Της Νίκης Ζορμπά
Υπάρχει μια αίσθηση βιασύνης στους βασικούς πρωταγωνιστές του πολιτικού σκηνικού να κηρυχθεί άμεσα η λήξη του καλοκαιριού και να περάσει η χώρα στους ρυθμούς της καθημερινότητας. Με τα πολιτικά της επίδικα, προκλήσεις, συγκρούσεις και στοιχήματα.
Εφαλτήριο και αντίπαλοι
Από κυβερνητικής πλευράς είναι πολύ διαυγές ότι εδώ και εβδομάδες, ο χρόνος έχει σταματήσει σε χρόνο μέλλοντα διαρκείας: Τα μέτρα που θα ανακοινώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την άνοδό του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, αυτά που εκτιμούν ( ή ελπίζουν) στο Μαξίμου ότι θα βγάλουν την Κυβέρνηση έξι χρόνια μετά την ανάδειξή της στην εξουσία από το τέλμα όπου βρίσκεται και θα γίνουν εφαλτήριο ανάσχεσης της φθοράς της.
Όταν η επικαιρότητα δεν είναι έκτακτη ( πυρκαγιές, ΟΠΕΚΕΠΕ, άστοχες δηλώσεις βουλευτών και υπουργών) τότε ο προσανατολισμός της επικαιρότητας είναι εδώ και τουλάχιστον έναν μήνα σταθερός: Ποιο θα είναι το μείγμα των μέτρων στη ΔΕΘ που θα αποτυπώνει τις ελαφρύνσεις της μεσαίας τάξης και τη στήριξη της Οικογένειας που θέλει να σηματοδοτήσει η Κυβέρνηση δια χειροπιαστών στοιχείων.
Καταφανώς, στο Μαξίμου υπάρχει “συναγερμός” για τη μείωση της αποδοχής του από τους Πολίτες- ως αποκαλύπτουν οι δημοσκοπήσεις. Συνυπάρχει όμως και η αισιοδοξία ότι ελλείψει μαχητικού αντίπαλου αντιπολιτευτικού δέους ( το ΠΑΣΟΚ δεν “επελαύνει” δημοσκοπικά ως αξιόπιστη εναλλακτική δύναμη εξουσίας) και του κατακερματισμού της εξ αριστερών τε και εκ δεξιών της Κυβέρνησης, αντιπολίτευση, το ενδεχόμενο να “γυρίσει το παιχνίδι” η κυβέρνηση, είναι ορθάνοιχτο. Και ισχύει εν προκειμένω πως όταν μια επιθυμία είναι εφικτή, ανάγεται αυτομάτως σε… αναγκαία.
Παλαιοί “γνωστοί” στην ίδια πόλη
Στο ρευστό ( εδώ και χρόνια) αντιπολιτευτικό σκηνικό εμφιλοχωρεί από καιρό το σενάριο της επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα σε ρόλο ηγετικό, το οποίο υποδαυλίζει ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός με παρεμβάσεις του αλλά και ειδήσεις που αφορούν το άμεσο ( και όχι μόνο) μέλλον.
“Κορωνίδα” τούτου η προ λίγων εβδομάδων είδηση, ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα
“κλείσει” συνέδριο του Economist στη Θεσσαλονίκη, παραμονή της ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Βελλίδειο, εκεί από όπου απευθυνόμενος στους παραγωγικούς φορείς θα ανακοινώσει τον οικονομικό – και όχι μόνο- σχεδιασμό της κυβέρνησής του.
Πρόκειται αναμφίβολα για μια άτυπη μονομαχία τους, δυο χρόνια μετά τη σαρωτική επικράτηση της Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη και της παραίτησης του Αλέξη Τσίπρα από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν ήδη αρχίσει να βγαίνουν τα μαχαίρια από τις βελούδινες θήκες τους.
Το Μαξίμου δια του κυβερνητικού Εκπροσώπου επιτίθεται στον πρώην πρωθυπουργό σε κάθε ευκαιρία. Ο Αλέξης Τσίπρας, αμφισβητεί τα πεπραγμένα της γαλάζιας διακυβέρνησης, επίσης.
Θα μπορούσε να είναι και η “τέλεια” χορογραφία, σε μια χρονική συγκυρία που το Μαξίμου αναζητά συσπείρωση και ο πρώην πρωθυπουργός, “δικαίωση”.
Μόνος αμήχανος στη συνθήκη αυτή που καθόλου δεν εξυπηρετεί τις στοχεύσεις του, στέκει ο Νίκος Ανδρουλάκης. Ομοίως, για άλλους λόγους ευνόητους, στέκει και ο Σωκράτης Φάμελλος.
Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη και Αλέξης Τσίπρας επιδίδονται σε πολεμικές “ασκήσεις” για δύο:
Ο πρώην πρωθυπουργός επιχειρεί να αποδομήσει τον νυν δια της εμπέδωσης της ( διασκευασμένης) ρήσης ” εμφανίστηκε ως πολλά υποσχόμενος πρωθυπουργός και κατέληξε ως ένας που απλώς υποσχόταν πολλά” και ο νυν να επιβεβαιώσει ένα άλλο απόφθεγμα: “Oι άνθρωποι θα ξεχάσουν αυτά που τους είπες, θα ξεχάσουν τι έκανες, αλλά δε θα ξεχάσουν ποτέ πώς τους έκανες να αισθάνονται”.
Χθες, ο Παύλος Μαρινάκης επιτέθηκε σφόδρα στον πρώην πρωθυπουργό:
“Στους μόνους που έχει λείψει ο κ. Τσίπρας είναι στους 17.000 βαρυποινίτες, στους βιαστές και τους εμπρηστές, η διακυβέρνηση του ήταν η ευτυχέστερη περίοδος για αυτούς. Ο κ. Τσίπρας έχασε στις εκλογές σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές, σε όλες τις επαγγελματικές ομάδες εκτός από τους έγκλειστους στις φυλακές. Τα έργα και οι ημέρες του κ. Τσίπρα είναι γνωστά: χρέωσε τους πολίτες με 100 δισ. ευρώ, εξαπάτησε την ελληνική κοινωνία, είναι ο πρωθυπουργός που ο δικός του υπουργός Δικαιοσύνης μίλησε για παρα-υπουργεία Δικαιοσύνης, είναι αυτός που συγκυβέρνησε με την άκρα Δεξιά, σίγουρα όλα αυτά δεν θα τα ξεχάσει κανείς”.
Αντί άλλης απάντησης, ή διαρροής, ο Αλέξης Τσίπρας ανέσυρε από τα κιτάπια του την κριτική που άσκησε στην Κυβέρνηση κατά την πρόσφατη συνέντευξή του στη Monde:
– Η τρέχουσα ανάπτυξη ωφελεί μόνο μία μειοψηφία. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές του έτους, μόνο ένας στους πέντε Έλληνες ζει καλά, το 45% του πληθυσμού έχει οικονομικές δυσκολίες και το 35% είναι χρεωμένο.
– Η Ελλάδα μπόρεσε να αναδιαρθρώσει το δημόσιο χρέος της, γεγονός που της επέτρεψε να βγει από το διεθνές πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018 και να ανακτήσει την οικονομική της αυτονομία… και να επωφεληθούμε από χαμηλά επιτόκια μέχρι το 2032.
– Η κυβέρνησή μου επέλεξε να επιβαρύνει τους πλουσιότερους με το βάρος της λιτότητας και μείωσε τις ανισότητες. Υπό τη συντηρητική κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που βρίσκεται στην εξουσία από το 2019, οι ανισότητες αυξάνονται. Μεταξύ 2015 και 2019, τα εισοδήματα του 10% των φτωχότερων αυξήθηκαν κατά 45%, ενώ μειώθηκαν κατά 2,7% για το 10% των πλουσιότερων. Αντίθετα, μεταξύ 2019 και 2023, τα εισοδήματα του 10% των φτωχότερων μειώθηκαν κατά 8,1%, ενώ τα εισοδήματα του 10% των πλουσιότερων αυξήθηκαν κατά 13%.
– Έχουμε επιστρέψει σε μία γενικευμένη διαφθορά. Το σκάνδαλο των ευρωπαϊκών γεωργικών επιδοτήσεων που ξέσπασε πρόσφατα είναι αρκετά ενδεικτικό.
Η συνέχεια επί ΔΕΘ και οθόνης σε λίγες ημέρες από σήμερα.
Πηγή: capital.gr
