Η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν προτίθεται να παρουσιάσει έναν νέο οδικό χάρτη για την πλήρη ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία. Αυτό δήλωσε η ίδια μετά την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε το βράδυ της Τρίτης με τον Ντόναλντ Τραμπ, στο φόντο της επιστολής του προς τα κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, με την οποία τους ζητούσε να διακόψουν πλήρως την αγορά ρωσικού πετρελαίου εάν θέλουν να δουν την Ουάσιγκτον να σκληραίνει τη στάση της έναντι της Μόσχας. Υπενθυμίζεται πως το αρχικό σχέδιο της Κομισιόν έθετε ως χρονικό όριο την 1η Ιανουαρίου 2028, όμως οι πιέσεις του αμερικανού προέδρου φαίνεται πως θα το φέρουν αρκετά νωρίτερα, πιθανότατα κατά ένα έτος.
«Παρά το γεγονός ότι ο Τραμπ έχει φανεί αρκετά αδύναμος στη διαπραγμάτευσή του με τον πρόεδρο της Ρωσίας, έχει ένα δίκιο σε σχέση με την Ευρώπη. Η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία πριν από τρία και πλέον έτη, όμως η ΕΕ αγόρασε και το 2024 ρωσικό πετρέλαιο και αέριο αξίας 25,7 δισ. δολαρίων, ποσό μειωμένο κατά μόλις 1% σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2023», σημείωνε το κεντρικό άρθρο της “Wall Street Journal” την Τρίτη. Για να προσθέσει ότι «οι Ευρωπαίοι πρέπει να εξετάσουν τη μείωση του χρόνου όχι για να ικανοποιήσουν τον γκρινιάρη Τραμπ, αλλά για το δικό τους καλό».
«Υπάρχει μια νέα δυναμική. Φαίνεται, πιο συγκεκριμένα, πως η Ουάσιγκτον αισθάνεται τώρα πως είναι δυνατό να αναγκάσει τη Ρωσία να λάβει μέρος σε διαπραγματεύσεις ασκώντας της οικονομική πίεση», δήλωσε διπλωμάτης της ΕΕ στο Reuters, σχολιάζοντας τις εξελίξεις. Αρκετοί, ωστόσο, διατηρούν αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτή η τακτική θα φέρει αποτελέσματα: «Τα τελεσίγραφα των δύο εβδομάδων που έχει στο παρελθόν θέσει ο Τραμπ στη Ρωσία προκειμένου να αποδεχθεί μια εκεχειρία (και έχουν αγνοηθεί) αντικαταστάθηκαν από αυτή τη νέα απαίτηση – η οποία, όμως, θα χρειαστεί μήνες ή χρόνια για να υλοποιηθεί, εφόσον βεβαίως είναι εφικτή», σημειώνει ανάλυση στο ίδιο Μέσο.
Το κίνητρο του Τραμπ
Η αλήθεια, σε κάθε περίπτωση, είναι πως ο Τραμπ έχει αποδείξει μέχρι σήμερα, στους οκτώ μήνες της προεδρίας του, ότι είναι ιδιαιτέρως ευρηματικός στους όρους που θέτει προς την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ προκειμένου να συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία και τα σχέδια της «συμμαχίας των προθύμων» όσον αφορά τον πόλεμο με τη Ρωσία. Εχει δε γίνει σαφές ότι το βασικό του κριτήριο δεν είναι άλλο από το να προκύψει υλικό όφελος για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις επιχειρήσεις τους – κυρίως τις πολεμικές βιομηχανίες και τους ενεργειακούς ομίλους.
Ετσι, αφού απαίτησε και πέτυχε οι (ευρωπαίοι κατά βάση) εταίροι του στο ΝΑΤΟ να αυξήσουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ τους, πρακτικά δηλαδή να τις υπερδιπλασιάσουν, αφού τους μείωσε τους δασμούς στο 15% υπό τον όρο να αγοράσουν οπλικά συστήματα αξίας εκατοντάδων δισ. ευρώ από την Boeing, τη Lockheed Martin και άλλους ομίλους των ΗΠΑ, αφού έθεσε ως όρο το αμερικανικό πολεμικό υλικό που θα αποστέλλεται στην Ουκρανία να πληρώνεται από τους προϋπολογισμούς τους, τώρα αποφάσισε να προβάλει έναν νέο όρο.
Επί της ουσίας, με τον τρόπο αυτό, επιχειρεί ένα βήμα το οποίο έρχεται να συμπληρώσει μια κίνηση που έχει ξεκινήσει αμέσως μετά τη ρωσική εισβολή, επί προεδρίας Τζο Μπάιντεν: την αντικατάσταση της Ρωσίας από τις ΗΠΑ στη θέση του βασικού προμηθευτή ενέργειας της ΕΕ. Είναι κάτι, άλλωστε, που «κουμπώνει» απολύτως με τη δέσμευση την οποία ανέλαβε η Φον ντερ Λάιεν υπογράφοντας την εμπορική συμφωνία για αγορά αμερικανικού πετρελαίου και φυσικού αερίου αξίας 750 δισ. δολαρίων ως το τέλος της θητείας του Τραμπ. Δηλαδή μέσα στους επόμενους 40 μήνες, κάτι που αρκετοί θεωρούν απολύτως μη ρεαλιστικό, δεδομένου ότι σε ολόκληρη την περσινή χρονιά η αξία των ενεργειακών εισαγωγών της ΕΕ από τις ΗΠΑ διαμορφώθηκε περίπου στα 85 δισ. Τα στοιχεία στους σχετικούς πίνακες αποδεικνύουν, πάντως, ότι ο Λευκός Οίκος έχει ήδη πετύχει πολλά προς την κατεύθυνση που έχει επιλέξει. Για του λόγου το αληθές, ενώ στις αρχές του 2021 οι ΗΠΑ αντιπροσώπευαν σχεδόν το ένα τέταρτο (24%) των εισαγωγών της ΕΕ σε υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), το μερίδιό τους έχει εκτιναχθεί στο πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους στο 46%. Επίσης, ενώ το 2021 είχαν αμελητέα συμμετοχή στις εισαγωγές πετρελαίου και παραγώγων στην ΕΕ, βλέπουν το ποσοστό τους να έχει φτάσει στο 13% φέτος και να συνεχίζει να αυξάνεται.
«Εμείς είμαστε εδώ»
Ευλόγως, λοιπόν, ο Τραμπ θεωρεί πως τέτοιου είδους απαιτήσεις πιάνουν τόπο απέναντι σε μια Ευρώπη, η ηγεσία της οποίας εμφανίζεται έτοιμη να δεχθεί τα πάντα προκειμένου να μην οδηγηθεί σε ρήξη μαζί του. Δεν είναι τυχαία η στάση που τήρησε κατά την επίσκεψή του στις Βρυξέλλες ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ Κρις Ράιτ, ο οποίος είπε ανοιχτά ότι η κυβέρνησή του θέλει να δει την Ευρώπη να προμηθεύεται τα αναγκαία από «τους φίλους της». Απαίτησε δε τη διακοπή της ενεργειακής συνεργασίας με τη Ρωσία και δύο χώρες με κυβερνήσεις φίλα προσκείμενες προς τον Πούτιν, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, τονίζοντας ότι οι ΗΠΑ είναι πρόθυμες να καλύψουν το κενό που θα προκύψει – είτε σε υδρογονάνθρακες είτε σε επίπεδο πυρηνικής ενέργειας και τεχνογνωσίας.
Πρέπει να σημειωθεί, τέλος, ότι στις επιδιώξεις του Τραμπ περιλαμβάνεται και η ενεργός συστράτευση της ΕΕ στο πλευρό του στην αντιπαράθεση με την Κίνα. Η απαίτησή του για επιβολή δασμών 50%-100% εις βάρος της, εξαιτίας της συνεργασίας της με τη Ρωσία, κάθε άλλο παρά τυχαία είναι.
Πηγή: tanea.gr
