Αιχμηρή παρέμβαση στην εξωτερική πολιτική της χώρας και συγκεκριμένα για τη στάση που κρατεί απέναντι στην Παλαιστίνη, υπό το πρίσμα των ισχυρών πολιτικοστρατιωτικών δεσμών που έχει συνάψει με την κυβέρνηση του Τελ Αβίβ, έκανε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος.
Ο πρώην Ευρωπαίος Επίτροπος και υπουργός επί των Εξωτερικών, αφορμώμενος από το κύμα αναγνωρίσεων κρατικής υπόστασης στην Παλαιστίνη από δυτικές κυβερνήσεις, ζητεί με ανάρτησή του, ετεροπροσδιορισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και άμεση αναγνώριση της Παλαιστίνης.
Διαχωρίζει το Ισραήλ από την πολιτική Νετανιάχου επιθσημαίνοντας πως δεν μπορεί να εθελοτυφλεί στα όσα συμβαίνουν στη Γάζα.
Και διαμηνύει πως δεν μπορεί να επικαλείται το επιχείρημα περί σεβασμού στο διεθνές δίκαιο παραμένωντας σιωπηλή στα όσα γίνονται στην Παλαιστίνη.
Για να καταλήξει εμφατικά πως η αναγνώρισή της, συνιστά ηθική ευθύνη και συνιστά πράξη θάρρους.
Ειδικότερα, το άρθρο του Δημήτρη Αβραμόπουλο με τίτλο «Η Ελλάδα και η αναγνώριση της Παλαιστίνης: Yπέρ της ειρήνης και του δικαίου, όχι εναντίον του Ισραήλ» στο Kreport, έχει ως εξής:
«Η πρόσφατη αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους από το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και άλλες ευρωπαϊκές χώρες σηματοδοτεί μια σαφή μετατόπιση στη διεθνή κοινότητα. Δεν είναι μια απλή διπλωματική κίνηση αλλά μια απόφαση με ιστορικό βάρος και ισχυρό ηθικό μήνυμα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμείνει αμέτοχη απέναντι σε αυτή την εξέλιξη.
Η αναγνώριση της Παλαιστίνης δεν στρέφεται κατά του Ισραήλ. Αντιθέτως, είναι μια πράξη υπέρ της λογικής, του δικαίου και της ειρήνης.
Το Ισραήλ έχει απόλυτο και αδιαμφισβήτητο δικαίωμα στην ύπαρξη και στην ασφάλειά του.
Η Ελλάδα έχει οικοδομήσει τα τελευταία χρόνια μια στρατηγική σχέση με το Ισραήλ, που στηρίζεται στην εμπιστοσύνη, στη συνεργασία στην ενέργεια και την καινοτομία, και στη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτή η σχέση είναι πολύτιμη και πρέπει να διαφυλαχθεί.
Ωστόσο, η διάκριση ανάμεσα στο κράτος του Ισραήλ και την πολιτική της κυβέρνησης Νετανιάχου είναι απαραίτητη.
Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στη Γάζα υπονομεύει την ειρήνη και προκαλεί παγκόσμια κατακραυγή.
Στην αρχή το δίκαιο ήταν με το Ισραήλ, που δέχθηκε την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς.
Σήμερα όμως, με χιλιάδες αμάχους νεκρούς και μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση, το Ισραήλ χάνει το ηθικό πλεονέκτημα.
Στο εσωτερικό του, προσωπικότητες του πνεύματος και της πολιτικής καταγγέλλουν ανοιχτά την πολιτική Νετανιάχου, προειδοποιώντας ότι βλάπτει το ίδιο το μέλλον της χώρας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα πρέπει να δείξει συνέπεια.
Δεν μπορεί να απαιτεί σεβασμό στο διεθνές δίκαιο για την Κύπρο, για τα σύνορά μας, για το δίκαιο της θάλασσας, και να παραμένει σιωπηλή όταν πρόκειται για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Η συνέπεια είναι η βάση της αξιοπιστίας μας.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία αναγνώρισε επισήμως το Παλαιστινιακό κράτος στις 18 Νοεμβρίου 1988, μία μόλις ημέρα μετά την ανακήρυξή του από το Παλαιστινιακό Εθνικό Συμβούλιο, στο Αλγέρι.
Η Κύπρος ήταν από τις πρώτες χώρες στον κόσμο που προχώρησαν σε αυτή την πράξη και από τότε παραμένει σταθερή υπέρ της λύσης δύο κρατών, στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Η Ελλάδα, τριάντα έξι χρόνια μετά, δεν μπορεί να εξακολουθεί να σιωπά.
Η αναγνώριση της Παλαιστίνης δεν είναι απλώς μια ηθική πράξη αλλά μια στρατηγική επιλογή.
Ενισχύει το διεθνή ρόλο της Ελλάδας, ιδιαίτερα στη Μεσόγειο και στη Μ. Ανατολή, όπου η χώρα μας μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα και δύναμη διαλόγου. Η ευθυγράμμιση με τις χώρες που έχουν ήδη αναγνωρίσει την Παλαιστίνη, θα δείξει ότι η Ελλάδα στέκεται στο ύψος της ιστορίας και των αξιών της.
Το δίλημμα λοιπόν δεν είναι αν η Ελλάδα θα επιλέξει το Ισραήλ ή την Παλαιστίνη.
Η Ελλάδα πρέπει να επιλέξει τη λογική, το δίκαιο και την ειρήνη.
Αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα το δικαίωμα του Ισραήλ στην ασφάλεια και στην ύπαρξη, και το δικαίωμα των Παλαιστινίων σε ένα ανεξάρτητο κράτος, η χώρα μας θα αποδείξει ότι παραμένει συνεπής στις αρχές που την καθοδηγούν.
Η λύση δύο κρατών παραμένει η μόνη ρεαλιστική προοπτική για ειρήνη στη Μέση Ανατολή.
Η αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους από την Ελλάδα θα είναι μια κίνηση ευθύνης, συνέπειας και πολιτικού θάρρους.
Θα στείλει το μήνυμα ότι σε έναν κόσμο γεμάτο αστάθεια και αβεβαιότητα, υπάρχουν ακόμη χώρες που επιλέγουν να υπερασπιστούν τις αξίες που φέρνουν σταθερότητα: Tη λογική, το δίκαιο και την ειρήνη».
Πηγή: tanea.gr
