Η νομική προσέγγιση της συνέντευξης Πηλαδάκη από τον Αντώνη Γραβάνη και τα αναπάντητα ερωτήματα
Με τίτλο “η Αλήθεια δεν επιδέχεται αμφισβήτηση: Μια Νομική Ανάγνωση της Συνέντευξης Πηλαδάκη”, ο δικηγόρος και πρώην πρόεδρος της Ερασιτεχνικής ΑΕΛ Αντώνης Γραβάνης με ανάρτησή του στα social media δίνει την δική του νομική προσέγγιση και θέτει μια σειρά ερωτημάτων που μέχρι και σήμερα παραμένουν αναπάντητα, αναφορικά με την συνέντευξη του κ. Πηλαδάκη σε τοπική εφημερίδα για το AEL FC Arena.
Αξίζει να σημειώσουμε πως ο Αντώνης Γραβάνης διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του μητρικού σωματείου από το 2010 έως το 2012″(έφορος ποδοσφαίρου ΑΕΛ), ενώ το 2012 και για μία χρονιά ήταν πρόεδρος του Δ.Σ του Ερασιτέχνη και ήταν πολλές οι φορές που ήρθε σε αντιπαράθεση με τον τότε ισχυρό άνδρα των “βυσσινί” Κώστα Πηλάδακη, τόσο για τα χρήματα που έπρεπε βάσει σύμβασης να πάρει το σωματείο, όσο και με την κάθετη άρνησή του στα σενάρια για αλλαγή ΑΦΜ(ΑΕΛΟΤΥΡΝΑΒΟΣ-ΑΕΛΟΒΕΡΟΙΑ).
Αναλυτικά η ανάρτηση:
Διάβασα τη συνέντευξη του κ. Κώστα Πηλαδάκη στην εφημερίδα «Ελευθερία». Οι μελοδραματικές αναφορές, μου θύμισαν αντίστοιχα ξεσπάσματα σε διάφορες δημόσιες τοποθετήσεις προ 2010, όταν “πνιγμένος από το δίκιο” κουνούσε το δάχτυλο και απαιτούσε ολοένα και μεγαλύτερη στήριξη από τον κόσμο της ΑΕΛ (με πανάκριβα προπληρωμένα τριετή διαρκείας, με υπογραφές κλπ). Τα αποτελέσματα γνωστά σε όλους. Ως παλιός διοικητικός της ΑΕΛ, δικηγόρος και μέλος του Νομικού Επιτελείου της Επιτροπής Διεκδίκησης του Γηπέδου, μοιράζομαι ορισμένες πρώτες νομικές και πραγματικές εκτιμήσεις, καθώς η συνέντευξη, αντί να προσφέρει τις απαντήσεις που η πόλη περιμένει, γέννησε περισσότερα ερωτήματα και επιβεβαίωσε την αναγκαιότητα του αγώνα μας για διαφάνεια.
1. Η Ομολογία-Κλειδί: Το Γήπεδο ως μονοπωλιακό εργαλείο.
Ο κ. Πηλαδάκης σε ερώτηση αν υπάρχει εκμετάλλευση ενόψει της ακαταλληλότητας του Αλκαζάρ παραδέχεται ξερά «Όχι ας πάνε στο Αλκαζάρ να το φτιάξουν και να πιέσουν, δύο χρόνια είναι σ’ αυτή την κατάσταση και δεν έγινε τίποτα. Υπήρχαν χρονιές που το είχαμε κλειστό…». Αυτή η ομολογία είναι συγκλονιστική. Αποδεικνύει ότι το γήπεδο δεν λειτουργεί για να υπηρετεί την ΑΕΛ, αλλά για να υπηρετεί έναν ιδιώτη κόντρα στην ρητή πρόβλεψη της σύμβασης παραχώρησης «Η «Εταιρεία» ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ τις αθλητικές εγκαταστάσεις ποδοσφαίρου στην Ποδοσφαιρική Ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΠΑΕ Α.Ε.Λ. 1964» για τους φιλικούς και επίσημους αγώνες, εθνικούς, ευρωπαϊκούς και διεθνείς, στα πλαίσια της συμμετοχής τους στα σχετικά πρωταθλήματα της, καθ’ όλη τη διάρκεια της παραχώρησης αυτής, με τους ειδικότερους όρους και συμφωνίες, που θα συμφωνηθούν μεταξύ της «Εταιρείας» και της ως άνω Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρείας.»
2. Η Αντίφαση της «Δωρεάς» προς την Ερασιτεχνική.
Ο κ. Πηλαδάκης χαρακτηρίζει την οφειλή των 3,4 εκατ. ευρώ προς την Ερασιτεχνική ΑΕΛ ως «επιστολή πρόθεσης για δωρεά». Αυτό είναι νομικά αβάσιμο και προσβλητικό. Η πραγματικότητα, την οποία γνωρίζουμε από τα έγγραφα, είναι ότι υπάρχει υπογεγραμμένη και κατατεθειμένη στη ΔΟΥ σύμβαση της 16/09/2009, η οποία ορίζει το ποσό ως «αντάλλαγμα για την απώλεια εσόδων του Σωματείου». Δεν είναι δωρεά, είναι συμβατική υποχρέωση. Το γεγονός ότι ο ίδιος παραδέχεται σε άλλο σημείο ότι είναι «υπέρ του να παίρνει κάποια έσοδα ο ερασιτέχνης» απλώς επιβεβαιώνει την αντίφαση και την προσπάθεια υποβάθμισης μιας σαφούς νομικής δέσμευσης.
3. Η Παραδοχή της Αποτυχίας του Επιχειρηματικού Μοντέλου.
Ο κ. Πηλαδάκης παραδέχεται ότι το εμπορικό κέντρο δεν κατασκευάστηκε, μεταθέτοντας την ευθύνη στην Πολιτεία για τη μη επιστροφή του ΦΠΑ. Αυτό που δεν αναφέρει είναι ότι η αποτυχία αυτή κατέρριψε το αρχικό business plan, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε ο δανεισμός. Το οικονομικό κενό που δημιουργήθηκε, κλήθηκε να το καλύψει η ΠΑΕ ΑΕΛ μέσα από υπέρογκα μισθώματα, μετατρέποντας την ομάδα σε όμηρο μιας αποτυχημένης επένδυσης.
4. Η Αδιαφάνεια ως Στρατηγική: Τα Ερωτήματα που Παραμένουν.
Η συνέντευξη είναι αποκαλυπτική κυρίως για όσα δεν λέει. Παρά τις δημοσιογραφικές ερωτήσεις, η άρνηση δημοσιοποίησης της συμφωνίας με την Intrum και η επίκληση του «προσωπικού πόνου» και των χρημάτων που «έβαλε από την τσέπη του», χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, συνιστούν τον πυρήνα της αδιαφάνειας.
Ως νομικό επιτελείο, δεν στεκόμαστε σε συναισθηματισμούς. Ζητάμε απαντήσεις με αριθμούς και έγγραφα. Και επειδή δεν δόθηκαν, τις θέτουμε εμείς δημόσια:
-Πόσα εκατομμύρια ευρώ έβαλε από την τσέπη του ο κ. Πηλαδάκης; Ας δημοσιοποιήσει τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου της «Γήπεδο ΑΕ» με καταβολή μετρητών από τον ίδιο.
-Πόσα εκατομμύρια ήταν το σύνολο του τραπεζικού δανεισμού και πόσα ακριβώς χρωστάει σήμερα η εταιρεία του στην Intrum;
-Πόσα εκατομμύρια έχει εισπράξει συνολικά η «Γήπεδο ΑΕ» από την ΠΑΕ ΑΕΛ όλα αυτά τα χρόνια από μισθώματα, ποσοστά, σουίτες και κάθε άλλη πηγή;
-Από αυτά τα εκατομμύρια που εισέπραξε από την ΑΕΛ, πόσα ακριβώς κατέληξαν στις τράπεζες/funds για την αποπληρωμή του δανείου;
-Ομολόγησε ή όχι επανειλημμένα ο κ. Πηλαδάκης την οφειλή της εταιρίας του προς το Σωματείο;
Αυτά δεν είναι προσωπικά δεδομένα. Είναι τα οικονομικά στοιχεία μιας εταιρείας που διαχειρίζεται δημόσια γη και με τις ετήσιες απαιτήσεις της καθορίζει την τύχη της μεγαλύτερης ομάδας της Θεσσαλίας. Η άρνηση απάντησης ενισχύει την οσμή της αδιαφάνειας.
Ο αγώνας της διεκδίκησης δεν είναι μια προσπάθεια «να πάρουμε το γήπεδο τσάμπα». Είναι ένας αγώνας για να επιστρέψει το γήπεδο στον σκοπό για τον οποίο παραχωρήθηκε η δημόσια γη: να είναι το σπίτι της ΑΕΛ, με όρους που υπηρετούν την ομάδα και την πόλη, και όχι τα συμφέροντα ενός fund ή μιας χρεωμένης εταιρείας.
Η επαναλαμβανόμενη από τον κ. Πηλαδάκη αναφορά στα “δικαστήρια” δεν μου δείχνει πίστη σε δικαστική νίκη, αλλά ελπίδα για να κερδηθεί κι άλλος χρόνος. Όμως η διεκδίκηση δεν είναι αποκλειστικά νομική. Υπάρχουν σοβαρά ζητήματα που εκτείνονται σε κυβερνητικό, αυτοδιοικητικό και τραπεζικό επίπεδο. Η ιεράρχηση των ενεργειών σε κάθε επίπεδο είναι προνόμιο της ΑΕΛ. Κοινώς, εμείς επιλέγουμε τον χρόνο και τον τόπο που θα δοθεί η κάθε μάχη. Η νομική μας τεκμηρίωση είναι ισχυρή. Η αποφασιστικότητά μας, δεδομένη. Συνεχίζουμε.
Και με την υπογραφή μας ενισχύουμε την προσπάθεια.
