Ο Βιθέντε Ιμπόρα, ο πρώην μέσος του Ολυμπιακού που σήκωσε το Europa Conference League το 2024 με τους «ερυθρόλευκους», αποχαιρέτησε φέτος το καλοκαίρι την ενεργό δράση και ανοίγει πλέον ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του: αυτό του προπονητή.
Ο Ισπανός μέσος, με καταγωγή από τη Μονκάδα, φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα της αγαπημένης του Λεβάντε και πλέον εργάζεται ως βοηθός του Χουλιάν Καλέρο, προετοιμάζοντας ταυτόχρονα και το τελευταίο δίπλωμα προπονητικής που απαιτείται για να καθίσει και επίσημα στον πάγκο.
«Ήταν πολύ δύσκολο να αποδεχτώ το τέλος, αλλά πιο σκληρό απ’ όλα ήταν να πω στα παιδιά μου ότι δεν θα με ξαναδούν να παίζω. Εκείνα έχουν μάθει να με βλέπουν με τη φανέλα και στις προπονήσεις. Πίστεψαν πως όλα τελείωσαν, πως δεν θα ξαναπάμε στο γήπεδο», εξομολογείται με ειλικρίνεια.
Ο Ιμπόρα, που το 2024 πανηγύρισε την ιστορική κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου με τον Ολυμπιακό στην Αθήνα, δεν έβαλε ποτέ την προσωπική του φιλοδοξία πάνω από την ομάδα: «Ίσως εγωιστικά να ήθελα να μείνω στη Λεβάντε και να παίξω ξανά στην Πριμέρα. Όμως έβαλα την ομάδα πάνω από όλα. Δεν ήθελα να πάρω μια εγωιστική απόφαση».
Πλέον, βλέπει το ποδόσφαιρο από μια διαφορετική θέση. Η μετάβαση από τα αποδυτήρια στο τεχνικό επιτελείο δεν ήταν απλή: «Την πρώτη μέρα δεν ήξερα από πού να ξεκινήσω. Αλλά με βοήθησε πολύ το τεχνικό τιμ και κάθε μέρα νιώθω όλο και πιο άνετα. Είμαι ευγνώμων στον προπονητή για την ευκαιρία. Το να βρίσκομαι στο γήπεδο είναι αυτό που αγαπώ».
Όσον αφορά τον νέο του ρόλο, εξηγεί: «Ο ρόλος μου είναι να λειτουργώ ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους παίκτες και τον προπονητή. Αναλύω επίσης ατομικά κομμάτια του παιχνιδιού κάθε παίκτη για να τους βοηθήσω να εξελιχθούν».
Η αλλαγή, βέβαια, επηρέασε και τη σχέση του με τους πρώην συμπαίκτες του: «Δεν ήταν εύκολο στην αρχή. Ένας από αυτούς ήρθε σπίτι μου λίγες μέρες πριν ξεκινήσω στο προπονητικό τιμ και μου είπε: “Ήθελα να σου πω τώρα πόσο σε ευχαριστώ για όλα, πριν αλλάξει η σχέση μας”. Αυτή η στιγμή ήταν πολύ ιδιαίτερη».
Πλέον, το καθημερινό του πρόγραμμα έχει αλλάξει δραστικά: «Η μέρα μας ξεκινά πολύ νωρίτερα από τους παίκτες. Ετοιμάζουμε τα πάντα, βίντεο, ασκήσεις, αναλύσεις. Φεύγουμε τελευταίοι. Είναι πολλές οι ώρες, αλλά το απολαμβάνω και μαθαίνω».
Αν και δεν έχει ακόμη δικαίωμα να καθίσει στον πάγκο, κάτι που απαιτεί το κορυφαίο δίπλωμα UEFA, είναι ήδη σε διαδικασία απόκτησης. Ο ίδιος γνωρίζει πόσο δύσκολος είναι ο χώρος: «Πολλοί μου λένε ότι είμαι τρελός. Αλλά αυτό θέλω να κάνω. Μου αρέσει να διδάσκω, να ηγούμαι, να έχω επαφή με τους παίκτες».
Αναφερόμενος στη νέα σεζόν και την πρεμιέρα κόντρα στην Αλαβές – ομάδα που σημάδεψε αρνητικά την ιστορία της Λεβάντε στο παρελθόν – τονίζει: «Αυτή η πληγή έχει πλέον κλείσει. Πήραμε το μάθημά μας και προχωράμε με αισιοδοξία».
Ο Ιμπόρα δεν ξεχνά και την εμπειρία του με τις μεγάλες ομάδες, όπως τη Μπαρτσελόνα, που, όπως παραδέχεται, τον έκανε να αισθανθεί αδυναμία μέσα στο γήπεδο: «Το να παίζεις απέναντι στον Μπαρτσελόνα του Γκουαρδιόλα ή του Λουίς Ενρίκε ήταν μαρτύριο. Έτρεχες μόνο πίσω από την μπάλα».
Κλείνοντας, δεν παραλείπει να εξάρει τον ρόλο της ακαδημίας της Λεβάντε, ενώ απονέμει τα εύσημα και στη Μασία για τη νέα «χρυσή φουρνιά» της Μπαρτσελόνα, με τον Λαμίν Γιαμάλ να ξεχωρίζει: «Είναι εξαιρετικός παίκτης, με τεχνική και τελική πάσα. Αλλά δεν θα ήταν αυτό που είναι χωρίς τους συμπαίκτες του».
Ο Βιθέντε Ιμπόρα δείχνει ότι, είτε με τα παπούτσια είτε με το σημειωματάριο, το πάθος του για το ποδόσφαιρο παραμένει ατόφιο. Από την κατάκτηση της Ευρώπης με τον Ολυμπιακό, μέχρι το ντεμπούτο του ως προπονητής, η διαδρομή συνεχίζεται – αυτή τη φορά, από την άκρη του πάγκου.
Πηγή: in.gr
