες μελέτες που να επιβεβαιώνουν τα ευρήματα.
Πηγή: sciencedaily.com
Πηγή: tanea.gr
