Ο Διούδης που έπρεπε να έρθει και ο Κουέστα που δεν έπρεπε να φύγει (έτσι)

Ο Διούδης που έπρεπε να έρθει και ο Κουέστα που δεν έπρεπε να φύγει (έτσι)

Ο Σωκράτης Διούδης  έρχεται (εκτός απροόπτου), ο Χουλιάν Κουέστα αποχωρεί και ο Άρης βρίσκεται να έχει και πάλι τρεις εν δυνάμει βασικούς τερματοφύλακες…

Οι περισσότεροι οπαδοί της ομάδας  θα επιθυμούσαν δεδομένα ένα δίδυμο αποτελούμενο από τον Έλληνα και τον Ισπανό όμως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, αν και τα προηγούμενα χρόνια οι πιθανότητες ήταν μεγάλες.

Ίσως δηλαδή και να μπορούσε να συμβεί με καλύτερους χειρισμούς, όμως πλέον δεν έχει νόημα να στέκεσαι στο παρελθόν. Περισσότερο νόημα έχει να κρατήσει κανείς τα καλά που αφήνει αυτός που αποχωρεί και σταθεί στα συν που φέρνει αυτός που έρχεται. Στην περίπτωση του Διούδη μάλιστα ίσως να κλείνει και μια «πληγή» που είχε ανοίξει

Αρχίζοντας από αυτόν που φεύγει, ο Κουέστα έκανε όντως λάθος στο θέμα του πριμ, παίρνοντας αυθαίρετα την πρωτοβουλία να δώσει μερίδιο και στον Χουάνκαρ που βρισκόταν εκτός ομάδας. Ήταν σαν να ακυρώνει τη διοίκηση.

Βάσει όμως της ιστορίας του στην ομάδα (σπάνια βρίσκεις πλέον παίκτη να συμπληρώνει επτά χρόνια σε μια ομάδα και μάλιστα σερί), αλλά και του χαρακτήρα του (ποτέ άλλοτε δεν είχε δώσει δικαίωμα) ο χειρισμός θα μπορούσε να είναι πιο «γλυκός». Με ένα πρόστιμο και ίσως βάζοντάς τον στον «πάγο» για λίγο καιρό μπορούσε στη συνέχεια να επανέλθει.

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης τον ήθελε άλλωστε για βασικό, όμως στην προτροπή της διοίκησης οτι θα αποκτηθούν δύο τερματοφύλακες (Αθανασιάδης – Μάικιτς) το δέχθηκε. Η σεζόν ξεκίνησε οι δύο νέοι «κίπερ» δεν άφησαν και τις καλύτερες εντυπώσεις (τουλάχιστον ως τώρα) και με την περίπτωση Κουέστα να μην ξεκαθαρίζει από νωρίς (αν μένει η φεύγει οριστικά) το θέμα άρχισε να… σέρνεται και να κουράζει

Εν τέλει για τον καλοκάγαθο Ισπανό βρέθηκε ομάδα (η τουρκική Αντάλιασπορ) και μάλιστα με λίγο καλύτερα λεφτά από ότι έπαιρνε στον Άρη.

Στις μέρες του «Θεός του πολέμου» βρήκε έναν αρκετά σταθερό τερματοφύλακα που δεν «έχασε» από κανέναν στη μάχη για τη θέση του βασικού αυτά τα επτά χρόνια. 224 συμμετοχές ή αλλιώς 20.113 λεπτά συμμετοχής. Έγινε ο πρώτος ξένος στην ιστορία της ομάδας σε συμμετοχές, αλλά και 4ος τερματοφύλακας του Άρη που καταγράφει 200+ εμφανίσεις  κάτω από τα δοκάρια της ομάδας, μετά τους Καρκαμάνη, Χρηστίδη και Παπαφλωράτο.

To 2022, στο σύντομο πέρασμά του Μπούργος από τον πάγκο, ο Κουέστα βρέθηκε με το… 1,5 πόδι εκτός Άρη όμως ενώ ετοιμαζόταν να βάλει την υπογραφή σε ομάδα της Κύπρου, ένα τηλεφώνημα που δέχθηκε από Θεσσαλονίκη (μόλις ο Αργεντινός τεχνικός αποχώρησε) για να τα «βροντήξει» στους κύπριους και να γυρίσει στον αγαπημένο του σύλλογο.

Στα αρνητικά σίγουρα θα μείνουν περισσότερο δύο στιγμές: Η μία  το 2020 στον επαναληπτικό ημιτελικό με την ΑΕΚ, όταν αντί να κάνει καθυστέρηση ώστε να τελειώσει το 90λεπτο (και ο Άρης να πάρει την πρόκριση), βιάστηκε να εκτελέσει ελεύθερο στέλνοντας μάλιστα την μπάλα πλάγιο άουτ. Έτσι η Ένωση βρήκε μια τελευταία επίθεση στην οποία σκόραρε, έστειλε το ματς στην παράταση και πήρε και την πρόκριση, αφήνοντας τον Άρη σύξυλο…

Η δεύτερη ήταν φυσικά η φάση με τον Μπουχαλάκη, το 2021, με τον Ισπανό τερματοφύλακα να μην αντιλαμβάνεται τον παίκτη του Ολυμπιακού που στεκόταν πίσω του στο δοκάρι, με αποτέλεσμα οι κιτρινόμαυροι να στερηθούν μία ακόμη σημαντική πρόκριση στο Κύπελλο, αυτή η φορά στα ημιτελικά του Κυπέλλου.

Από όλα αυτά όμως ο Χουλιάν Κουέστα κατάφερε να επιστρέψει δριμύτερος. Πολλοί άλλοι ποδοσφαιριστές πιθανόν δεν θα κατάφερναν. Όχι μένοντας στην ίδια ομάδα τουλάχιστον. Εκείνος με δουλειά, με σιωπή, με αφοσίωση τα κατάφερε και μπορέσει να αντιστρέψει το συντριπτικά εις βάρος του αρνητικό κλίμα τότε, σε υπέρ του. Γι αυτό τώρα που φεύγει οι περισσότεροι Αρειανοί έχουν μια καλή κουβέντα να του πουν και τον ευχαριστούν για όσα πρόσφερε.

Οσον αφορά τον Διούδη, ο Άρης δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη λύση τη δεδομένο στιγμή. Παίρνει έναν ικανό τερματοφύλακα, που έχει ανδρωθεί στην ομάδα, που έχει υψηλές παραστάσεις και που ήθελε διακαώς να επιστρέψει. Μάλιστα με την διαφαινόμενη επιστροφή του κλείνει μια «πληγή».

Μια πληγή που είχε ανοίξει όταν σαν παίκτης του Παναθηναϊκού είχε δεχθεί αποδοκιμασίες από μια πολύ μικρή μερίδα οπαδών σε ένα ματς στο κεκλεισμένων των θυρών Βικελίδης (ελέω κορονοϊού) οι οποίες τον είχαν πειράξει.

Δεν ήταν όμως ικανές να σπάσουν τον ισχυρό δεσμό που ο Διούδης είχες αναπτύξει με τη συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών του Άρη. Άλλωστε μην ξεχνάμε οτι και λεφτά χάρισε και λεφτά έφερε με τις μεταγραφές του.

Έτσι στα περίπου οκτώ χρόνια που έλειπε και οι δυο πλευρές αισθάνονταν πως κάποια στιγμή θα τα ξαναπούν. «Το πεπρωμένο μου νιώθω πως είναι να γυρίσω στον Άρη» είπε πρόσφατα ο 32χρονος τερματοφύλακας σε συνέντευξή του. Κι αν μέχρι τώρα το… σύμπαν συνωμοτούσε ώστε να μην γυρίζει στον Άρη (ήταν με το στυλό στο χέρι για να υπογράψει στην ΑΕΛ) τελικά οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι που τρίτη θητεία του Διούδη στον Άρη να είναι προ των πυλών!

Φωτογραφία αρχείου

Πλέον το ζητούμενο από τον Μαρίνο Ουζουνίδη είναι να βρεθεί και μια ισορροπία με τους άλλους δύο (Αθανασιάδης, Μάικιτς) για τον βασικό τερματοφύλακα, τον αναπληρωματικό και αυτό που θα μένει εκτός αποστολής. Γιατί Κουέστα δεν υπάρχει πια…

Πηγή: in.gr

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ