Αναγνώριση Γενοκτονίας: Ο Νετανιάχου «διέβη τον Ρουβίκωνα» – Στο ναδίρ οι σχέσεις με την Τουρκία

Αναγνώριση Γενοκτονίας: Ο Νετανιάχου «διέβη τον Ρουβίκωνα» – Στο ναδίρ οι σχέσεις με την Τουρκία

Διέβη τον Ρουβίκωνα ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου όταν αναγνώρισε δημόσια τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση της Τουρκίας.

Ο Νετανιάχου, που βρίσκεται στο επίκεντρο της διεθνούς κατακραυγής για το ξεκλήρισμα αθώων ανθρώπων στη Γάζα και τους θανάτους από την πείνα εκατοντάδων μικρών παιδιών, προέβη – έστω και πιεζόμενος σε προφορική δήλωση αναγνώρισης της Γενοκτονίας – ρίχνοντας ακόμη περισσότερο λάδι στις εχθρικές σχέσεις της κυβέρνησής του με το καθεστώς Ερντογάν.

Μιλώντας στο podcast του επιχειρηματία και παρουσιαστή Πάτρικ Μπετ Ντέιβιντ, ο Νετανιάχου κλήθηκε να απαντήσει γιατί το Ισραήλ δεν έχει προβεί σε επίσημη αναγνώριση μέχρι σήμερα.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_m1’); });

«Νομίζω ότι το κάναμε. Νομίζω ότι η Κνεσέτ πέρασε σχετικό ψήφισμα», ανέφερε αρχικά, παρότι, όπως σημειώνουν οι Times of Israel, δεν έχει υπάρξει επίσημη απόφαση ή νόμος που να κατοχυρώνει τέτοια αναγνώριση.

Όταν πιέστηκε περαιτέρω, ο Νετανιάχου ξεκαθάρισε: «Μόλις το έκανα εγώ. Ορίστε», υποδηλώνοντας ότι η δική του δήλωση συνιστά πλέον τη θέση της ισραηλινής κυβέρνησης.

Η δήλωση του Νετανιάχου, που επιδείνωσε ακόμη περισσότερο τις εχθρικές σχέσεις ανάμεσα στη χώρα του και το Ισραήλ, προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση του εκπροσώπου του κόμματος AKP του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Ομέρ Τσελίκ.

Ο Τσελίκ σε ανάρτησή του στο Χ σχολίασε ότι «δεν έχουν βάση όσα λέει ένας δολοφόνος, ο οποίος έχει καταδικαστεί από τη συνείδηση της ιστορίας». Ο εκπρόσωπος του κόμματος AKP τόνισε ακόμα πως «η Τουρκία διαχειρίζεται όλα τα θέματα που σχετίζονται με την ιστορία με απόλυτη διαφάνεια μέσω του δικαίου και της διπλωματίας».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_middle_2’); });

Η ανάρτηση του  Τσελίκ

«Ο Νετανιάχου, επικεφαλής του δικτύου γενοκτονίας, με τη δήλωσή του σχετικά με τα γεγονότα του 1915, πρόσθεσε ένα ακόμη (ψέμα) στα πολιτικά του ψεύδη.

Είναι ξεκάθαρο ότι κάθε λέξη που προέρχεται από κάποιον που θα έπρεπε να δικαστεί για έγκλημα γενοκτονίας ενώπιον της ιστορίας, του δικαίου και της συνείδησης της ανθρωπότητας είναι ψέμα.

Η Τουρκία διαχειρίζεται όλα τα θέματα που σχετίζονται με την ιστορία με απόλυτη διαφάνεια μέσω του δικαίου και της διπλωματίας.

Οι δηλώσεις και οι αποφάσεις του Προέδρου μας σχετικά με τα γεγονότα του 1915 έχουν ενισχύσει την αυτοπεποίθηση της τουρκικής πολιτικής.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_middle_3’); });

Ο Νετανιάχου είναι ένα πρόσωπο καταδικασμένο από τη “συνείδηση της ιστορίας”. Τα λόγια ενός εγκληματία, καταδικασμένου από την ιστορία και το μέλλον, δεν έχουν καμία ισχύ όσον αφορά την ιστορία».

ΥΠΕΞ Τουρκίας: «Καλύπτει τα δικά του εγκλήματα»

Πυρά κατά του Ισραηλινού πρωθυπουργού εξαπέλυσε και το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας απορρίπτοντας τη δήλωση ως «ασύμβατη με τα ιστορικά και τα νομικά γεγονότα».

«Η δήλωση του Νετανιάχου σχετικά με τα γεγονότα του 1915 αποτελεί μια προσπάθεια εκμετάλλευσης των οδυνηρών γεγονότων του παρελθόντος για πολιτικούς λόγους», σημειώνεται στην ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών.

Οπως προσθέτει το τουρκικό ΥΠΕΞ, «ο Νετανιάχου, ο οποίος δικάζεται για τον ρόλο του στη γενοκτονία που διαπράχθηκε εναντίον του παλαιστινιακού λαού, προσπαθεί να συγκαλύψει τα εγκλήματα που διέπραξαν ο ίδιος και η κυβέρνησή του».

«Καταδικάζουμε και απορρίπτουμε αυτή τη δήλωση, η οποία είναι ασύμβατη με τα ιστορικά και νομικά γεγονότα», καταλήγει η ανακοίνωση.

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας

Πάγια επιδίωξη εδώ και έναν αιώνα για τους Αρμένιους, είναι η διεθνής αναγνώριση των μαζικών δολοφονιών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι οποίες σύμφωνα με αναφορές στοίχισαν τη ζωή σε περίπου 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, ως Γενοκτονία.

Η Τουρκία — το κράτος που διαδέχθηκε την Οθωμανική Αυτοκρατορία — απορρίπτει κατηγορηματικά τον ισχυρισμό ότι οι σφαγές, οι φυλακίσεις και οι αναγκαστικές απελάσεις των Αρμενίων συνιστούν γενοκτονία.

Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου αρνείται να αναφερθεί επίσημα στα γεγονότα που έλαβαν χώρα μεταξύ 1915 και 1923 — κατά τη διάρκεια των οποίων οι οθωμανικές δυνάμεις σφαγίασαν Αρμένιους πολίτες σε μια συστηματικά σχεδιασμένη πράξη εθνοκάθαρσης — ως γενοκτονία, λόγω των δεσμών τους με την Τουρκία, η οποία διαθέτει τη δεύτερη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στο ΝΑΤΟ και αποτελεί μια ισχυρή, σχετικά φιλοδυτική μουσουλμανική δύναμη στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.

Μέχρι σήμερα, μόνο 34 κυβερνήσεις έχουν αναγνωρίσει Γη γενοκτονία.

Η σύγκρουση Νετανιάχου και Ερντογάν

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε αρχίσει να συγκρούεται με το Ισραήλ ήδη από το 2004, όταν ακόμη διένυε την πρώτη του θητεία στην πρωθυπουργία της Τουρκίας έχοντας απέναντί του ως τότε πρωθυπουργό του Ισραήλ τον Αριέλ Σαρόν.

Όταν οι Ισραηλινοί εξόντωσαν τον ιδρυτή και πνευματικό ηγέτη της Χαμάς, Αχμέντ Γιασίν, στη Γάζα τον Μάρτιο του 2004, ο Ερντογάν εξανέστη μιλώντας για «πράξη τρομοκρατίας» («terrorist act»).

Κι όταν τον Μάιο της ίδιας χρονιάς οι Ισραηλινοί έπληξαν τη Ράφα, ο Ερντογάν εξανέστη και πάλι, μιλώντας για «πράξεις που προσεγγίζουν το επίπεδο της κρατικής τρομοκρατίας» («…actions that have escalated almost to the level of state terror»). Τα επόμενα χρόνια, η τουρκοϊσραηλινή κόντρα θα γιγαντωνόταν μέσα από μια σειρά νέων επεισοδίων

Κι όμως, παρά τις ανταλλαγές «πυρών» μεταξύ των πολιτικών ηγεσιών, οι οικονομικοί/εμπορικοί/τουριστικοί δεσμοί μεταξύ των δύο χωρών θα ενισχύονταν, με τον όγκο των διμερών συναλλαγών να αυξάνεται ξεπερνώντας τα 9 δισ. δολ. το 2022 (από περίπου 5 δισ. δολ. που ήταν το 2014), τους τουρίστες να πληθαίνουν και τις Τουρκικές Αερογραμμές (Turkish Airlines) να πετούν καθημερινά προς και από το Τελ Αβίβ…

Οι τουρκοϊσραηλινές σχέσεις δεν ήταν ανέκαθεν νεφελώδεις

Αντιθέτως, κατά τον πρώτο Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο του 1948 η Τουρκία είχε υιοθετήσει στάση ουδετερότητας και λίγους μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 1949, έγινε η πρώτη πλειοψηφικά μουσουλμανική χώρα που αναγνώρισε το Ισραήλ.

O Αντνάν Μεντερές θα καλούσε μάλιστα, ως πρωθυπουργός της Τουρκίας, τις αραβικές χώρες να αναγνωρίσουν κι εκείνες το Ισραήλ ακολουθώντας το παράδειγμα της Αγκυρας, ενώ η Μοσάντ αποκτούσε γραφεία εντός των τουρκικών συνόρων κατά τη δεκαετία του 1950.

Αρκετές δεκαετίες αργότερα, ο Μπουλέντ Ετζεβίτ πρώτα και ο Ερντογάν έπειτα θα πρωταγωνιστούσαν στα πρώτα τουρκοϊσραηλινά «επεισόδια», με φόντο το Παλαιστινιακό. Ακόμη και έπειτα από τις κρίσεις ωστόσο, θα επιχειρούνταν κινήσεις αποκατάστασης.

To σενάριο του πολέμου και πόσο πιθανό είναι

Μπορεί οι δύο χώρες να σηκώσουν τα όπλα η μία απέναντι στην άλλη;

Η αλήθεια είναι πολλές αναλύσεις συμφωνούν πως κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο, παρά το κακό επίπεδο στο οποίο έχουν κατρακυλήσει οι διμερείς σχέσεις.

Κάπου εδώ μπαίνουν στην «εξίσωση» και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Για του λόγου το αληθές, κατά την επίσκεψη του Μπενιαμίν Νετανιάχου στον Λευκό Οίκο, στις αρχές της εβδομάδας, ο Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να του είπε: «Οποιο πρόβλημα και αν έχετε με την Τουρκία, πιστεύω ότι μπορώ να σας το λύσω. Αρκεί να είστε λογικοί – και πρέπει να είστε λογικοί».

Ο ίδιος, μάλιστα, εκθείασε τις πολύ καλές σχέσεις που διατηρεί με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος επιδιώκει επίσης να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον εντός του Απριλίου.

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι μία μέρα αργότερα, αντιπροσωπείες της Τουρκίας και του Ισραήλ ξεκίνησαν επισήμως και με τις ευλογίες των ΗΠΑ, συνομιλίες στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν, με σκοπό τη συγκρότηση ενός μηχανισμού που θα είναι σε θέση να αποτρέπει «θερμά επεισόδια» στη Συρία.

Μετρούν συμμάχους

Για την ώρα, ωστόσο, οι δύο πλευρές δείχνουν να εμμένουν στις θέσεις τους και τη σκληρή γραμμή, χωρίς να αφήνουν να διαφανούν οι πραγματικές τους προθέσεις – ενώ παράλληλα «μετρούν» τους συμμάχους τους.

Το σίγουρο είναι ότι το ιδιαίτερα βίαιο ανακάτεμα της τράπουλας που συντελείται στη Μέση Ανατολή, το οποίο φτάνει μέχρι και σε αλλαγή των συνόρων (Συρία, Λίβανος, Γάζα, Υεμένη), έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, απελευθερώνοντας δυνάμεις που μπορούν να καταστούν ανεξέλεγκτες, αναβιώνοντας παλιές πληγές και προκαλώντας νέες.

Νέα τάξη

Σε αυτό το φόντο, Τουρκία και Ισραήλ θα ήταν απίθανο να μην επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν την ισχύ και την προνομιακή τους θέση στην περιοχή, με σκοπό να έχουν έναν σαφώς πιο αναβαθμισμένο ρόλο στη νέα τάξη πραγμάτων – όταν και εφόσον αυτή δημιουργηθεί και σταθεροποιηθεί.



Πηγή: tanea.gr

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ