Της Νίκης Ζορμπά
Εάν αφήσει κανείς απέξω τον πολιτικό βολονταρισμό, που τίποτε στέρεο δεν μπορεί να προσφέρει παρά μόνο ελπίδες ενός εκάστου ενδιαφερόμενου που κάνει την ευχή του πρόβλεψη, η πραγματικότητα στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό, αποκαλύπτει εικόνα απόλυτης κρίσης κυβερνησιμότητας στο άμεσο μέλλον.
“Αιμορραγία”
Η κυβερνητική παράταξη υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έχει επιδείξει αναμφίβολα μεγάλη ανθεκτικότητα, καθώς παρά τη διαρκή φθορά της παραμένει πρώτη με ευρεία διαφορά από το δεύτερο ΠΑΣΟΚ, αλλά όσο περνούν οι μήνες τόσο απομακρύνεται σταθερά από την προοπτική αυτοδυναμίας, ενώ υποχωρεί και από τα ευρωεκλογικά ποσοστά της.
Υπενθυμίζεται δε, ότι τα ποσοστά του 28% των ευρωεκλογών που προκάλεσαν σοκ τότε στην κυβερνητική παράταξη (οδηγώντας π.χ. στην αντικατάσταση της Κ. Σακελλαροπούλου από τον αμιγώς νεοδημοκράτη Κώστα Τασούλα), σήμερα φαντάζουν ένας… καλός βατήρας για ανάταξη από τη φθορά. Απέχει σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση (interview) περί τις 3 μονάδες η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη ακόμα και από τις ευρωεκλογικές της επιδόσεις.
Τα νώτα της από τα δεξιά είναι εμφανώς ανοιχτά και αθωράκιστα. Στη Βόρεια Ελλάδα η “αιμορραγία” είναι ακόμη πιο εμφανής, ενώ η στρατηγική περί επικράτησης στο Κέντρο, είναι αμφίβολης συγκομιδής.
Διατηρεί την προσδοκία ότι οι ψηφοφόροι που χάνει δεν έχουν αγκιστρωθεί –ακόμη– σε άλλο κόμμα, εκεί βασίζεται εξάλλου και η “αισιοδοξία” περί επανάκτησής τους, όμως τα Τέμπη, ο ΟΠΕΚΕΠΕ, τα εθνικά είναι από τις χαίνουσες πληγές (και) για το δεξιό της ακροατήριο.
Έχει δε απέναντί του ο κ. Μητσοτάκης τους δύο πρώην πρωθυπουργούς της παράταξής του: Κριτική ηχηρή επί εθνικών θεμάτων τού ασκεί εδώ και χρόνια ο Κώστας Καραμανλής, έστω χωρίς να έχει περάσει σε ευθεία αμφισβήτηση της κυβέρνησης, αλλά σχετικώς πρόσφατα, εξ ου και διαγράφηκε, απέναντί του έχει περάσει και δη μετωπικά ο Αντώνης Σαμαράς.
Απειλή
Ο πρώην πρωθυπουργός διατηρεί παραδοσιακά στενές επαφές, δεσμούς και εισδοχή στον λεγόμενο “πατριωτικό” χώρο και η κριτική που έχει ασκήσει στην κυβερνητική παράταξη είναι μετωπική και εφ’ όλης της ύλης: Από τα εθνικά και τη στάση απέναντι στα ελληνοτουρκικά έως και τα… Τέμπη, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ εγκάλεσε την κυβέρνηση για ανεπίτρεπτη αναλγησία.
Η αδιανόητη προσωπική τραγωδία που βιώνει δεν θα αποβεί ανασταλτικός παράγοντας στα σχέδιά του για την ίδρυση του κόμματός του (που τοποθετείται εντός του φθινοπώρου) εκτιμούν και κυβερνητικοί παράγοντες, θεωρώντας ειλημμένη την απόφασή του να προχωρήσει.
Σε μια πρώτη, ευανάγνωστη αποτίμηση, καταρχάς ο κ. Σαμαράς θα στοχεύσει στον διεμβολισμό των κομμάτων στα δεξιά της Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη. Βελόπουλος, Νίκη, Λατινοπούλου, από μικρές δεξιές κοιτίδες που ροκανίζουν τα ποσοστά της Ν.Δ. θα επιδιωχθεί να εξουδετερωθούν από τον πρώην πρωθυπουργό διά της ρυμούλκησης των ψηφοφόρων τους.
Ο Αντώνης Σαμαράς, παράλληλα, δεν έχει πάρει διαζύγιο από την παράταξη της οποίας προήδρευσε και την οποία οδήγησε στη διακυβέρνηση, αλλά από το πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη, γεγονός που έχει επανειλημμένως φροντίσει να καταστήσει σαφές. Εάν επιβεβαιωθούν τα –προωθημένα σενάρια– και προχωρήσει, όπως προεξοφλείται και από τους παροικούντες την κυβερνητική Ιερουσαλήμ, στη συγκρότηση νέου κομματικού φορέα, η επιδίωξη είναι να καταστεί “ρυθμιστής” των εξελίξεων από τα δεξιά της κυβερνητικής παράταξης.
Τούτο, κατά ορισμένους, θα δημιουργήσει συνθήκη αναστάτωσης στον πρωθυπουργό. Ήτοι, στην περίπτωση που κυλήσουν όλα ευθύγραμμα για τον κ. Σαμαρά, δεν θα αρνηθεί συνεργασία μετεκλογική με τη Ν.Δ., αλλά επ’ ουδενί υπό την ηγεσία και πρωθυπουργία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Από το Μαξίμου έχει ήδη αρχίσει η προσπάθεια άμυνας. Μόλις προχθές ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Κωνσταντίνος Χατζηδάκης, σε συνέντευξή του στα ερτζιανά διαμήνυσε προς πάσα κατεύθυνση με το βλέμμα κυρίως στα δεξιά ότι:
“Η πραγματικά πατριωτική πολιτική δεν είναι οι κορώνες του κάθε λαϊκιστή, αλλά όταν ισχυροποιείς την οικονομία σου, όταν ισχυροποιείς τις Ένοπλες Δυνάμεις σου. Και αυτό είναι που επιχειρούμε να κάνουμε στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη”.
Αναταράξεις σε κεντροαριστερά
Πολύ νωρίτερα από ό,τι εκδηλώθηκε στη Ν.Δ., η κεντροαριστερά βρίσκεται σε βρασμό διαρκείας. Ο ΣΥΡΙΖΑ κυρίως, δορυφόροι του, πρώην σύντροφοί του (Ζ. Κωνσταντοπούλου), αλλά και το αμιγώς κόμμα της κεντροαριστεράς που ομνύει στη σοσιαλδημοκρατία, ήτοι το ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται επί μήνες σε κινούμενη άμμο και εσχάτως σε αναμονή για τις κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα.
Ο τέως πρωθυπουργός διαψεύδει διά συνεργατών του ότι έχει αποφασίσει να ιδρύσει δικό του κόμμα, υπερφαλαγγίζοντας αναπόδραστα τον ΣΥΡΙΖΑ, που κινείται σε ποσοστά σχεδόν πολιτικής ανυπαρξίας, αλλά όλες οι κινήσεις και οι παρεμβάσεις του κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι μετρά και ζυγίζει αντίστροφα τον πολιτικό χρόνο για την επιστροφή του.
Τούτο προκαλεί την απόλυτη αμηχανία στο κόμμα του και τον Σωκράτη Φάμελλο, μερική αμηχανία στη Νέα Αριστερά, τους πρώην συντρόφους του δηλαδή, απίστευτο εκνευρισμό στη Ζωή Κωνσταντοπούλου που τον εκδηλώνει με εκφράσεις κατά τι “λούμπεν” (σ.σ.: του έλειψαν τα φράγκα) και ανησυχία στο ΠΑΣΟΚ. Η ηγεσία του αποφεύγει –μάλλον σοφά– να εμπλακεί στον καβγά, όπως έχει κάνει ήδη, σε υψηλούς τόνους μάλιστα, η Ν.Δ. Η “κεντρική γραμμή”, η οποία τηρείται απαρέγκλιτα από όλα τα στελέχη, προβλέπει η απάντηση, όταν ερωτώνται για τα σενάρια περί επιστροφής Τσίπρα, να μην έχει ούτε καμία αιχμή απέναντι στον τέως πρωθυπουργό, αλλά ούτε και επί της ουσίας ανάμιξή τους στη συζήτηση: Είναι θέμα εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, δεν σχολιάζουμε τα εσωτερικά άλλων κομμάτων, είναι η σταθερή επωδός. Έως ότου, φυσικά, ανακοινωθεί η πρωτοβουλία Τσίπρα.
Ακόμη και ελάχιστες μονάδες να κόψει το κόμμα Τσίπρα από το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη, η ζημιά που θα του καταφέρει θα είναι καταλύτης εξελίξεων. Οι δημοσκοπήσεις εξηγούν αυτονοήτως το γιατί: Το κόμμα του Ν. Ανδρουλάκη βρίσκεται παγίως σε στάσιμη κατάσταση, απέχοντας πόρρω από το να πετύχει το στοίχημά του περί νίκης της Ν.Δ.
* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Κεφάλαιο”
Πηγή: capital.gr
