Συνέντευξη πανικού με ασάφειες και αμέτρητα αναπάντητα ερωτήματα
Όποιος διαβάσει στην τοπική “Ελευθερία” της Λάρισας την πρόσφατη συνέντευξη του Κώστα Πηλαδάκη, το πρώτο πράγμα που διαπιστώνει είναι ο απολογητικός χαρακτήρας του εμπλεκόμενου για πρόσωπα και γεγονότα που έχουν προ πολλού κριθεί, συνδυαζόμενα από αξιοζήλευτη μυθοπλασία με άπειρη επίκληση συναισθήματος.
Του Χρήστου Ευθυμίου
Αποκορύφωμα της ξεκάθαρα υποκριτικής συναισθηματικής φόρτισης του Πηλαδάκη, είναι ο διάλογος με το παιδί του στον οποίο ο πατέρας τονίζει την αξία της ηθικής δέσμευσης έναντι τρίτων και το πόσο κατά τη λαϊκή ρήση «λογοτιμήτης» είναι ο ίδιος ο Κώστας Πηλαδάκης….Προφανώς δεν θα το μάθω ποτέ αλλά είμαι σίγουρος ότι για το τελευταίο μου σχόλιο χωρίς να σας βλέπω, γελάτε ακόμη!
Πιστέψτε με, όπως χαριτολογώντας συνηθίζω να λέω, “γελάνε εκτός από εσάς και τα σκιουράκια του Αμαζονίου” όταν διαβάζουν δακρύβρεχτες αφηγήσεις του πάλαι ποτέ μεγαλοσχήμονος Κώστα Πηλαδάκη περί λόγου και ηθικής. Όχι γιατί ο άνθρωπος δεν προσπαθεί ακόμη και τώρα να πείσει, αλλά γιατί αντιλαμβάνεται πλέον και ο ίδιος ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω!
Γιατί κάποια πράγματα στη ζωή σε πληρώνουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όταν αυτά είναι άδικα. Με υπογραφές Λαρισαίων αγαπητέ Κώστα έφτιαξες το γήπεδο, με τις υπογραφές τους ετοιμάσου να το χάσεις!
Και επειδή ο Κώστας και γρήγορος στην αντίληψη είναι και καταλαβαίνει τι γίνεται τώρα στο Λαρισιστάν, βγάζει αυτή την απελπιστική συνέντευξη στην οποία όμως ξεχνάει να αναφέρει στο καθόλα σεβαστό τέκνο του (κακώς το εμπλέκει για εμένα αλλά η απόφαση είναι δική του) τα εξής ακόλουθα:
1) όταν έφτιαξα το γήπεδο στην έκταση που μου παραχώρησε εν τέλη η πολιτεία μαζί με το ακίνητο, δεσμεύτηκα ότι αυτό γίνεται πρωτίστως για να εξυπηρετείται και όχι για να εκβιάζεται η ιστορική ΑΕΛ!
2) όταν η ερασιτεχνική ΑΕΛ έβαζε την υπογραφή της ως εγγυήτρια δύναμη και εγώ δεσμευόμουν να της δώσω εγγράφως τα διαφυγόντα έσοδα της αξίας 3,4 εκατομμύρια ευρώ, δεν θα την κορόιδευα 15 χρόνια μετά λέγοντας ότι η σύμβαση του χρέους μου προς το μητρικό σωματείο ήταν κατά την άποψη μου δωρεά και άρα το «δώρο» που σας έταξα ήταν αντίδωρο!
3) μιλάει ο Κώστας για δημιουργία γηπέδου με προσωπικές θυσίες του, αυτός που ουδέποτε λογοδότησε για το πραγματικό κόστος, τα δάνεια για το γήπεδο, την αδυναμία εξυπηρέτηση τους και όλες τις αδιανόητες μέχρι και σήμερα συγκαλύψεις;
Αυτή είναι η υποτιθέμενη ηθική, η νομιμότητα και η διαφάνεια που επικαλείται;
4) θα συνεχίσει ακόμη και τώρα να αυτοαποκαλείται ιδιοκτήτης, ο διαχειριστής του γηπέδου Κώστας Πηλαδάκης;
5) αντιλαμβάνεται ο διαχειριστής του γηπέδου ότι η κλεψύδρα του χρόνου έχει γυρίσει ανάποδα και ότι πολύ σύντομα ο κόσμος της Λάρισας και της επικράτειας, θα πληροφορηθούν με πάσα λεπτομέρεια όλες τις σκοτεινές πτυχές μιάς ιστορίας που μόνο θλίψη και αδικία γεμίζει τις καρδιές τους;
Επειδή είμαι βέβαιος ότι δύσκολα ένας πατέρας μπορεί να κοιτάξει στα μάτια το παιδί του και να του πει όλη την αλήθεια και επειδή το παιδί του είναι ενήλικας, ας διαβάσει όταν και όποτε το ίδιο επιθυμεί και τις απόψεις των άλλων.
Η Λάρισα όπως θυμάται τον Κώστα Πηλαδάκη για την κατάκτηση του κυπέλλου, θα θυμάται επίσης σίγουρα την εξαπάτηση και την εκμετάλλευση του στο ζήτημα που λέγεται γηπεδικό της ΑΕΛ!
Και επειδή ο καθένας μας επιλέγουμε το πως πορευόμαστε σε αυτή τη ζωή, καλό είναι όταν επικαλούμαστε το συναίσθημα των άλλων να είμαστε πιό προσεκτικοί…γιατί υπάρχει στο θυμόσοφο λαό μας η επίσης γνωστή και αθάνατη ρήση : «πρόσεχε τι τάζεις…!».
