Η Euroleague της σεζόν 2025-26 δεν ξεκινά μόνο με μπασκετικό θέαμα, αλλά και με… μάχη εκατομμυρίων. Τα μεγάλα ονόματα του ευρωπαϊκού μπάσκετ διαπραγματεύονται πλέον συμβόλαια που θυμίζουν ΝΒΑ, με τα ποσά να εκτοξεύονται και να αναδεικνύουν τις ανισότητες μεταξύ των χωρών.
Πρώτος στη λίστα βρίσκεται ο Βασίλιε Μίτσιτς. Ο Σέρβος άσος γύρισε από την Αμερική και υπέγραψε στην Χάποελ Τελ Αβίβ ένα «χρυσό» συμβόλαιο: 14 εκατομμύρια ευρώ καθαρά για τρία χρόνια, συν μετοχές του συλλόγου. Δηλαδή περίπου 4,7 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Ένα deal που τον κάνει τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη της διοργάνωσης.
Ο «βασιλιάς» του Παναθηναϊκού
Λίγο πιο κάτω, αλλά πάντα σε αστρονομικά επίπεδα, βρίσκεται ο περσινός MVP, Κέντρικ Ναν. Ο Παναθηναϊκός ήξερε ότι έπρεπε να τον κρατήσει πάση θυσία και του πρόσφερε συμβόλαιο ως το 2028, συνολικής αξίας 13,5 εκατ. ευρώ. Δηλαδή περίπου 4,5 εκατ. τον χρόνο. Ο Αμερικανός άφησε πίσω του την NBA καριέρα και βρήκε στην Αθήνα το ιδανικό περιβάλλον για να λάμψει.
Ο Βεζένκοφ και η μεγάλη επιστροφή
Ο Σάσα Βεζένκοφ είπε «όχι» σε 6,6 εκατομμύρια δολάρια από το Τορόντο και γύρισε στον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» τον δέσμευσαν για πέντε χρόνια με συνολικές απολαβές 17 εκατ. ευρώ, δηλαδή περίπου 3,4 εκατ. τον χρόνο. Ένας παίκτης-σύμβολο που γύρισε για να οδηγήσει ξανά τους Πειραιώτες στην κορυφή.
Οι υπόλοιποι της λίστας στη Euroleague
· Σέιν Λάρκιν (Αναντολού Εφές): περίπου 3,2 εκατ. ευρώ ετησίως.
· Τζάναν Μούσα (Dubai BC): νέο τριετές συμβόλαιο 10 εκατ. ευρώ, δηλαδή 3,3 εκατ. τον χρόνο, σχεδόν διπλάσια χρήματα από αυτά που έπαιρνε στη Ρεάλ.
· Εβάν Φουρνιέ (Ολυμπιακός): 2,7 εκατ. ευρώ.
· Ματίας Λεσόρ (Παναθηναϊκός): επίσης 2,7 εκατ. ευρώ.
· Κώστας Σλούκας (Παναθηναϊκός): περίπου 2,6 εκατ. ευρώ.
· Μάικ Τζέιμς (Μονακό): λίγο πάνω από 2,5 εκατ. ευρώ.
· Ουόλτερ Ταβάρες (Ρεάλ Μαδρίτης) και Ελάιτζα Μπράιαντ (Χάποελ Τελ Αβίβ): γύρω στα 2,3 εκατ. ευρώ.
Το πρόβλημα της φορολογίας
Η κατάταξη αυτή κρύβει και μια άλλη αλήθεια: τη μεγάλη ανισότητα στη φορολογία. Στην Ισπανία, οι παίκτες πληρώνουν 45-50% φόρο, πράγμα που σημαίνει ότι Ρεάλ και Μπαρτσελόνα πρέπει να δίνουν πολύ μεγαλύτερα μικτά ποσά για να πείσουν έναν σταρ. Αντίθετα, στην Ελλάδα ο φόρος είναι γύρω στο 30%, στην Τουρκία μόλις 15%, ενώ στο Μονακό μηδενικός. Αυτός είναι και ο λόγος που η Euroleague προχωρά βήμα-βήμα στην εφαρμογή Financial Fair Play, για να μπει μια τάξη στα οικονομικά και να μην «πνίγονται» ομάδες με βαριά φορολογικά βάρη.
Τα νούμερα εντυπωσιάζουν, αλλά πίσω τους κρύβονται διαφορετικές φιλοσοφίες. Κάποιοι παίκτες κυνηγούν την ασφάλεια και τη σταθερότητα, άλλοι επιστρέφουν στην Ευρώπη για να ξαναγίνουν πρωταγωνιστές, ενώ οι ομάδες επενδύουν τεράστια ποσά για να κρατήσουν ζωντανά τα όνειρα των φιλάθλων τους.
Η Euroleague μπαίνει λοιπόν σε μια νέα εποχή, όπου οι μάχες δεν θα κρίνονται μόνο στο παρκέ, αλλά και στη «σκακιέρα» των συμβολαίων και των ισολογισμών.
Πηγή: in.gr
