Αναβιώνει η Κου Κλουξ Κλαν στις ΗΠΑ;

Αναβιώνει η Κου Κλουξ Κλαν στις ΗΠΑ;

Ένα θλιβερό φάντασμα των πιο τρομακτικών οργανώσεων του παρελθόντος φαίνεται να εμφανίζεται, καθώς απομεινάρια της Κου Κλουξ Κλαν (KKK) φαίνεται να αναδιοργανώνονται δυναμικά στις κλυδωνιζόμενες ΗΠΑ, βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος υπό την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ.

Νεότερα και πρόσφατα αναζωογονημένα παραρτήματα ηγήθηκαν προσπαθειών για να αποκτήσουν ισχυρότερο έρεισμα στην κυρίαρχη αμερικανική κοινωνία, σύμφωνα με την αμερικανική οργάνωση Southern Poverty Law Center (SPLC) που προωθεί ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης από τη δεκαετία του 1970.

«Η United Klan Nation συνδιοργάνωσε εκδηλώσεις με το Aryan Freedom Network, ενώ αντισημιτικά δίκτυα Christian Identity και δίκτυα συνδεδεμένα με την Κλαν, συμπεριλαμβανομένων των Church of the Keystone Knights και Kingdom Identity Ministries, επικάλυπτονταν μέσω κοινής ηγεσίας» αναφέρει η SPLC.

Στη σενέχεια προσθέτει ότι «Οι Maryland White Knights φαίνεται να σχηματίστηκαν από τα απομεινάρια των Old Glory Knights, ενώ οι Sacred White Knights μοιάζει να αναδύθηκαν από τη διάλυση των Loyal White Knights. Εν τω μεταξύ, οι Ku Klux Knights επανεμφανίστηκαν, και οι Silent Knights στρατολογούν ενεργά. Μια άλλη βασική σύνδεση υπήρξε μεταξύ της United Klan Nation και του Aryan Freedom Network, κάτι που είναι εμφανές μέσω κοινών εκδηλώσεων και αμοιβαίας προώθησης».

Μετά τη δολοφονία Κερκ

O Αμερικανός συγγραφέας Ντέιβιντ Ρόουζεν αποδίδει αυτές τις εξελίξεις στο γεγονός ότι ο  πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επιβάλλει μια δεξιά πολιτική ιδεολογία και πρακτική που ολοένα και περισσότερο μοιάζει με αυτό που ο Κρίστ Χέτζες έχει αποκαλέσει «χριστιανικό φασισμό».

Μετά τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ, ο Τραμπ ανάρτησε το ακόλουθο ξέσπασμα στην πλατφόρμα Truth Social:

«Εδώ και χρόνια, οι ριζοσπάστες αριστεροί έχουν συγκρίνει υπέροχους Αμερικανούς όπως τον Τσάρλι με Ναζί και τους χειρότερους μαζικούς δολοφόνους και εγκληματίες στον κόσμο. Αυ αυτού του τύπου η ρητορική ευθύνεται άμεσα για την τρομοκρατία που βλέπουμε σήμερα στη χώρα.»

Οι Πολιτείες που αναβιώνουν οργανώσεις της KKK.

Ο Τραμπ και ο Κερκ είχαν υιοθετήσει τη θεωρία της «μεγάλης αντικατάστασης», τη δεξιά ιδέα ότι μη λευκοί μετανάστες σύντομα θα εκτοπίσουν τους λευκούς Αμερικανούς. Τον Μάρτιο του 2024, ο Κερκ δήλωσε: «Η στρατηγική της μεγάλης αντικατάστασης, που προχωρά κανονικά κάθε μέρα στα νότια σύνορά μας, είναι μια στρατηγική για να αντικατασταθεί η λευκή αγροτική Αμερική με κάτι διαφορετικό».

«Μέχρι τη δολοφονία του Κερκ» λέει ο Ρόουζεν στο Counterpunch, «αυτή η [εκδοχή της ΚΚΚ] δεν ήταν τόσο μοχθηρή ούτε τόσο εκδικητική όσο οι δύο προηγούμενες, περισσότερο ένα συνονθύλευμα της «alt-right» που συγκεντρώθηκε στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια το 2017 και εμφανίστηκε σε άλλα πολιτικά επίκεντρα».

Τα δύο προγενέστερα κινήματα είχαν σχετικά σύντομη διάρκεια αλλά προκάλεσαν μεγάλο κακό. Η πρώτη γενιά εμφανίστηκε μεταξύ 1866 και 1879, μετά την ήττα του Νότου στον Εμφύλιο και τις προσπάθειες για την Ανασυγκρότηση.

Η δεύτερη εκδοχή αναδύθηκε στην προ του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου περίοδο, από το 1915 έως το 1927, και άνθησε στα ταραγμένα «ΡοARING ’20s». Κάθε γενιά της Κλαν απευθυνόταν σε γηγενείς, προτεστάντες λευκούς Αμερικανούς, με διαφορετικούς τρόπους, αλλά και οι δύο προκάλεσαν τεράστιο πόνο και οδύνη.

Η Λίντα Γκόρντον, καθηγήτρια ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU), εξετάζει με διορατικότητα αυτό που αποκαλεί «δεύτερη έλευση» της Κλαν, στο βιβλίο της του 2017 The Second Coming of the KKK: The Ku Klux Klan of the 1920s and American Political Tradition.

Το αρχικό κίνημα της Κλαν ήταν περιορισμένο, επιλεκτικό και μυστικό, με περίτελεπες τελετουργίες και στολές. Κύριος σκοπός του ήταν να τρομοκρατήσει τον πρόσφατα απελευθερωμένο αφροαμερικανικό πληθυσμό του Νότου με επιθέσεις από μασκοφόρους νυχτερινούς καβαλάρηδες που έκαιγαν σταυρούς και με πολλά λυντσαρίσματα.

Αξιοποιώντας επαγγελματίες δημοσιοσχετίστες

Η Γκόρντον επισημαίνει δύο γεγονότα που πυροδότησαν την άνοδο του «δεύτερου» κύματος της Κλαν—στις 3 Μαρτίου 1915, όταν έκανε πρεμιέρα στην Times Square η ταινία του Ν. Γκρίφιθ The Birth of a Nation (Η Γέννηση ενός Έθνους). Ενισχύθηκε περαιτέρω στις 17 Αυγούστου 1915, όταν ο Λέο Φρανκ, Εβραίος διευθυντής εργοστασίου στην Ατλάντα, λιντσαρίστηκε για τον φερόμενο φόνο της 13χρονης υπαλλήλου του, Μέρι Φέιγκαν.

Το δεύτερο κίνημα έβαλε πολύ μεγαλύτερο στόχο σε όσους απειλούσαν τον «αληθινό αμερικανικό τρόπο», συμπεριέλαβε Αφροαμερικανούς και Εβραίους, μη αγγλοσαξονικής καταγωγής μετανάστες (π.χ. Ιρλανδούς, Ιταλούς, Μεξικανούς), μη προτεστάντες χριστιανούς (π.χ. Καθολικούς, Μορμόνους), καθώς και όσους προωθούσαν «χαλαρά» ήθη, είτε επρόκειτο για αλκοολούχα ποτά, πορνεία, τζόγο είτε για λαϊκή ψυχαγωγία (π.χ. ζωντανά θεάματα, κινηματογράφο, δίσκους και βιβλία που κρίνονταν άσεμνα).

Ακόμη σημαντικότερο, σύμφωνα με τον Ρόουζεν, αξιοποίησε «σύγχρονους» επαγγελματίες δημοσίων σχέσεων που εκμεταλλεύτηκαν έξυπνη διαφήμιση, δελτία Τύπου, εκπαιδευμένους στρατολόγους, δωρεάν μέλη για ιερωμένους, την είσπραξη συνδρομών και την πώληση εξαρτύσεων για να χτίσουν έναν ισχυρό—και κερδοφόρο!—εθνικό οργανισμό.

Οι παράγοντες που παραμένουν ίδιοι

Στο αποκορύφωμά της στα μέσα της δεκαετίας του 1920, ισχυριζόταν 2 έως 5 εκατ. μέλη και εξέλεξε εκατοντάδες μέλη της σε δημόσια αξιώματα, συμπεριλαμβανομένων κυβερνητών και βουλευτών. Διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στην εξασφάλιση ψήφισης νόμων ευγονικής σε 30 πολιτείες και σκληρόψυχων αντι-μεταναστευτικών νόμων, καθώς και στήριξε Ποτοαπαγόρευση και την παραχώρηση ψήφου σε λευκές γυναίκες.

Η Γκόρντον εντοπίζει μισή ντουζίνα παράγοντες που τροφοδότησαν τη δεύτερη έλευση της Κλαν: βαθιά ριζωμένο νατιβισμό, ιδιαίτερα την αντίθεση στη μετανάστευση, ισχυρή προσκόλληση σε συντηρητικές ευαγγελικές χριστιανικές πεποιθήσεις, σύμπλευση με συντηρητικές «αδελφικές» οργανώσεις (π.χ. Μασόνους), ένθερμη υπεράσπιση της αποχής και καχυποψία απέναντι στους κατοίκους των πόλεων με τα υποτιθέμενα «χαλαρά ήθη», ειδικά πρόσφατους μετανάστες και όσους θεωρούνταν πιο μορφωμένοι, κοσμικοί και φιλελεύθεροι και έναν φλογερό αντιδραστικό «λαϊκισμό» θεμελιωμένο στο μίσος προς τους «διαφορετικούς».

«Μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες που η σημερινή Κλαν δεν έχει -ακόμη- γίνει ό,τι ήταν στις δύο προηγούμενες ενσαρκώσεις της» διαπιστώνει ο Ρόουζεν. «Δυστυχώς, οι υποκείμενες δυνάμεις που τροφοδότησαν τη δεύτερη έλευση -π.χ. ο ρατσισμός, ο φόβος των μεταναστών, ο ευαγγελικός χριστιανισμός και η οικονομική αβεβαιότητα- παραμένουν καθοριστικά ζητήματα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της Αμερικής του 21ου αιώνα» λέει κάνοντας λόγο για μια κατάσταση déjà vu.

Πηγή: in.gr

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ