Ο Θεός είχε κεντρική θέση στην τελετή για τον δολοφονηθέντα Τσάρλι Κερκ – κάπου ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ, τον Τζέι Ντι Βανς, τη χήρα του εκλιπόντος Έρικα και τα πλήθη των παρευρισκόμενων. Ήταν μια τελετή η οποία, σύμφωνα με την ισπανική el Pais, κινούνταν ανάμεσα στη θρησκεία και την πολιτική – με τον Θεό, με τη σειρά του, να κινείται ως εκκρεμές ανάμεσα στη συγχώρεση και το μίσος.
«Οφείλουμε να επαναφέρουμε τον Θεό στην Αμερική», είπε στην ομιλία του ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος τοποθέτησε στον Κερκ το φωτοστέφανο του «μάρτυρα για την ελευθερία της Αμερικής». Όπως, βεβαίως, εννοούν την ελευθερία αυτή ο ίδιος και το κίνημα του οποίου ηγείται, το MAGA: με ελεύθερη οπλοκατοχή και οπλοχρησία, με ασυδοσία και ασυλία για τους ίδιους, αλλά χωρίς αριστερούς και προοδευτικούς, χωρίς μετανάστες και χωρίς ενοχλητικά ΜΜΕ.
Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος Βανς, αφού έκανε λόγο για «ήρωα» των Ηνωμένων Πολιτειών, χαρακτήρισε επίσης «μάρτυρα» τον Κερκ – αλλά, με βάση τη δική του εκδοχή, «της χριστιανικής πίστης». Υπογραμμίζοντας ότι «είναι προτιμότερο κανείς να πεθαίνει όρθιος, υπερασπιζόμενος τις ΗΠΑ και την αλήθεια, παρά γονατιστός».
Μάρτυρας και ήρωας
Ο Τραμπ, ο Βανς και το MAGA, λοιπόν, απέκτησαν τον ήρωα και μάρτυρά τους. Το ίδιο και η σύζυγός του, η οποία μάλιστα υποσχέθηκε να συνεχίσει το έργο του. Μόνο που από το επόμενο βήμα, έδειξαν να ακολουθούν διαφορετικές κατευθύνσεις.
Η Έρικα Κερκ εμφανίστηκε μεγαλόψυχη και συγκαταβατική. «Αυτό τον άνδρα, αυτό τον νεαρό άνδρα – τον συγχωρώ», είπε, αναφερόμενη στον συλληφθέντα και φερόμενο ως δράστη. «Αυτό έκανε και ο Ιησούς Χριστός, αυτό θα έκανε και ο Τσάρλι», πρόσθεσε, εκφράζοντας παράλληλα την ανησυχία της ότι εάν ακολουθήσει το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού», τότε ενδεχομένως θα κινδυνεύσει να μην πάει στον Παράδεισο και να μην είναι μαζί με τον αγαπημένο της.
Ο πρόεδρος, ωστόσο, δεν επεδίωξε σε καμία περίπτωση να κάνει κάτι ανάλογο ή να αφήσει αμφιβολίες για το πώς σκέφτεται και τι επιδιώκει. Γι’ αυτό και φρόντισε, όπως άλλωστε έκανε από την πρώτη στιγμή, να ζητήσει εκδίκηση. Εκδίκηση η οποία, όπως έχουν καταλάβει οι πάντες, δεν περιορίζεται στη θανατική ποινή για τον δράστη, αλλά οδηγεί σε ένα πογκρόμ διώξεων κατά των πάσης φύσης «αντιφρονούντων».
«Μισώ τους αντιπάλους μου και δεν επιθυμώ το καλύτερο γι’ αυτούς», ξεκαθάρισε. «Συγχώρεσέ με Έρικα», είπε αμέσως μετά, στρεφόμενος στη νεαρή γυναίκα, η οποία είχε αναζητήσει τη… στοργή στην αγκαλιά του (κατά τα άλλα) φιλεύσπλαχνου προέδρου – για να τη λάβει απλόχερα, προς χάρη και των χιλιάδων συγκεντρωμένων και των τηλεοπτικών φακών.
Μια λεπτή, σχεδόν αόρατη γραμμή…
Τι να πιστέψουμε, λοιπόν; Ποια κατεύθυνση θα επιλέξει ο Θεός, τον οποίο επικαλέστηκαν τόσο ο Τραμπ και ο Βανς όσο και η Έρικα; Ποια πλευρά θα ευλογήσει και ποια θα αποδοκιμάσει, στέλνοντας τα σημάδια που μόνο αυτοί θα μπορέσουν να δουν;
Η αλήθεια είναι πως για αρκετούς, τέτοιου είδους διλήμματα δεν υπάρχουν. Η ερμηνεία του «καλού Χριστιανού» – όπως και του «καλού Μουσουλμάνου», του «καλού Ινδοϊστή» και, φυσικά, του «καλού Εβραίου» – τα χωράει όλα. Και τη συγχώρεση και την εκδίκηση. Και την αγάπη και το μίσος. Και το χέρι φιλίας και τον πέλεκυ.
Όλα εξαρτώνται από το ποιοι κάνουν κουμάντο. Και με ποιους έχουν κάθε φορά να κάνουν. Αν τους θεωρούν φίλους ή εχθρούς. Πλεονέκτημα ή απειλή. Οι θρησκείες είχαν πάντοτε αυτή την ευελιξία στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Όπως και τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Για την Αμερική του Τραμπ και του Βανς θα δείξει…
Πηγή: tanea.gr
