Δεξιά της Νέας Δημοκρατίας το αμπέλι υπάρχει και ψάχνει γεωργό. Η σημερινή συγκυρία ευνοεί μια εκ δεξιών κριτική ή ακόμη και αποδόμηση της κυβέρνησης. Στο μεγάλο πλάνο, ο τραμπικός αέρας ενισχύει το όλο κλίμα ενώ στα εσωτερικά πολιτικά της χώρας η αδυναμία της Κεντροαριστεράς να συνθέσει μια πρόταση με όρους δυνητικά κυβερνητικούς, συμπληρώνει το όλο τοπίο. Η πρόσφατη έρευνα της Metron Analysis για το Mega είχε τα δικά της ενδιαφέροντα ευρήματα για το σκηνικό δεξιά. Εδώ για παράδειγμα το γεγονός πως ένα 23% αξιολογεί θετικά τον πρόεδρο Τραμπ (με 66% την αρνητική απάντηση) δεν είναι αμελητέο. Επίσης τα δύο μεγαλύτερα κόμματα εκ δεξιών της ΝΔ, δηλαδή η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου και η Φωνή Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου έχουν ανέβει στην πρόθεση ψήφου σε σχέση με τον Ιούνιο του 2025, αθροίζοντας μαζί ένα 12,4%. Η δεξαμενή δε του χώρου είναι ακόμη πιο ευρεία και οι δημοσκόποι εντοπίζουν τρία στοιχεία που μπορούν να εκτινάξουν κι άλλο την όλη δυναμική. Το ένα είναι πως οι χώροι είναι ελκυστικοί σε νεότερες ηλικίες (κυρίως η Λατινοπούλου). Επίσης πως υπάρχει ρεύμα δυσαρέσκειας από τη ΝΔ που εκτρέπεται στην Ελληνική Λύση. Κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και σε σειρά δήμων με αγροτική και κτηνοτροφική αναφορά (οι κτηνοτρόφοι σήμερα είναι βαθύτατα δυσαρεστημένοι με τον Μητσοτάκη). Μάλιστα ο Κυριάκος Βελόπουλος καταγράφει όχι απλώς ανθεκτικότητα στον πόλο του αλλά και ένα μέρος γαλάζιων ψηφοφόρων φέρονται πιο εύκολα να μετακινούνται εδώ παρά αλλού. Τρίτον, πως οι ερευνητές εντοπίζουν δεξιό κοινό στους σημερινούς αναποφάσιστους (το σύνολο αδιευκρίνιστης ψήφου είναι 12,6). Άρα δυνητικά ο όλος χώρος έχει κι άλλο ταβάνι, αν και προς το παρόν δεν μετριέται ενιαίος αφού εκλείπουν όροι συμπράξεων και συμμαχιών. Εδώ το ερώτημα είναι βέβαια πώς θα αναδιαμορφωθεί ο χώρος δεδομένου πως έχουμε δύο ακόμη μεταβλητές – κλειδιά.
Πίεση από Σαμαρά
Η πρώτη είναι η πρόθεση του Αντώνη Σαμαρά για δικό του φορέα. Ένα τέτοιο σενάριο σύμφωνα με μια άποψη μπορεί να είναι καταδικαστικό για την αυτοδυναμία της ΝΔ. Την ίδια ώρα που μια τέτοια εξέλιξη θα πυροδοτήσει διεργασίες στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, ακόμη και απόσπαση ενεργών βουλευτών του. Βέβαια μια έτερη ανάγνωση διαβάζει τον Σαμαρά ως συστημικό παίκτη και άρα όχι ικανό ή επαρκή να αλιεύσει από το σύνολο μιας δεξιάς αντισυστημικής δεξαμενής. Η δεύτερη μεταβλητή που μπορεί να τροποποιήσει εντελώς το πολιτικό σκηνικό είναι ένα πιθανό κόμμα με επικεφαλής τη Μαρία Καρυστιανού. Η δυναμική των Τεμπών είναι αμφίπλευρη και ένα τέτοιο πρόσωπο – σύμφωνα με μια ανάγνωση – μπορεί να πάρει και από δεξιά ή κεντροδεξιά ακροατήρια, ακόμη και από ένα εντελώς νέο κοινό που σήμερα δεν πιάνουν ακριβώς τα ραντάρ των κομμάτων. Δεδομένου δε πως δύο άλλοι δεξιοί σχηματισμοί, η Νίκη και οι «Σπαρτιάτες», δύσκολα θα φτάσουν συμπαγείς στις επόμενες κάλπες, προσθέστε μια ακόμη μερίδα συμπολιτών μας που τους ψήφισαν και τώρα θα κάνουν νέα επιλογή, προφανώς δεξιά του χάρτη.
Ο σχεδιασμός σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου προφανώς λαμβάνει υπόψη και τις διαρροές προς τα δεξιά και τον κίνδυνο μιας στερέωσης του χώρου. Εδώ εντάσσονται και πλευρές της στρατηγικής τους και μια προφανή στόχευση σε πιο ειδικά κοινά το επόμενο διάστημα με επίκεντρο την ύπαιθρο. Θα ανακοπούν όμως οι διαρροές προς τα δεξιά ή έχει παγιωθεί στον κόσμο αυτόν ο Μητσοτάκης ως ένας κεντρώος Πρωθυπουργός και το Μαξίμου μια μικρογραφία της Χαριλάου Τρικούπη; Δύσκολος γρίφος. Ζητήματα όπως, ασφάλεια – μεταναστευτικό – ακρίβεια – εθνικά – οικογένεια αποτελούν προσφιλή πεδία στα δεξιά του σκηνικού και μια πρώτη ύλη που σε συνδυασμό με μπόλικο λαϊκισμό (συστατικό μιας δεξιάς ρητορικής συχνά) μπορούν να παγιώσουν μια δεξιά στα δεξιά δυναμική. Αλλος ερευνητής λέει πως οι Κ. Βελόπουλος – Αφρ. Λατινοπούλου είναι σταθερά πάνω ενώ συμπληρώνει πως είναι περισσότεροι οι πολίτες που πιστεύουν αυτά που λέει ο επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης ή άλλοι από αυτούς που τον ψηφίζουν. Μάλιστα κάτι που έχει πολύ ενδιαφέρον είναι πως τη «σκληρή ρητορική» (π.χ. για τους μετανάστες), εκτός ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ την ακούνε όλοι. «Είναι παγκόσμιο trend και θα το δούμε κι εδώ», λέει πολιτικός επιστήμονας με την υποσημείωση πως η χώρα είναι «τυχερή» που ακόμη δεν έχει βρεθεί μια θεσμική δεξιά περσόνα. Μια λογική επίσης αντι-woke – συχνά μόνον ως αφορμή ή τεχνηέντως ανακατεύει τα δικαιώματα με τον δικαιωματισμό – που σήμερα εξελίσσεται με όρους δημοφιλίας αλλά και μια ρητορική που πολεμάει τα «ανοιχτά σύνορα» και ασπάζεται τη θεωρία της «αντικατάστασης του πληθυσμού» βρίσκει ευήκοα ώτα οριζόντια σχεδόν του των ακροατηρίων. Το επόμενο διάστημα θα καταδείξει και τις τάσεις και τις μορφοποιήσεις τους.
Πηγή: tanea.gr
