Τα μαθήματα από την ιστορία «στοιχειώνουν» ξανά την Ουκρανία, αναφέρει σε ανάλυσή του το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, επικαλούμενο τρία διπλωματικά ιστορικά γεγονότα του 20ου αιώνα, που δεν είχαν καλή κατάληξη για τον επιδιωκόμενο σκοπό, όπως τώρα η προσπάθεια του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
Η τρέχουσα κατάσταση, όπως αναφέρει η ανάλυση, θυμίζει τρία βασικά κεφάλαια της διπλωματικής ιστορίας του 20ού αιώνα: το Μόναχο το 1938, τη Γιάλτα το 1945 και τη Βουδαπέστη το 1994.
Συμφωνία του Μονάχου (1938)
Η συμφωνία του Μονάχου παρέδωσε την περιοχή των Σουδητών της Τσεχοσλοβακίας στη ναζιστική Γερμανία, σε μια προσπάθεια αποφυγής πολέμου στην Ευρώπη.
Αποτελεί το «αρχέτυπο» του όρου «κατευνασμός», καθώς η παραχώρηση των Σουδητών ενθάρρυνε τον Χίτλερ και άνοιξε τον δρόμο προς τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι επικριτές του Τραμπ έχουν συγκρίνει την πρόθεσή του να συναντηθεί κατ’ ιδίαν με τον Πούτιν στην Αλάσκα – και την υπόνοια ότι η Ουκρανία ίσως χρειαστεί να αποδεχθεί την απώλεια εδαφών – με το λάθος του τότε Βρετανού πρωθυπουργού Νέβιλ Τσάμπερλεν να εμπιστευθεί τον Χίτλερ.
Στρατιωτικά, η σύγκριση με το Μόναχο αφορά και την παράκαμψη ισχυρών αμυντικών οχυρώσεων. Όπως οι Ναζί απέφυγαν τα τσεχοσλοβακικά φρούρια, έτσι και μια πιθανή παραχώρηση του υπόλοιπου Ντονέτσκ θα μπορούσε να δώσει στις ρωσικές δυνάμεις τον έλεγχο πόλεων-οχυρών, όπως το Σλοβιάνσκ και το Κραματόρσκ, κρίσιμων για την άμυνα του Κιέβου.
Διάσκεψη της Γιάλτας (1945)
Η διάσκεψη της Γιάλτας μεταξύ Ρούζβελτ, Τσόρτσιλ και Στάλιν έθεσε τους όρους της μεταπολεμικής τάξης στην Ευρώπη. Τότε θεωρήθηκε διπλωματικός θρίαμβος, αλλά σήμερα, ιδίως στην Ανατολική Ευρώπη, αντιμετωπίζεται ως συμφωνία που παρέδωσε εκατομμύρια ανθρώπους πίσω από το «Σιδηρούν Παραπέτασμα».
Κάποιοι βλέπουν λοιπόν, ότι Τραμπ και Πούτιν συμφώνησαν -ή συνηγορούν- στη συμφωνία μιας νέας Γιάλτας, ώστε να χωριστεί ξανά ο κόσμος.
Μνημόνιο της Βουδαπέστης (1994)
Το 1994 η Ουκρανία ως νέο ανεξάρτητο κράτος αποδέχθηκε να παραδώσει τα πυρηνικά όπλα που βρίσκονταν στο έδαφός της, με αντάλλαγμα διαβεβαιώσεις για τον σεβασμό της κυριαρχίας και της εδαφικής της ακεραιότητας, που υπέγραψαν η Ρωσία και άλλες χώρες.
Οι υποσχέσεις αυτές δεν την προστάτευσαν ούτε από την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, ούτε από την πλήρη εισβολή το 2022.
Πηγή: tanea.gr
