Ο θάνατος του Τζόρτζιο Αρμάνι, σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής για τη μόδα και ειδικότερα για την ιταλική πολυτέλεια.
Για σχεδόν μισό αιώνα, ο σχεδιαστής αντιστάθηκε σθεναρά στη λογική των εξαγορών, κρατώντας τον οίκο Armani ανεξάρτητο, σε πείσμα της κυριαρχίας που απέκτησαν οι παγκόσμιοι κολοσσοί LVMH και Kering. Ωστόσο, η δημοσιοποίηση της διαθήκης του έφερε έκπληξη: ο ίδιος είχε σχεδιάσει με λεπτομέρειες την ένταξη της επιχείρησής του σε διεθνή όμιλο, δίνοντας προτεραιότητα σε τρεις «παίκτες» – LVMH, L’Oréal και EssilorLuxottica.
Σύμφωνα με τις οδηγίες που άφησε, η ομώνυμη εταιρεία του θα πρέπει μέσα στους επόμενους 18 μήνες να πουλήσει το 15% των μετοχών της, με δικαίωμα πρώτης επιλογής στους τρεις κολοσσούς. Στη συνέχεια, σε διάστημα τριών έως πέντε ετών, θα διατεθεί επιπλέον έως 54,9% του μετοχικού κεφαλαίου, ανοίγοντας τον δρόμο για πλήρη ενσωμάτωση σε πολυεθνικό όμιλο πολυτελείας. Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία, προκρίνεται σχέδιο δημόσιας εγγραφής (IPO) σε ορίζοντα οκταετίας, διατηρώντας η ιδρυθείσα από τον ίδιο κοινωφελής βάση τουλάχιστον το 30% της εταιρείας.
Ο άνθρωπος που θα παίξει κεντρικό ρόλο στη μετάβαση είναι ο Λέο Ντελ Όρκο, στενός συνεργάτης και σύντροφος του Αρμάνι, «δεξί του χέρι» εδώ και δεκαετίες. Μαζί με τα μέλη της οικογένειας και το ίδρυμα που κατέχει τον έλεγχο, θα αναλάβει τις διαπραγματεύσεις με τους δυνητικούς αγοραστές και τη χάραξη στρατηγικής.
Η απόφαση έρχεται σε μια δύσκολη συγκυρία για την πολυτελή βιομηχανία, η οποία μετά την έκρηξη της πανδημίας αντιμετωπίζει κόπωση στη ζήτηση, ιδιαίτερα από την Κίνα, αλλά και πιεστικά κόστη για την ψηφιοποίηση, το μάρκετινγκ και την προσέλκυση νεότερων καταναλωτών. Ο οίκος Armani, με ετήσιο τζίρο περίπου 2,3 δισ. ευρώ, υπολείπεται δραστικά σε κλίμακα σε σχέση με τους κολοσσούς – η LVMH, για παράδειγμα, ξεπερνά τα 80 δισ. ευρώ σε έσοδα.
Παρά ταύτα, η συνεισφορά του Αρμάνι στην παγκόσμια μόδα υπήρξε καθοριστική: με τις χαλαρές γραμμές και τα αποδομημένα κοστούμια της δεκαετίας του ’80 επαναπροσδιόρισε την ανδρική σιλουέτα, ενώ επέκτεινε το brand σε αρώματα, υψηλή ραπτική, αλλά και πιο προσιτές σειρές όπως τα Emporio και Armani Exchange. Με τη διαθήκη του, συνδυάζει τον ρεαλισμό της εποχής με τον σεβασμό στο όραμά του, αποδεχόμενος πως το μέλλον του οίκου απαιτεί νέες πλάτες.
Πλέον, η ανεξαρτησία, σύμβολο υπερηφάνειας της ιταλικής μόδας, αποκτά πλέον ημερομηνία λήξης και το όνομα Armani γίνεται το πιο περιζήτητο λάφυρο στον σκληρό κόσμο των διεθνών εξαγορών πολυτελείας.
Πηγή: tanea.gr