Βολές κατά της Ε.Ε. εξαπέλυσε ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ και πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Ντράγι, και μίλησε για την ανάγκη μετασχηματισμού της Ένωσης που κινδυνεύει να ξεπεραστεί από τις εξελίξεις δε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο.
«Για χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση πίστευε ότι το οικονομικό της μέγεθος έφερνε μαζί του γεωπολιτική δύναμη και επιρροή στις διεθνείς εμπορικές σχέσεις. Αυτό το έτος θα μείνει στην ιστορία ως το έτος κατά το οποίο αυτή η ψευδαίσθηση εξαφανίστηκε». είπε ο Ντράγκι μιλώντας στο ετήσιο Rimini Meeting, μία σημαντική εκδήλωση στην ιταλική πολιτική σκηνή.
«Αναγκαστήκαμε να αποδεχτούμε δασμούς που επέβαλε ο μεγαλύτερος εμπορικός μας εταίρος και διαχρονικός σύμμαχος, οι Ηνωμένες Πολιτείες», είπε, αναφερόμενος στη στροφή πολιτικής υπό την προεδρία του Τραμπ. «Μας ώθησε ο ίδιος σύμμαχος να αυξήσουμε τις στρατιωτικές μας δαπάνες – μια απόφαση που ίσως θα έπρεπε να πάρουμε ούτως ή άλλως – αλλά με τρόπους που πιθανότατα δεν αντικατοπτρίζουν τα ευρωπαϊκά συμφέροντα».
Χαρακτήρισε ως περιθωριακό τον ρόλο της Ένωσης στις ειρηνικές διαπραγματεύσεις στην Ουκρανία, ενώ η ΕΕ περιορίστηκε στη θέση του «θεατή» κατά τον βομβαρδισμό των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων και κατά την κλιμάκωση της «σφαγής στη Γάζα». Γεγονότα που, όπως είπε, έχουν καταρρίψει κάθε εναπομένουσα ψευδαίσθηση για την ΕΕ.
Τόνισε πώς ο αυξανόμενος σκεπτικισμός απέναντι στην ΕΕ αφορά λιγότερο τις θεμελιώδεις αξίες της – δημοκρατία, ειρήνη, ελευθερία – και περισσότερο την ικανότητά της να τις υπερασπίζεται αποτελεσματικά, τονίζοντας την ανάγκη προσαρμογής της πολιτικής οργάνωσης στην εποχή. Σε έναν κόσμο όπου επικρατούν «μακρόπνοες βιομηχανικές πολιτικές» και «χρήση στρατιωτικής βίας», η Ευρώπη βρίσκεται «ανεπαρκώς εξοπλισμένη».
Η διέξοδος, για τον Ντράγκι, σίγουρα δεν είναι η επιστροφή στην εθνική κυριαρχία, η οποία θα «μας εξέθετε ακόμη περισσότερο στη βούληση των μεγάλων δυνάμεων». Η λύση βρίσκεται αντ’ αυτού σε έναν μετασχηματισμό που θα καταστήσει την ΕΕ κορυφαίο παράγοντα. Αυτή η αλλαγή πρέπει να βασίζεται σε δύο θεμελιώδεις πυλώνες. Ο πρώτος είναι η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, η οποία εξακολουθεί να συγκρατείται από εμπόδια που, εάν αρθούν, θα μπορούσαν να αυξήσουν την παραγωγικότητα της εργασίας κατά 7% σε επτά χρόνια.
Ο δεύτερος πυλώνας είναι η τεχνολογική διάσταση. «Καμία χώρα που επιδιώκει ευημερία και κυριαρχία δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά να αποκλειστεί από κρίσιμες τεχνολογίες», δήλωσε, αναφέροντας το παράδειγμα της βιομηχανίας ημιαγωγών. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα επενδύουν δεκάδες δισεκατομμύρια σε μερικά μεγάλα έργα, η Ευρώπη προχωρά ακανόνιστα, με κατακερματισμένες και ανεπαρκείς εθνικές επενδύσεις.
Ο Ντράγκι πρότεινε να εκδώσει η ΕΕ κοινό χρέος για να ενισχύσει τις δαπάνες για την άμυνα, την έρευνα και ανάπτυξη, τις κοινές υποδομές και τις καινοτόμες τεχνολογίες — μια πρόταση που αντιμετωπίζει αντιστάσεις από τα λεγόμενα «λιτοδίαιτα» κράτη.
«Μόνο μορφές κοινού χρέους μπορούν να υποστηρίξουν ευρωπαϊκά φιλόδοξα έργα που κατακερματισμένες και ανεπαρκείς εθνικές προσπάθειες δεν θα μπορούσαν ποτέ να υλοποιήσουν», τόνισε.
Η ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη και οι πολιτικές μεταρρυθμίσεις για μια πιο λειτουργική ΕΕ αποτελούν, κατά τον Ντράγκι, το αντίτιμο για να αποκτήσει η Ένωση γεωπολιτική ισχύ.
«Για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του σήμερα, η ΕΕ πρέπει να σταματήσει να παίζει υποστηρικό ρόλο και να γίνει ο βασικός πρωταγωνιστής», δήλωσε ο Ντράγκι.
Πηγή: in.gr
