Με την βοήθεια της τεχνολογίας και την στατιστική ένα νέο εργαλείο στα χέρια της επιστημονικής κοινότητας αποδεικνύει ότι η τεχνητή νοημοσύνη έχει λαμπρό μέλλον στην Ελλάδα.
Το πως τα ξενικά είδη εισέρχονται στην Μεσόγειο μέσω του Σουέζ και προκαλούν ανατροπές στο θαλάσσιο οικοσύστημα προβληματίζει τους ειδικούς, οι οποίοι ερευνούν αυτήν την προοπτική, όπως δείχνει το ρεπορτάζ της δημοσιογράφου της ΕΡΤ Φρόσως Παύλου.
Ο Δημήτρης Κλαουδάτος, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στο τμήμα Γεωπονίας- Ιχθυολογίας εξηγεί ότι αυτή η εργασία ξεκίνησε ως διατριβή, χρησιμοποιώντας δορυφορικά δεδομένα. Μετά από τις δυο καταιγίδες που κτύπησαν την Θεσσαλία, ο Παγασητικός κόλπος δέχθηκε πλήγμα και σε αυτό προστίθεται το ενδεχόμενο εγκατάστασης δυο ξενικών ειδών στα νερά του. Αφού ερευνήθηκε ο θαλάσσιος χώρος νοτίως της Ρόδου, όπου έχουν εντοπιστεί το λεοντόψαρο και ο λαγοκέφαλος, τώρα το ενδιαφέρον στρέφεται στην Μαγνησία. Με ένα μοντέλο χρονοσειράς εξετάζεται από ποιους παράγοντες εξαρτάται η εγκατάσταση τους στον Παγασητικό.
«Θέλαμε να δούμε πως θα είναι η κατάσταση τα επόμενα χρόνια και στον Παγασητικό κόλπο, ο οποίος έχει την ιδιαιτερότητα ότι είναι ένας ημίκλειστος κόλπος. Πρόκειται για την δημιουργία ενός EXCEL με την βοήθεια των αλγορίθμων της μηχανικής μάθησης, όπου καταγράφεται εάν η αλατότητα του νερού και η θερμοκρασία αλλάζουν το περιβάλλον, σε βαθμό που να επιτρέπει όχι απλώς την τυχαία παρουσία, αλλά την εγκατάσταση αυτών των ειδών», εξηγεί ο κ. Κλαουδάτος.
Ο Παγαστικός είναι ένας ημίκλειστος κόλπος, αλλά για τα ξενικά είδη, δεν είναι ιδιαίτερα φιλικό το περιβάλλον, παρά το ότι θα ανέβει η θερμοκρασία. Λόγω της κλιματικής αλλαγής αναμένεται αύξηση της χλωροφύλλης, η οποία περιέχεται στα φυτοπλαγκτόν και της αλατότητας».
Σημειώνεται ότι το φυτοπλαγκτόν και η αυξημένη αλατότητα δημιουργούν εν γένει κατάσταση ασφυξίας για όλα τα ψάρια. Το φυτοπλαγκτόν είναι οι μονοκύτταροι φυτικοί οργανισμοί που αναπτύσσονται κυρίως σε κλειστές θάλασσες-κόλπους, όπου πέφτουν ανεπεξέργαστα αστικά και γεωργικά λύματα, χωρίς τα οποία δεν θα αυξανόταν. Η υψηλή αλατότητα, γίνεται μέγιστη ειδικά το καλοκαίρι, όταν η παροχή γλυκού νερού στην θάλασσα από τα ποτάμια, ή από βροχοπτώσεις είναι μικρότερη και η εξάτμιση του νερού λόγω υψηλών θερμοκρασιών μεγαλύτερη.
Συμπερασματικά, τα δυο είδη αν και «έχουν αλιευθεί και καταγραφεί, στον κόλπο δύσκολα θα εγκατασταθούν. Θα μπαίνουν και θα βγαίνουν.
Δυο χρόνια μετά τον Daniel, ένα νέο πρόγραμμα ξεκινά από το πανεπιστήμιο. Όπως αναφέρει ο κ. Κλαουδάτος «Θα μπούμε στον κόλπο και θα δούμε τις συνέπειες για τα αλιεύματα, την κατάσταση που επικρατεί στον βυθό», ενώ τα πρώτα αποτελέσματα αναμένονται έως το τέλος του χρόνου. «Ο Παγασητικός αποκαταστάθηκε μετά τις πλημμύρες, αν και ξεκίνησε από άσχημη βάση, γιατί το οικοσύστημα είχε προβλήματα και πριν από τις καταιγίδες».
Όλες οι εκτιμήσεις των επιστημόνων δίνονται με πιθανότητες, οι οποίες έχουν ακρίβεια που φτάνει το 80%. Όσον αφορά το κόστος του προγράμματος απαιτεί ένα τεράστιο πνευματικό, το οποίο επενδύεται από την πανεπιστημιακή κοινότητα, ενώ το χρηματικό είναι σχεδόν μηδενικό.
www.ertnews.gr
Πηγή: ertnews.gr
