Ο Βασίλης Λαμπρόπουλος, ομότιμος καθηγητής Νέας Ελληνικής, στην έδρα «Κ. Π. Καβάφης», στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, έχει εντάξει στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα την μελέτη της σύγχρονης νεοελληνικής ποίησης και, συγκεκριμένα, της λεγόμενης ποιητικής γενιάς του 2000. Μέσα από το ιστολόγιο του “Ποιητική Κρίση” έχει δημιουργήσει ένα ανοιχτό φόρουμ ανταλλαγής σκέψεων και ιδεών με ποιητές και μελετητές του σύγχρονου αυτού ποιητικού φαινομένου, προσδίδοντάς του την ορατότητα που, μέχρι στιγμής, του έχει αποστερήσει η εγχώρια λογοτεχνική κριτική.
Είναι αξιοσημείωτο πως ένας νεοελληνιστής της Διασποράς μέσα από τη μελέτη και το ενδιαφέρον του για τις σύγχρονες γραφές γονιμοποιεί το εγχώριο λογοτεχνικό πεδίο και δημιουργεί ένα πλαίσιο στοχασμού αλλά και υποστήριξης για τους νέους δημιουργούς. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, διοργανώθηκε η διημερίδα «Όψεις της σύγχρονης ποίησης: θεσμοί, φωνές, δίκτυα», που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Κέντρο Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες στην Αθήνα και είχε ως επίκεντρο τον διάλογο που έχει αναπτυχθεί στην “Ποιητική Κρίση” .
Η παρουσία του στην Ελλάδα για αυτή τη διοργάνωση στάθηκε η αφορμή για μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην πολιτιστική εκπομπή “Αποτύπωμα” της Φωνής της Ελλάδας με τη Φούλη Ζαβιτσάνου, στην οποία μίλησε για την προσωπική και ακαδημαϊκή του διαδρομή από την Αθήνα ως το Μίσιγκαν, για τη συμβολή του στη διάδοση και μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο Εξωτερικό μέσα από μια διεπιστημονική και διεθνική οπτική, για την ποιητική γενιά του 2000 και την πρόσληψή της και, φυσικά, για το καβαφικό έργο και τις προεκτάσεις του.
Ακούστε εδώ τη συνέντευξη.
Ο Βασίλης Λαμπρόπουλος τελείωσε το Νεοελληνικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Αθηνών το 1974, πήρε το διδακτορικό του απο το Νεοελληνικό της Φιλοσοφικής Θεσσαλονίκης το 1979 και έκανε έρευνα στο Νεοελληνικό του Μπέρμιγχαμ με μεταδιδακτορική υποτροφία για δύο χρόνια. Το 1981 εγκαταστάθηκε στην Αμερική, όπου σταδιοδρομεί από τότε ώς Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας. Αρχικά δίδαξε στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο και το 1999 έγινε ο πρώτος κάτοχος της Νεοελληνικής Έδρας Κ. Π. Καβάφη στα Τμήματα Κλασικής και Συγκριτικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Από το 2018 είναι Ομότιμος κάτοχος της Έδρας Κ. Π. Καβάφη.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται από τους Προσωκρατικούς ώς την Γενιά του 2000, από τη λογοτεχνία ώς τη φιλοσοφία και τη μουσική, και από την “υψηλή” τέχνη ώς τη “λαϊκή” κουλτούρα.
Ο Βασίλης Λαμπρόπουλος έχει γράψει και εκδώσει τρία προσωπικά βιβλία τα οποία είναι τα εξής: Literature as National Institution: Studies in the Politics of Modern Greek Criticism (1988), The Rise of Eurocentricism: Anatomy of Interpretatio (1993) και The Tragic Idea (2006). Το τέταρτο βιβλίο του, το οποίο δεν έχει εκδοθεί ακόμη, έχει θέμα την επανάσταση ως τραγωδία στο Δυτικό θέατρο, από τους Ρομαντικούς ως τους Μεταποικιοκρατικούς. Επίσης, ο Λαμπρόπουλος έχει επιμεληθεί/συνεπιμεληθεί τα βιβλία: “The Text and Its Margins: Post-Structuralist Approaches to Twentieth-Century Greek Literature” (1985), “Twentieth-Century Literary Theory: An Introductory Anthology” (1987), καθώς και τα αφιερώματα “The Humanities as Social Technology” (περιοδικό “October”, 1990) και “Ethical Politics” (περιοδικό “South Atlantic Quarterly”, 1996).
Τα βιβλία και τα πολυάριθμα άρθρα του Βασίλη Λαμπρόπουλου αποτελούν βασικό ανάγνωσμα στις σύγχρονες συζητήσεις σχετικά με το έθνος, τον κανόνα, την παράδοση, την ερμηνευτική αυθεντία, την πολιτική και την κειμενικότητα.
www.ertnews.gr
Πηγή: ertnews.gr
