Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 είναι μια ημερομηνία που προκαλεί ακόμη και σήμερα δέος και συγκίνηση. Η εικόνα των Δίδυμων Πύργων να τυλίγονται στις φλόγες, έπειτα από την πρόσκρουση δύο αεροσκαφών που είχαν καταλάβει τρομοκράτες της Αλ Κάιντα, έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη. Η κατάρρευσή τους σηματοδότησε μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές στη σύγχρονη ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών και του κόσμου.
Δύο Γάλλοι κινηματογραφιστές στη σκιά της 11ης Σεπτεμβρίου
Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, οι εικόνες από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου εξακολουθούν να συγκλονίζουν. Εκείνη τη μοιραία ημέρα, δύο Γάλλοι κινηματογραφιστές που ζούσαν στη Νέα Υόρκη, οι αδελφοί Ζουλ και Ζεντεόν Νοντέ, βρέθηκαν τυχαία στην πρώτη γραμμή της τραγωδίας.
Οι δύο άνδρες ακολουθούσαν ένα συνεργείο πυροσβεστών για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ. Όταν το πρώτο αεροσκάφος χτύπησε τον βόρειο Δίδυμο Πύργο, ο Ζουλ κατέγραψε –σχεδόν τυχαία– τη στιγμή της πρόσκρουσης. Το υλικό αυτό συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ελάχιστα αυθεντικά πλάνα της επίθεσης, λίγα δευτερόλεπτα μετά την έναρξή της.
Οι εικόνες της 11ης Σεπτεμβρίου μέσα από τον φακό δύο κινηματογραφιστών
Κανείς τους δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το οπτικοακουστικό αυτό έργο θα εξελισσόταν σε ένα από τα πιο ανατριχιαστικά και ιστορικά τεκμήρια της τρομοκρατικής επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου. Ο Ζουλ, ακολουθώντας την ομάδα των πυροσβεστών, μπήκε στον φλεγόμενο ουρανοξύστη, καταγράφοντας τις δραματικές προσπάθειες εκκένωσης. Την ίδια ώρα, ο Ζεντεόν, που είχε μείνει στο εξωτερικό του κτιρίου, απαθανάτιζε την απόγνωση και τον φόβο στους δρόμους της Νέας Υόρκης.
Οι μαρτυρίες των δημιουργών που βίωσαν την 11η Σεπτεμβρίου από μέσα
Όταν οι Πύργοι τελικά κατέρρευσαν, ο Ζουλ κατάφερε να διαφύγει την τελευταία στιγμή. Ο Ζεντεόν, σοκαρισμένος, κατέγραψε πυροσβέστες να επιστρέφουν καλυμμένοι από σκόνη και δάκρυα – σιωπηλοί ήρωες μιας ανείπωτης τραγωδίας. Οι δύο αδελφοί σώθηκαν και ξαναβρέθηκαν, όμως οι εικόνες που κατέγραψαν έμειναν για πάντα χαραγμένες τόσο στη δική τους μνήμη όσο και στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Σε μεταγενέστερες συνεντεύξεις, οι Ζουλ και Ζεντεόν τόνισαν ότι αυτό που επέλεξαν να κρατήσουν δεν ήταν μόνο ο τρόμος, αλλά και η απίστευτη γενναιότητα και αλληλεγγύη που βίωσαν εκείνες τις ώρες. «Εγώ θέλω να θυμάμαι τους πυροσβέστες που ανέβαιναν τα σκαλιά για να σώσουν ζωές», είπε ο Ζουλ. Ο Ζεντεόν συμπλήρωσε: «Κι εγώ κρατάω την αλληλεγγύη. Όχι μόνο των πυροσβεστών, αλλά όλων των Νεοϋορκέζων. Τη μέρα εκείνη και σε όλες τις μέρες που ακολούθησαν».
Πηγή: tanea.gr