Μερικές φορές είμαι πολύ κουρασμένη για βγω ή να δω κόσμο το Σαββατοκύριακο — και δεν νιώθω καθόλου τύψεις γι’ αυτό

Κάποτε περίμενα πώς και πώς το τέλος της εργάσιμης εβδομάδας για να βγω, να δω κόσμο, να βρεθώ με φίλους ή να κάνω τσεκ στη λίστα με όλα τα «must see/go/do». Πίστευα πως το να περάσω ένα Σαββατοκύριακο μόνη θα πήγαινε χαμένο. Οι προσκλήσεις έμοιαζαν με τεστ φιλίας. Όταν έλεγα όχι, ανέβαινε μέσα μου μια μικρή, καυτή ενοχή που μου ψιθύριζε ότι είμαι αναξιόπιστη, αντικοινωνική ή κατώτερη. Με τον καιρό όμως έμαθα κάτι απαλό και ατσάλινο: το να θέλεις να είσαι μόνη δεν σε κάνει μοναχική, και σίγουρα δεν σε κάνει χαμένη. Σε κάνει ανθρώπινη.

Γιατί νιώθουμε ενοχές όταν επιλέγουμε την ανάπαυση

Υπάρχει ένα κοινωνικό σενάριο που λέει ότι τα Σαββατοκύριακα είναι για brunch, πάρτι και συνεχή επαφή. Αν αρνηθείς, το σενάριο σε χαρακτηρίζει αγενή ή μοναχική. Ειδικά εμείς οι γυναίκες κουβαλάμε επιπλέον προσδοκίες — να είμαστε χαρούμενες, εξυπηρετικές, κοινωνικές και πάντα διαθέσιμες. Αυτή η πίεση κάνει το «όχι» να μοιάζει εγωιστικό, ενώ στην πραγματικότητα είναι το αντίθετο: κάποιες φορές το «όχι» είναι ο τρόπος να προστατεύσουμε την ενέργειά μας ώστε να είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας αργότερα.

Έμαθα ότι η ενοχή είναι συχνά προβολή των προσδοκιών των άλλων. Δεν είναι μέτρο της αξίας σου. Είναι ένα συναίσθημα που μπορείς να προσεγγίσεις με περιέργεια, όχι με υποταγή.

Πώς να ξανασχηματίσεις το «είμαι κουρασμένη» χωρίς ντροπή

• Αντικατέστησε το «είμαι πολύ κουρασμένη για να βγω» με «επιλέγω να ξεκουραστώ για να μπορώ να είμαι παρούσα αργότερα». Η γλώσσα έχει σημασία. Το να το λες ως επιλογή και όχι ως δικαιολογία το μετατρέπει σε αυτοφροντίδα, όχι σε αποφυγή.
• Θυμήσου ότι η ξεκούραση τροφοδοτεί την παραγωγικότητα, τη δημιουργικότητα και τις σχέσεις. Η παράβλεψή της τα υπονομεύει όλα.
• Δώσε στον εαυτό σου άδεια να είσαι ατελής. Κανείς δεν είναι πάντα γεμάτος ενέργεια. Η ξεκούραση είναι μέρος του να είσαι άνθρωπος.

Πώς να θέτεις όρια που φαίνονται τρυφερά, όχι αμυντικά

Τα όρια δεν είναι τείχη — είναι πύλες που ανοίγουμε και κλείνουμε με πρόθεση.

• Να είσαι ειλικρινής, σύντομη και ζεστή. «Θα ήθελα να τα πούμε άλλη φορά — σήμερα ξεκουράζομαι». Σύντομο, σαφές και ευγενικό.
• Πρόσφερε εναλλακτική όταν το θέλεις: «Όχι απόψε, αλλά τι λες για καφέ την Τρίτη;» Αυτό κρατά τη σύνδεση ζωντανή χωρίς να σε εξαντλεί.
• Εμπιστεύσου ότι οι αληθινοί φίλοι θα καταλάβουν. Αν κάποιος παραβιάζει συχνά τις ανάγκες σου, αυτό δείχνει κάτι για τη σχέση, όχι για εσένα.

Μόνη ≠ Μοναχική: Η διαφορά που με έσωσε

Συγχέεις τη μοναξιά με τη μοναχικότητα; Εγώ το έκανα. Η μοναξιά είναι ένα άδειασμα που πονάει· η μοναχικότητα είναι μια βαθιά, αναζωογονητική ανάσα. Η μοναχικότητα είναι να διαβάζεις βιβλίο στον ήλιο, να μαγειρεύεις χωρίς να ακολουθείς μια συνταγή ή να περπατάς χωρίς προορισμό. Η μοναξιά σε αφήνει άδειο. Η μοναχικότητα είναι συντροφιά με τον εαυτό σου.

Όταν έμαθα να απολαμβάνω την παρουσία μου, ξεκίνησα να πλέκω τη ζωή μου σε πιο ήσυχες, ουσιαστικές κλωστές. Βρήκα δραστηριότητες, σκέψεις και ρυθμούς που μου ταίριαζαν. Δεν εμφανίστηκαν όλα έτοιμα — τα ανακάλυψα όταν μου έδωσα χώρο και χρόνο να προσέξω.

Πώς να ανακτήσεις τη δύναμή σου μετά την κοινωνική εξάντληση

• Ξεκίνα με μικρά βήματα. Μια 20λεπτη πρωινή ρουτίνα μπορεί να επαναρυθμίσει το νευρικό σου σύστημα — τσάι, διατάσεις, ή να γράψεις μια ειλικρινή πρόταση στο ημερολόγιο.
• Δώσε προτεραιότητα στον ύπνο. Δεν είναι προνόμιο· είναι η βάση της συναισθηματικής ανθεκτικότητας.
• Κίνησε το σώμα απαλά. Περπάτημα, ήπια yoga ή ακόμα και χορός στην κουζίνα μπορεί να αλλάξει την ενέργεια χωρίς να απαιτεί πολλά.
• Βρες ξανά τη σύνδεση με πράγματα που σε χαροποιούσαν. Όταν είσαι εξαντλημένη, όσα σε γέμιζαν μπορεί να μοιάζουν καθήκον. Ξανάρχισε τα αργά, με περιέργεια και όχι πίεση.
• Πρακτική γείωσης: εισπνοή 4, κράτημα 4, εκπνοή 6. Επανάλαβε μέχρι να νιώσεις την καρδιά σου να ηρεμεί.

Τι να κάνεις όταν ακόμα νιώθεις ότι σε κρίνουν

Είναι φυσιολογικό να φοβάσαι τη γνώμη των άλλων. Να πώς το διαχειρίζομαι:

• Ονόμασε τη σκέψη: «Φοβάμαι ότι θα με θεωρήσουν αγενή». Το να το χαρακτηρίσεις το βγάζει έξω από το σώμα.
• Ρώτησε αν η σκέψη είναι χρήσιμη. Σε προστατεύει ή σε τιμωρεί;
• Αντέδρασε, μη ζητάς συγγνώμη. Ένα απλό «Δεν μπορώ απόψε» είναι πιο δυνατό από ένα εξασθενημένο «Συγγνώμη» που υποβιβάζει την ανάγκη σου.
• Περιτριγύρισε τον εαυτό σου με ανθρώπους που δείχνουν υγιή όρια. Μαθαίνεις τι είναι αποδεκτό από το παράδειγμα.

Όταν η μοναχικότητα γίνεται θρεπτική, όχι απομονωτική

Την πρώτη φορά που αποφάσισα ένα Σαββατοκύριακο για μένα, ένιωσα ενοχές, μετά πιο ελαφριά απ’ ό,τι περίμενα. Διάβασα, μαγείρεψα, κάθισα με τις σκέψεις μου. Άκουσα ξανά τον εαυτό μου. Σιγά σιγά, αυτά τα Σαββατοκύριακα ξανάχτισαν την ενέργεια και τη σχέση μου με τη ζωή. Δεν αποτραβήχτηκα από τους ανθρώπους· επαναρύθμισα τον χρόνο μου για να είμαι πιο παρούσα για όσους και όσα έχουν σημασία.

Είναι δικαίωμά σου

Η επιλογή της ανάπαυσης μπορεί να μοιάζει ριζοσπαστική γιατί ο πολιτισμός μας εξυμνεί την πολυπραγμοσύνη. Αλλά η αξία σου δεν μετριέται με την παρουσία ή τη διαθεσιμότητά σου· μετριέται με την παρουσία σου — αυτή που προκύπτει όταν είσαι ανανεωμένη. Όταν σταματήσεις να ζητάς συγγνώμη που προστατεύεις την ενέργειά σου, ανοίγεις χώρο για μια ζωή πιο ευγενική, πιο αληθινή και πιο βιώσιμη.

Δεν είσαι εγωίστρια επειδή χρειάζεσαι ησυχία. Δεν είσαι αδύναμη επειδή λες όχι. Είσαι, απλά και όμορφα, άνθρωπος — και αξίζεις Σαββατοκύριακα που σε ανανεώνουν.

Διεκδίκησε την ξεκούρασή σου. Οι φίλοι σου, η δουλειά σου και η χαρά σου θα ωφεληθούν.

Διάβασε ακόμα

Ένιωθα τύψεις για το «χάος» στο χώρο μου, μέχρι που έμαθα ότι είναι χαρακτηριστικό των χαρισματικών ανθρώπων (μαζί με άλλες 11 αιτίες που με δικαιολογούν απόλυτα)