Στα χαρτιά, οι φυλακές αποτελούν χώρους σωφρονισμού, περιορισμού και πειθαρχίας. Θεωρητικά, εκεί ο κρατούμενος αποκόπτεται από τα προνόμια της ελευθερίας, αναμετριέται με τις πράξεις του και υπό την επίβλεψη του κράτους προετοιμάζεται για μια πιθανή επιστροφή στην κοινωνία. Στην πράξη όμως, η εικόνα που αποκαλύπτεται απέχει έτη φωτός από αυτό.
Κρατούμενοι με παράνομα κινητά κάνουν ζωντανές μεταδόσεις στο TikTok, επιδίδονται σε «μπατλς» με άλλους εγκλείστους, και μάλιστα συνομιλούν ακόμα και με ανήλικους ακολούθους.
Μια νέα γενιά «φυλακισμένων influencers» που χτίζουν κοινό, αποκτούν φήμη και προβάλλονται ως «σταρ» μπροστά σε χιλιάδες θεατές.
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στη φαινομενική «χαλαρότητα» των ελέγχων. Η χρήση κινητών μέσα σε φυλακές απαγορεύεται αυστηρά, ακριβώς γιατί επιτρέπει τη συνέχιση εγκληματικών δραστηριοτήτων, τον εκφοβισμό μαρτύρων, αλλά και την επικοινωνία με εγκληματικά δίκτυα εκτός των τειχών.
Βίντεο στο Διαδίκτυο
Η κοινωνία παρακολουθεί αμήχανη. Γονείς καταγγέλλουν ότι ανήλικοι εκτίθενται σε αυτές τις «ζωντανές» μεταδόσεις, συνομιλώντας με καταδικασμένους για βαριά αδικήματα. Κάποιοι μάλιστα ανεβάζουν βίντεο στο Διαδίκτυο όπου δηλώνουν με αλαζονεία πως «στη φυλακή δεν περνάς και άσχημα», φτάνοντας στο σημείο να συγκρίνουν τον εγκλεισμό με τον στρατό, τον οποίο χαρακτηρίζουν «χειρότερη εμπειρία».
Ολο αυτό αν δεν αποτελεί χαστούκι απέναντι στην ίδια την έννοια του σωφρονισμού, τότε τι;
Οι ψυχολόγοι επισημαίνουν ότι η συνεχής έκθεση σε περιεχόμενο όπου η παρανομία «ηρωοποιείται» μπορεί να διαμορφώσει παραμορφωμένα πρότυπα συμπεριφοράς. Τα παιδιά μπορεί να θεωρήσουν ότι η παραβατικότητα οδηγεί σε φήμη ή κοινωνικό κύρος, ενώ χάνεται η αίσθηση της συνέπειας των πράξεων.
Χωρίς καθοδήγηση και εποπτεία, οι νέοι αποκτούν λανθασμένη αντίληψη για τη δικαιοσύνη, την ηθική και τους κοινωνικούς κανόνες, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά τους σε βάθος χρόνου. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο, αλλά έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια με την εξάπλωση των social media. Κι ενώ οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι συχνά καταγγέλλουν ελλείψεις προσωπικού και μέσων ελέγχου, η εικόνα που φτάνει προς τα έξω αφήνει μια πικρή γεύση: Ποιος ελέγχει ποιον;
Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι τους κρατουμένους ή οι κρατούμενοι το ίδιο το σύστημα; Ενας σωφρονιστικός που μίλησε στα «ΝΕΑ» περιέγραψε με ρεαλισμό την κατάσταση: «Πώς θα κάνεις έναν έλεγχο όταν στη βάρδια είσαι ένας προς 300; Με τι προσωπικό; Με τι μέσα; Με τι εξοπλισμό; Στο επάγγελμα υπάρχουν και αυτοί που παρανομούν, οι διεφθαρμένοι, αλλά δεν είναι η πλειονότητα. Αντιμετωπίζουμε καθημερινά πολλά προβλήματα και ενώ θέλουμε να βοηθήσουμε δεν υπάρχει καμία οργάνωση, καμία στήριξη. Η σωματική μου ακεραιότητα έχει απειληθεί πολλές φορές, τόσο μέσα στη φυλακή όσο και έξω. Υπάρχει και το έξω». Η συζήτηση για το τι πρέπει να αλλάξει δεν είναι θεωρητική, είναι κατεπείγουσα.
Απαιτείται ενίσχυση των ελέγχων, αλλά κυρίως αναθεώρηση του ίδιου του σωφρονιστικού συστήματος.
Πηγή: in.gr
