Το μεσημέρι της 5ης Ιουλίου 2024, εκατοντάδες υποστηρικτές του σερ Κιρ Στάρμερ συγκεντρώθηκαν στην Ντάουνινγκ Στριτ και υποδέχθηκαν τον νεοφώτιστο, τότε, βρετανό πρωθυπουργό περίπου ως Μεσσία· ως έναν άτρωτο ηγέτη, ο οποίος, με τη σαρωτική εκλογική νίκη του, είχε θέσει τέλος στα 14 χρόνια συντηρητικής διακυβέρνησης και ετοιμαζόταν να αλλάξει τη χώρα του.
Σήμερα, 15 μήνες μετά, ο άνθρωπος που κάποτε θεωρούνταν άτρωτος κινδυνεύει να εξελιχθεί σε παρία: οι ψηφοφόροι τον εγκαταλείπουν ομαδόν, οι βουλευτές του τον αμφισβητούν, το κόμμα του έχει υποστεί δημοσκοπική καθίζηση και οι φήμες ότι θα αντικατασταθεί πριν από τις επόμενες εκλογές οργιάζουν. Θα μπορέσει να ανακάμψει ή αποτελεί ήδη πρωθυπουργό υπό προθεσμία;
Ιδιαίτερα αντιδημοφιλής
Σύμφωνα με έρευνα της Ipsos, ο 63χρονος Στάρμερ είναι ο πιο αντιδημοφιλής πολιτικός ηγέτης στη Βρετανία και ο λιγότερο δημοφιλής πρωθυπουργός στην Ιστορία. Πρόσφατη δημοσκόπηση της YouGov κατέδειξε ότι μόλις το 21% των Βρετανών έχει θετική άποψη γι’ αυτόν, ενώ το 53% των μελών του Εργατικού Κόμματος τον καλεί να παραιτηθεί. Σε άλλη μέτρηση της More in Common, μόνο το 18% των ερωτηθέντων ανέφερε ότι ο Στάρμερ κάνει καλή δουλειά. Σε ορισμένες έρευνες μάλιστα εμφανίζεται πιο αντιπαθής και από τον Ντόναλντ Τραμπ! Αν γίνονταν εκλογές τώρα, οι Εργατικοί θα αποσπούσαν μόλις 90 έδρες (από 411 σήμερα). Στην πρόθεση ψήφου, έρχονται σταθερά δεύτεροι, υπολειπόμενοι έως και 11 μονάδες του λαϊκιστικού, αντιμεταναστευτικού Reform UK του Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος προβάρει ήδη πρωθυπουργικό κοστούμι.
Οι φήμες για αλλαγή ηγεσίας οργιάζουν, με τις πιθανότητες να αυξάνονται στην περίπτωση που οι τοπικές εκλογές στην Αγγλία και οι κάλπες στην Ουαλία και τη Σκωτία τον προσεχή Μάιο εξελιχθούν σε πανωλεθρία για τους Εργατικούς. «Ο Στάρμερ έχει χάσει τον έλεγχο. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να συνεχίσουμε με κάποιον που μοιάζει όλο και πιο ακατάλληλος» δήλωσε πρόσφατα ο βουλευτής των Εργατικών Κλάιβ Λιούις.
«Είναι αναπόφευκτο ο Στάρμερ να φύγει μετά τις εκλογές του Μαΐου αν η κατάσταση δεν έχει αλλάξει ως τότε» τόνισε ο συνάδελφός του Ρίτσαρντ Μπέργκον. «Το πρόβλημα είναι ο ίδιος ο Κιρ, ο οποίος δεν έχει κρίση. Αναρωτιέμαι αν θα καταφέρει να μας οδηγήσει στις επόμενες εκλογές» είπε στην «Γκάρντιαν» άλλος βουλευτής, ενώ ένας πρώην υπουργός δήλωσε στον «Ομπσέρβερ» ότι «όλα τελείωσαν» για τον ηγέτη των Εργατικών.
Ανεκπλήρωτες υποσχέσεις
Ο Στάρμερ υποσχέθηκε «εθνική ανανέωση» και μεταρρυθμίσεις. Οι ψηφοφόροι τού χάρισαν ευρεία πλειοψηφία προσδοκώντας λύσεις ιδίως όσον αφορά την κρίση του κόστους διαβίωσης και τη βελτίωση των δημοσίων υπηρεσιών. Ωστόσο, πολλές από τις υποσχέσεις του είτε δεν υλοποιήθηκαν είτε αποδείχθηκαν αντιδημοφιλείς. Στις πιο πρόσφατες αιτίες εσωκομματικής – και λαϊκής – δυσαρέσκειας συγκαταλέγονται η ηχηρή παραίτηση της αντιπροέδρου της κυβέρνησης Αντζελα Ρέινερ (ελέω ενός φορολογικού σκανδάλου) και το σκάνδαλο του διορισμού του Πίτερ Μάντελσον – γνωστού ως «Πρίγκιπα του Σκότους» από την εποχή του Μπλερ –, στη θέση του πρεσβευτή στην Ουάσιγκτον, παρά τις σχέσεις που ήταν γνωστό ότι είχε με τον παιδεραστή Τζέφρι Επστιν. Αρχικά, ο Στάρμερ τον υπερασπίστηκε, μέχρι που νέες αποκαλύψεις τον ανάγκασαν να τον καρατομήσει.
Παράλληλα, αρκετές από τις πολιτικές του που αποσκοπούσαν στην ισχυροποίηση της κυβέρνησης έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα. Η μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας προκάλεσε εσωκομματική ανταρσία, με περισσότερους από 100 βουλευτές να επιχειρούν να μπλοκάρουν τις κυβερνητικές προτάσεις, οι οποίες αργότερα εγκαταλείφθηκαν. Στο Μεταναστευτικό, η κυβέρνηση επικρίνεται τόσο από τη Δεξιά όσο και από την Αριστερά (για εντελώς διαφορετικούς λόγους). «Το συμπέρασμα στο οποίο έχουν καταλήξει οι βουλευτές είναι ότι ο Στάρμερ δεν είναι σε θέση να βρει τις λύσεις που χρειάζεται η χώρα» σημείωσε η «Γκάρντιαν», προσθέτοντας – επικαλούμενη υπουργούς και στελέχη του κόμματος – ότι «γίνονται ήδη μυστικές ενέργειες για την καθαίρεση του πρωθυπουργού».
«Προεκλογική εκστρατεία»
Κορυφαίος βουλευτής δήλωσε στους «Τάιμς» ότι συνάδελφοί του «κάνουν ήδη προεκλογική εκστρατεία» για λογαριασμό πιθανών υποψηφίων για την ηγεσία, ενώ ένας πιστός υποστηρικτής του Στάρμερ ανέφερε: «Εχει απολέσει την εμπιστοσύνη ολόκληρου του κόμματος». Βέβαια, η αντικατάσταση ενός πρωθυπουργού δεν είναι απλή υπόθεση, ενώ η απουσία ξεκάθαρης εναλλακτικής λύσης δυσχεραίνει το εγχείρημα. Οι βουλευτές δεν ομονοούν ως προς το ποιος πρέπει να διαδεχθεί τον σημερινό αρχηγό και ποια ιδεολογική κατεύθυνση πρέπει να ακολουθήσει το κόμμα.
Ο Στάρμερ δεν έχει «ξοφλήσει» ακόμη. Ο κίνδυνος, όμως, είναι ορατός: αν το Εργατικό Κόμμα βαλτώσει στις εκλογές της άνοιξης και συνεχιστούν οι γκάφες και τα σκάνδαλα, η πίεση θα αυξηθεί. Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν η κυβέρνηση έχει πρόβλημα, αλλά αν μπορεί να αναστραφεί η παγιωμένη αρνητική εικόνα που παρουσιάζει. Το σίγουρο είναι ότι το αφήγημα για τον Στάρμερ έχει αλλάξει: από ανίκητος και ανθεκτικός, είναι πλέον τρωτός και αναλώσιμος.
Πηγή: tanea.gr