Είναι προφανές ότι οι αυριανές εκλογές της Συνεταιριστικής Τράπεζας Θεσσαλίας για την ανάδειξη νέας διοίκησης σε όλα τα επίπεδα, αποτελούν ορόσημο για την πορεία του δυναμικού και μη συστημικού χρηματοπιστωτικού παράγοντα της περιφέρειας μας.
Του Τάσου Κουρκούμπα
Η πορεία της Τράπεζας Θεσσαλίας χαρακτηρίζεται μέχρι σήμερα από ευελιξία, δυναμική προσήλωση στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και με βασική κατεύθυνση στο πρωτογενή τομέα της περιφέρειας μας.
Σε αυτά όμως τα κυρίαρχα και θετικά χαρακτηριστικά του τοπικού χρηματοπιστωτικού φορέα με την έντονη συνεταιριστική του αντίληψη, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και εκείνες οι παθογένειες ή οι νοοτροπίες που αγκυλώνουν τη περαιτέρω δράση και τη δυνατότητα ανάπτυξης των προϊόντων της, σε αντιδιαστολή με τον τρόπο που αναπτύσονται πολλές θεσσαλικές επιχειρήσεις.
Οι Θεσσαλοί επιχειρηματίες εμπιστεύονται και στηρίζουν το όλο εγχείρημα εξαρχής, αλλά έχουν τη προνοητικότητα και τη βούληση με την αυριανή τους ψήφο να το σπρώξουν ώστε να πάει πολλά βήματα πιό μπροστά.
Η ενίσχυση των κεφαλαιακών αναγκών της τράπεζας σε συνδιασμό με την εξυγίανση των κόκκινων δανείων, η εμβάθυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού με την επέκταση της στην επικράτεια και αναμφίβολα η διαφάνεια στη διοίκηση με στρατηγική ευελιξία, αποτελούν το μεγάλο στοίχημα της επόμενης διοίκησης.
Την εβδομάδα που διανύσαμε σε αρκετά τοπικά μέσα ενημέρωσης σκιαγραφήθηκε μία πρωτόγνωρη αντίδραση των στελεχών του «νέου κύματος» της συνεταιριστικής τράπεζας Θεσσαλίας, απέναντι στο σχήμα που τη διοικεί εδώ και δεκαετίες με έδρα τα Τρίκαλα.
Μπορεί οι αντεγκλήσεις να φαίνονται ήπιες αλλά η φωνή των νέων είναι ξεκάθαρη και αφοπλιστική: “ ή προχωρούμε δυναμικά αναπτύσσοντας τις υπηρεσίες μας με γνώση και εμπειρία που με επάρκεια διαθέτουμε, ή περιμένουμε παθητικά τα μελλούμενα!”
Και στην έννοια των μελλούμενων ο καθένας μας μπορεί να αναλογιστεί τι μπορεί να συμβεί στον ανταγωνισμό των τραπεζών, όταν στον ωκεανό του χρήματος το μεγάλο ψάρι απλά αφανίζει το μικρό!
Αυτό φυσικά θα πει κάποιος σκεπτόμενος θα μπορούσε να συμβεί και υπό προϋποθέσεις ανάπτυξης. Θα συμφωνήσουμε αλλά είναι άλλο να σε καλούν να συγχωνεύσεις τις μετοχές σου ή και να τις ρευστοποιήσεις ως «πολύφερνη νύφη» και άλλο να περιμένεις παθητικά τη μοίρα σου..!
Τακτικές και λογικές για το ποιος παράγοντες ή ποιά περιοχή θα ασκεί τη διοίκηση ή θα έχει τον έλεγχο της εν λόγω τράπεζας, είναι επικίνδυνες και μικρόψυχες για το διακύβευμα της επόμενης μέρας.
Η Θεσσαλία γνωρίζει εδώ και αμέτρητους αιώνες την αξία του κοινού στόχου, της κοινής αντίληψης και της συμπόρευσης.
Το κοινό των Θεσσαλών για παράδειγμα ουδέποτε είχε σταθερή διοικητική έδρα αλλά εναλλάσσονταν.
Το ότι ξεκίνησε και αναπτύχθηκε η τράπεζα Θεσσαλίας από τα Τρίκαλα της το αναγνωρίζουν όλοι.
Το να θέλει όμως εμμονικά η ίδια τράπεζα που αυτοπροσδιορίζεται ως θεσσαλική να παραμένει Τρικαλινή, αυτό είναι κάτι που μόνο ο ψηφοφόρος αύριο Κυριακή μπορεί να το απαντήσει.
Η πορεία βέβαια φαντάζει ολίγον προδιαγεγραμμένη. Δεν μένει παρά να παραμεριστούν τα πάθη των παλιών για να δοκιμαστούν οι φιλοδοξίες του “new cooperative banking wave”, ώστε ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας και ο απλός πολίτης της Θεσσαλίας να συνεχίσουν να υποστηρίζουν τη δική τους Τράπεζα και να αισθάνονται περήφανοι, για μία από τις ελάχιστες εναπομείνασες συνεταιριστικές τράπεζες της χώρας!
Η 12η Οκτωβρίου για την Συνεταιριστική Τράπεζα Θεσσαλίας σίγουρα θα είναι ιστορική, γιατί η κάλπη θα εκφράσει ανησυχίες, προσδοκίες και όραμα. Και όπου υπάρχει όραμα υπάρχει και προοπτική.
