Η τιμαριθμοποίηση είναι εργαλείο στα χέρια μιας κυβέρνησης και μπορεί να είναι δίκαιη και δημοσιονομικά υπεύθυνη. Η Κυβέρνηση επιλέγει να μη το κάνει σε μια προσπάθεια επίτευξης υπερπλεονασμάτων και κεντρικής διαχείρισης των δημοσίων πόρων,τονίζει σε άρθρο της με τίτλο “Μεσαία τάξη – Η κρυφή αδικία της φορολογίας”, στο dnews.gr, η υπεύθυνη Πολιτικού Σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και επικεφαλής του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη Άννα Διαμαντοπούλου.
Πιο αναλυτικά, αναφέρει:
Η τιμαριθμοποίηση είναι εργαλείο στα χέρια μιας κυβέρνησης και μπορεί να είναι δίκαιη και δημοσιονομικά υπεύθυνη. Η Κυβέρνηση επιλέγει να μη το κάνει σε μια προσπάθεια επίτευξης υπερπλεονασμάτων και κεντρικής διαχείρισης των δημοσίων πόρων.
Ζούμε σε μια εποχή που κυριαρχεί η εικόνα. Η πολιτική γίνεται κυρίως με συνθήματα, βιντεάκια και εντυπωσιακές ατάκες. Όμως η πολιτική δεν είναι –και δεν πρέπει να είναι– μόνο επικοινωνία. Απαιτεί πρώτα απ’ όλα αλήθεια και γνώση. Είναι η ευθύνη να εξηγούμε στους πολίτες με απλό και ειλικρινή τρόπο τι συμβαίνει, γιατί συμβαίνει και πώς μπορούμε να το αλλάξουμε.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για ζητήματα που αφορούν την οικονομία και τη φορολογία, που συχνά παρουσιάζονται ως πολύπλοκα ή “μόνο για ειδικούς”. Όμως η αλήθεια είναι ότι λίγα πράγματα επηρεάζουν τόσο άμεσα την καθημερινή ζωή κάθε πολίτη όσο το πώς φορολογείται. Και είναι δικαίωμα κάθε πολίτη να καταλαβαίνει πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα, να έχει άποψη και να συμμετέχει στον δημόσιο διάλογο.
Η κυβέρνηση της ΝΔ καμαρώνει για αύξηση των μισθών, μείωση των φόρων και αύξηση των φορολογικών εσόδων. Θα μπορούσε να είναι μια επιτυχής πολιτική εάν είχε αλλάξει έστω και ελάχιστα το παραγωγικό μοντέλο αντί να χρησιμοποιεί επικοινωνιακές μεθόδους αλχημείας.
Η κρυφή αδικία: όταν οι μισθοί αυξάνονται αλλά η φορολογική επιβάρυνση αυξάνεται με δυσανάλογο ρυθμό.
Ένα από τα πιο άδικα φαινόμενα στο σημερινό φορολογικό μας σύστημα είναι αυτό που λέγεται “ολίσθηση κλιμακίου”. Τι σημαίνει αυτό;
Σε περιόδους πληθωρισμού, όπως αυτή που ζούμε από το 2022, οι τιμές αυξάνονται και τα ονομαστικά εισοδήματα προσαρμόζονται – έστω και μερικώς – για να καλύψουν την απώλεια αγοραστικής δύναμης. Αν όμως η φορολογική κλίμακα δεν προσαρμόζεται και μένει “παγωμένη”, τότε ο μισθωτός μεταφέρεται σε ανώτερο φορολογικό συντελεστή, πληρώνει περισσότερο φόρο, χωρίς να έχει γίνει πλουσιότερος.
Ο μηχανισμός αυτός είναι ένας αόρατος, πληθωριστικός φόρος που επιβάλλεται σιωπηλά και βαραίνει κυρίως αυτούς που δεν μπορούν να αποκρύψουν εισοδήματα – τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Τι δείχνει η μελέτη της Eurobank: οι αριθμοί που μιλούν καθαρά
Η πρόσφατη μελέτη της Eurobank για τη φορολογική επιβάρυνση των νοικοκυριών δείχνει ξεκάθαρα το μέγεθος του προβλήματος:
- Το 70% του φορολογητέου εισοδήματος στην Ελλάδα προέρχεται από μισθούς και συντάξεις.
- Από το 2021 ως το 2023, η συνολική φορολογική επιβάρυνση αυξήθηκε από 9,9% στο 11,1%.
- Το 37% αυτής της αύξησης οφείλεται αποκλειστικά στο ότι δεν προσαρμόστηκε η φορολογική κλίμακα με βάση τον πληθωρισμό.
Αν η κλίμακα είχε τιμαριθμοποιηθεί πλήρως, τα φορολογικά έσοδα του κράτους θα ήταν 9,2% χαμηλότερα – όμως η φορολογική αδικία θα είχε αποφευχθεί με διαχειρίσιμο κόστος για το κράτος (0,4% του ΑΕΠ).
Ποιοι πληρώνουν το κόστος της αδράνειας
Η αδικία δεν πλήττει όλους το ίδιο. Τα χαμηλά εισοδήματα, που δεν φορολογούνται λόγω αφορολογήτου, δεν επηρεάζονται. Τα πολύ υψηλά εισοδήματα επίσης δεν έχουν σημαντική επιβάρυνση. Το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στα μεσαία και ανώτερα μεσαία στρώματα των μισθωτών. Το μέσο ελληνικό νοικοκυριό με δύο παιδιά έχει τη μεγαλύτερη συνολική επιβάρυνση (φόροι + εισφορές) από όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Και όλα αυτά σε μια χώρα όπου η ιδιωτική κατανάλωση αποτελεί σχεδόν το 70% του ΑΕΠ. Δηλαδή: φορολογούμε τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας και αποδυναμώνουμε την αγοραστική δύναμη των πολιτών.
Η τιμαριθμοποίηση είναι εργαλείο στα χέρια μιας κυβέρνησης και μπορεί να είναι δίκαιη και δημοσιονομικά υπεύθυνη. Η Κυβέρνηση επιλέγει να μη το κάνει σε μια προσπάθεια επίτευξης υπερπλεονασμάτων και κεντρικής διαχείρισης των δημοσίων πόρων. Αυτή η πολιτική όμως οδηγεί σε εξάλειψη των οποιοδήποτε φορολογικών κινήτρων που απευθύνονται στους νέους επιστήμονες, και σε όλους τους Έλληνες που θέλουμε να επιστρέψουν στη χώρα τους.
Το ΠΑΣΟΚ, σταθερό στις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της πολιτικής αλήθειας, και με αίσθημα υπευθυνότητας απέναντι στους Ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες, στηρίζει μεσοπρόθεσμα την καθιέρωση ενός μόνιμου μηχανισμού τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας, ώστε να προστατεύεται το πραγματικό εισόδημα και να αποκαθίσταται η φορολογική δικαιοσύνη.
Για τη σοσιαλδημοκρατία, η φορολογία δεν είναι εργαλείο τιμωρίας ή αφαίμαξης. Είναι εργαλείο δικαιοσύνης και αναδιανομής, για να στηριχθούν οι πολλοί, να ενισχυθούν τα δημόσια αγαθά, να ενισχυθούν οι Δημόσιες Επενδύσεις, να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και επιπλέον να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας και αμοιβής.
Διότι η πολιτική δεν είναι μόνο σύνθημα ή παροχή. Είναι δέσμευση για δίκαιους κανόνες. Είναι σεβασμός στον πολίτη. Και πάνω απ’ όλα, είναι πράξη ευθύνης απέναντι σε όσους σηκώνουν καθημερινά το βάρος της κοινωνίας.
Πηγή: capital.gr
