Έμεινα σπίτι χωρίς γυμναστική, χωρίς productivity. Κι όμως, η ξεκούραση μου έδωσε χώρο να ξαναρχίσω.
Έφτασε επιτέλους Κυριακή. Ηρεμία, ησυχία και ξεκούραση. Ή μάλλον…έτσι θα έπρεπε να είναι. Στην πραγματικότητα οι Κυριακές είναι μέρες γυμναστικής, καθαριότητας σπιτιού, επισκέψεων σε συγγενείς για οικογενειακά τραπέζια, απογευματινής βόλτας με φίλους που έχω καιρό να δω και βραδινά μαγειρέματα για το meal prep της εβδομάδας που έρχεται. Και κάπως έτσι, η μέρα που θα έπρεπε να χαλαρώνω μετατρέπεται σε μέρα που στριμώχνω ό,τι υποχρέωση και δραστηριότητα δεν χωράει στο υπόλοιπο εβδομαδιαίο πρόγραμμα.
Μια Κυριακή όμως απλώς… δεν ήθελα. Ούτε να σηκωθώ, ούτε να «προλάβω» οτιδήποτε. Προτίμησα να μείνω στο σπίτι και απλώς να χαλαρώσω, αφήνοντας την «to-do list» στην άκρη.
Το βάρος του να είσαι παραγωγικός all the time
Η αλήθεια είναι πως στην αρχή ένιωσα ενοχές. Έχουμε μάθει πως μόνο όταν είμαστε παραγωγικοί και δίνουμε το κάτι παραπάνω, καταφέρνουμε τα πάντα. Είναι και αυτά τα «6am routine» TikTok που εμφανίζονται στο feed μου και νιώθω πως σίγουρα δεν κάνω αρκετά μέσα στην ημέρα.
Έχουμε μάθει να λειτουργούμε με checklists. Να προσπαθούμε μανιωδώς να βάλουμε ένα «τικ» σε όποια δουλειά έχουμε προγραμματίσει, με φόβο μη μείνει κάποια εκτός. Στην αρχή το να κάτσω χωρίς να κάνω τίποτα έμοιαζε σχεδόν λάθος. Αλλά το αγνόησα. Προσπάθησα να το αφήσω στην άκρη μαζί με τις checklists.
Η μέρα που δεν έκανα τίποτα
Εκείνη τη μέρα δεν έκανα τίποτα. Δεν πήγα για τρέξιμο, ούτε έκανα αναδιαμόρφωση της διακόσμησης στο σαλόνι μου. Δεν «εκμεταλλεύτηκα» κάπως τον τρόπο μου. Άφησα τον εαυτό μου απλώς να μείνει εκεί, χωρίς προσδοκία. Και ξέρεις τι ένιωσα μετά από λίγες ώρες; Ελαφρύτερη. Σα να είχα αφήσει πίσω μου ένα βάρος που κουβαλούσα εδώ και πολύ καιρό.
Όσο περνούσε η μέρα άρχισα να συνειδητοποιώ ότι αυτή η απραξία -που τόσο φοβόμουν- δεν ήταν εχθρός μου. Ήταν το φάρμακο που δεν είχα καταλάβει ότι χρειαζόμουν. Το να σταματήσω να προσπαθώ να γεμίσω κάθε λεπτό ήταν στην πραγματικότητα πράξη αυτοφροντίδας.
Ξεκούραση=απραξία
Ναι, η ξεκούραση είναι απραξία. Αυτό είναι το νόημά της. Να αφήνεις το σώμα αλλά και το μυαλό να χαλαρώσουν, να μη δουλεύουν ασταμάτητα. Μια μέρα χωρίς πρόγραμμα και χωρίς επιτεύγματα. Τικ και αστεράκια, πινέζες και push ειδοποιήσεις σε ψηφιακά calendars. Και όσο αντιπαραγωγική κι αν μοιάζει μια τέτοια ημέρα, στην πραγματικότητα προσφέρει κάτι βαθιά απελευθερωτικό.
Όταν δεν κάνεις τίποτα, τελικά κάνεις χώρο σε ό,τι αξίζει περισσότερο
Επιτέλους άρχισα να συνειδητοποιώ πως κάθε φορά που δεν κάνω κάτι, αρχίζει να κινείται μέσα μου κάτι άλλο. Μια σκέψη που ηρεμεί, μια ένταση που σιγά-σιγά φεύγει και μια φωνή που λέει «είσαι αρκετή όπως είσαι».
Δεν είναι σίγουρο ότι τα «productive-all day routines» που βλέπουμε στα social media μας κάνουν πιο παραγωγικούς. Σίγουρα όμως όταν επιτρέπεις στον εαυτό σου να υπάρξει χωρίς ρόλους και έντονους ρυθμούς, είσαι ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματική φροντίδα του εαυτού σου.
Μπορεί να σε ενδιαφέρει
Διάβασε ακόμα
Πώς να σταματήσεις να αυτοσαμποτάρεις τον εαυτό σου
Πηγή: allyou.gr
