Για να διασχίσει κανείς τη μεγάλη αυλή του Μεγάρου Ματινιόν – πρόκειται για το όμορφο κτίσμα του 18ου αιώνα που στεγάζει το πρωθυπουργικό γραφείο της Γαλλίας – χρειάζονται 37 βήματα. Είναι ακριβώς ο αριθμός των βημάτων που έκανε ο Φρανσουά Μπαϊρού, 74 ετών, αποχωρώντας από τη θέση του την εβδομάδα αυτή, συνοδευόμενος από τον διάδοχό του, Σεμπαστιάν Λεκορνί, 39 ετών. Η βροχή είχε μόλις σταματήσει, «σαν ένα σημάδι αλλαγής για τη Γαλλία ή σαν ένα σημάδι αλλαγής κεφαλαίου του οποίου φοβόμαστε το τέλος», όπως έλεγε αναστενάζοντας ένας σύμβουλος του γάλλου προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν, παρακολουθώντας τη σκηνή ανάμεσα σε δεκάδες κάμερες και φωτογράφους.
Ακόμα και σήμερα, είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς τι είχε κατά νου ο Φρανσουά Μπαϊρού, όταν έκανε αυτά τα 37 βήματα. Ισως να σκεφτόταν ότι έκανε τη σωστή επιλογή ή ίσως να μετάνιωνε για το τρελό στοίχημα που πήρε, ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης, ενώ ήξερε εξαρχής ότι ήταν μια κίνηση καταδικασμένη σε αποτυχία. Το σίγουρο είναι ότι ο διάδοχός του, κατά τη διάρκεια αυτών των 37 βημάτων, ήδη σκεφτόταν τις διαπραγματεύσεις που θα πρέπει να κάνει με τους σοσιαλιστές και τους οικολόγους, για να «περάσει» τον προϋπολογισμό του.
Η προθεσμία
Η Γαλλία έχει περιθώριο έως τις 13 Οκτωβρίου – δηλαδή 70 ημέρες πριν από το τέλος του έτους – σύμφωνα με το Σύνταγμά της, για να υιοθετήσει τον προϋπολογισμό της. Ομως, το κλίμα είναι βαρύ: Οι τέσσερις προηγούμενοι πρωθυπουργοί έπεσαν ακριβώς λόγω του προϋπολογισμού, το χρέος της Γαλλίας είναι αβυσσαλέο και οι οίκοι αξιολόγησης, όπως η Fitch, αυστηροί.
Ταυτόχρονα, η αντιπολίτευση, όπως και ο «δρόμος», αρνούνται να μιλήσουν για πρόγραμμα λιτότητας.
Θα είναι λοιπόν ο Σεμπαστιάν Λεκορνί ο άνδρας που χρειάζεται για να ξεμπλοκάρει τη Γαλλία; Λίγα γνωρίζουμε γι’ αυτόν. Διακριτικός εκ φύσεως, οι Γάλλοι δεν τον γνωρίζουν καλά. «Το οποίο μπορεί να αποτελεί πλεονέκτημα αυτή τη στιγμή», διαβεβαιώνει ο Εμανουέλ Ριβιέρ από το ινστιτούτο δημοσκοπήσεων Kantar. Ο Νορμανδός Λεκορνί ξεκίνησε πολιτικά ως μέλος του δεξιού κόμματος UMP πριν εκλεγεί πολύ νέος δήμαρχος. Κοντά στον παππού του, που ήταν γκωλιστής και πρώην αντιστασιακός, με πάθος για τον στρατό. Παλαιότερα ήθελε να γίνει μοναχός του Τάγματος του Αγίου Βενέδικτου. Και του έμεινε από εκείνη την εμπειρία ο τρόπος που χαιρετά τους άνδρες, κεφαλή με κεφαλή.
Ακούγεται ότι είναι ο μόνος που κρατάει συντροφιά στον Εμανουέλ Μακρόν για να χαλαρώσουν με ένα ουίσκι στις 3 τα ξημερώματα, αλλά και ότι έχει πολύ χιούμορ. «ΤΑ ΝΕΑ», που τον έχουν συναντήσει πολλές φορές, τον άκουσαν να λέει μια μέρα, κατά τη διάρκεια συνομιλίας και απαντώντας στις επικρίσεις που τον κατηγορούν ότι είναι νέος μέσα σε σώμα ηλικιωμένου: «Οταν γεράσω, δεν θα φαίνεται, γιατί ήδη έχω τη φυσιογνωμία ενός γέρου». Σίγουρα έχει χιούμορ.
Η ιδέα
Αν και διακριτικός, κέρδισε την εμπιστοσύνη του Εμανουέλ Μακρόν, προτείνοντάς του την ιδέα να κάνει τον γύρο της Γαλλίας με δημοκρατικές συγκεντρώσεις για να βάλει φρένο στην κρίση των Κίτρινων Γιλέκων. Η ιδέα άρεσε στον πρόεδρο. Αυτός τον εισήγαγε στον στενό του κύκλο. Ο Μακρόν και η σύζυγός του, Μπριζίτ, ανακάλυψαν στο πρόσωπό του έναν άνθρωπο αξιόπιστο, πιστό, μορφωμένο – λατρεύει να μιλά για διακοσμήσεις και μετάλλια – και γεμάτο χιούμορ και τους άρεσε.
Οι θέσεις του ωστόσο τον κάνουν στόχο κριτικής. Και εδώ βρίσκεται το δίλημμα: «Ζητούν από αυτόν, έναν δεξιό, να τα βρει με ένα μέρος της αριστερής αντιπολίτευσης – μία συμμαχία που καμία κυβέρνηση της Πέμπτης Δημοκρατίας δεν έχει καταφέρει από το 1958. Και αντιμετωπίζει τη συγκυρία υπό τις χειρότερες συνθήκες, μετά από δύο συνεχείς αποτυχίες, σε κλίμα δυσπιστίας και δημοκρατικής κόπωσης χωρίς προηγούμενο, με έναν πρόεδρο στην πιο χαμηλή δημοφιλία του και τον δικό του δείκτη εμπιστοσύνης ακόμη πιο ξεφούσκωτο από εκείνους των δυο προκατόχων του στην αρχή τους (6 μονάδες λιγότερο από τον Μπαϊρού και 17 από τον Μπαρνιέ).
Το αίτημα
Το συλλαλητήριο της περασμένης Τετάρτης και αυτό της ερχόμενης Πέμπτης αποτελεί μεγάλο πονοκέφαλο για τον νέο πρωθυπουργό. Οχι επειδή οι διαδηλωτές είναι θυμωμένοι για το κόστος ζωής, αλλά επειδή ζητούν με δυνατή φωνή έναν άλλον τρόπο ζωής. Η κινητοποίηση με το σύνθημα «Μπλοκάρουμε τα πάντα» δεν ήταν μόνο στον δρόμο. Την Τετάρτη, κανένα κατάστημα, καφέ, εστιατόριο δεν δεχόταν κάρτες, μόνο μετρητά.
Θα πρέπει λοιπόν ο νέος πρωθυπουργός να αλλάξει μεθοδολογία, κάτι που είναι πολύ πιο απλό από το να αλλάξει πρόγραμμα. Ειδικά όταν ο Εμανουέλ Μακρόν θεωρεί ότι το συμφέρον της χώρας απαιτεί να μην αγγίξει τα οικονομικά θεμέλια που έχει θέσει και αφορούν στη μείωση του κόστους εργασίας, στη μεταρρύθμιση των συντάξεων, κ.λπ. Δηλαδή όλα όσα ο πρόεδρος κατάφερε να κλειδώσει, και όλα όσα αμφισβητούν οι αριστεροί που θέλει να προσεγγίσει. Και στους οποίους δεν αρκεί να προσφέρει πιο αυστηρή φορολόγηση των μεγάλων περιουσιών.
Αν δεν τα καταφέρει, ο γάλλος πρόεδρος εκτιμά ότι θα έχει αποδείξει πως η αντιπολίτευση σκέφτεται μόνο την εξουσία και όχι τη χώρα. Αν τα καταφέρει, η Γαλλία θα επιβεβαιώσει το αναπόφευκτο τέλος του Μακρόν…
Πηγή: tanea.gr
