Υπάρχουν πολλών ειδών φόβοι – και οι πασοκικοί είναι οι πιο επίμονοι από αυτούς. Αυτή την περίοδο, ωστόσο, οι φόβοι των παροικούντων τη Χαριλάου Τρικούπη δεν δημιουργούνται γιατί οι αντίπαλοι είναι πολλοί και ισχυροί. Αντιθέτως, το δημοσκοπικά μειούμενο κεφάλαιο της ΝΔ και ο κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου προσφέρουν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εύφορο πεδίο δράσης. Οι κίνδυνοι που καταγράφονται, αυτοί που χρήζουν αντιμετώπισης, εκκινούν από τη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού, τον αστάθμητο παράγοντα, τις αποφάσεις των πρώην. Δεν είναι πρόσωπα, είναι τάσεις, ψίθυροι και αποφάσεις. Και η αντιμετώπισή τους είναι στο χέρι τους.
Το ενδιάμεσο ακροατήριο
Η μάχη του Κέντρου, αυτού του πολυπόθητου σώματος ψηφοφόρων που την τελευταία δεκαπενταετία κινούνται μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κερδήθηκε για πρώτη φορά από τη Χαριλάου Τρικούπη στις τελευταίες ευρωεκλογές. Και όταν κερδίζεις κάτι, αυτό που προφανώς φοβάσαι είναι να μην το ξαναχάσεις: στο κύμα οργής των διαδηλώσεων των Τεμπών αυτό το ακροατήριο είδε ένα μοτίβο που τους θύμισε άλλες, ταραγμένες εποχές – εκείνη την περίοδο, οι εκροές του ΠΑΣΟΚ προς τη ΝΔ ήταν πιο υψηλές από ποτέ. Γνωρίζοντας πως σ’ αυτούς τους ψηφοφόρους το αφήγημα της σταθερότητας είναι ισχυρό, στο ΠΑΣΟΚ επενδύουν στη διαχρονική, γνώριμη μεταπολιτευτική τους παρουσία. Θυμίζουν, δηλαδή, πως μπορεί η αντιπολιτευτική γλώσσα που χρησιμοποιούν να είναι σκληρή, όμως συνοδεύεται πάντα από αντιπρόταση – εν προκειμένω το πρόγραμμα που παρουσίασε ο Νίκος Ανδρουλάκης στη ΔΕΘ.
Η ακούνητη βελόνα
Στο εσωτερικό του κόμματος, ο μεγάλος φόβος που εκφράστηκε μόλις πρόσφατα δημόσια είναι η μάχη με τον χρόνο. Οσο η βελόνα των δημοσκοπήσεων, μια φράση που κατοχύρωσε ο Παύλος Γερουλάνος, δεν κουνιέται, τόσο θεωρείται πως το ΠΑΣΟΚ χάνει πολύτιμο χρόνο: αυτή την περίοδο, χωρίς ακόμα να έχουν κάνει την εμφάνισή τους οι δυνητικοί τους αντίπαλοι, στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν το αντιπολιτευτικό φως της δημοσιότητας πάνω τους. Μπορεί αυτή η συνθήκη να μην ισχύει σε δύο μήνες – όχι μόνο λόγω νέων σχηματισμών, αλλά γιατί οι κινήσεις συνεργασίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς ενδεχομένως να έχουν αποφέρει καρπούς. Σε αυτή την περίπτωση, το ΠΑΣΟΚ δεν θα βρει καλύτερη και πιο ευνοϊκή περίοδο από την τωρινή για να ξεδιπλώσει το πρόγραμμά του. Κι αν δεν την εκμεταλλευτεί, στην ακούνητη βελόνα ελλοχεύει και ένας δεύτερος κίνδυνος, αυτός της εσωκομματικής φαγωμάρας.
Η απώλεια της δεύτερης θέσης
Κι αν τα φώτα σβήσουν; Ο φόβος της στασιμότητας γεννάει άλλον έναν – τον φόβο πως η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορεί να χαθεί. Οχι μόνο στο σημερινό κοινοβούλιο, όπου το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε βασικά από τύχη, όταν οι πολλαπλές διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ έκοψαν σε τρία κομμάτια της Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Τι θα συμβεί αν η δεύτερη θέση χαθεί στην κάλπη; Αυτό είναι και το μοναδικό που τρομάζει το ΠΑΣΟΚ στην πιθανότητα δημιουργίας «δυνητικών» κομμάτων: σύμφωνα με τις περισσότερες από τις έρευνες που έχουν γίνει ως τώρα, η οριζόντια, αντισυστημική συσπείρωση ενός «κόμματος Καρυστιανού» από τη μια, αλλά και το αντισυριζαϊκό αίσθημα της σκληροπυρηνικής πασοκικής βάσης από την άλλη (το οποίο αντανακλά στο «κόμμα Τσίπρα) δεν φέρνουν σημαντικές απώλειες στο ΠΑΣΟΚ. Μια ζημιά μπορούν μόνο να κάνουν, αν τα ποσοστά κινηθούν στα σημερινά δεδομένα: να του στερήσουν τον τίτλο της επόμενης αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι «ανίερες» συνεργασίες
Αν όμως υπάρχει ένας φόβος που η Χαριλάου Τρικούπη κάνει τα πάντα για να ξορκίσει, αυτός δεν είναι άλλος από τους ψιθύρους για την πιθανότητα συνεργασίας με τη ΝΔ. Δεν είναι λίγοι, ειδικά από τους αντιπάλους εξ αριστερών, εκείνοι που διατείνονται πως την κρίσιμη στιγμή το ΠΑΣΟΚ μπορεί να συνεργαστεί με τη ΝΔ, συμβιβαζόμενο με ένα τρίτο πρόσωπο στη θέση του πρωθυπουργού. Με τον ίδιο τρόπο που η ταύτιση με την αντισυστημική ψήφο διώχνει το Κέντρο, έτσι αυτό το ενδεχόμενο διώχνει τους αριστερόστροφους ψηφοφόρους. Γι’ αυτό και ο Ανδρουλάκης το έχει πει με κάθε δυνατό τρόπο: «Η πολιτική αλλαγή περνάει από την ήττα της ΝΔ» ξεκαθάρισε, συμπληρώνοντας πως «αν δεν έρθει την πρώτη Κυριακή, θα έρθει τη δεύτερη». Κλείνοντας, έτσι, την όποια πιθανότητα να επαναληφθεί μια συνεργασία «τύπου 2012», που – όπως έχουν πει πολλές φορές από το ΠΑΣΟΚ – υπήρξε για να αποφευχθεί η χρεοκοπία.
Πηγή: tanea.gr
