Το να μάχεσαι για την αξιοπρέπειά σου είναι μια βαθιά ένδειξη αντοχής.
Αξιοπρέπεια. Η ικανότητα να μένει κανείς πιστός στις αξίες του, είτε επειδή το επιτρέπει ο ίδιος στον εαυτό του, είτε επειδή του επιτρέπεται. Σ’ έναν κόσμο όπου η βία με τις διάφορες μορφές της, μπορεί να διεισδύσει ακόμη και στις πιο οικεία γωνιές της ζωής μας, η διατήρηση της αξιοπρέπειας γίνεται μια πράξη σοβαρής ανθεκτικότητας.
Δεν είναι μια στατική έννοια καθώς έρχεται και φεύγει. Πολλές φορές έχουμε εμείς τον έλεγχο για αυτήν, αλλά κάποιες φορές όχι. Όταν έρχεται μας γεμίζει τεράστια ικανοποίηση και ισχυροποιεί το “εγώ” μας, όταν όμως φεύγει μας συνθλίβει και μας κάνει αδύναμους. Το μόνο πράγμα που μας ενδιαφέρει τότε (αν την είχαμε ποτέ) είναι να την ανακτήσουμε. Πώς;
Δες την απώλεια της αξιοπρέπειας ως μια μορφή κακοποίησης
Η αξιοπρέπεια, που συχνά περιγράφεται ως η εγγενής αξία του ατόμου, μπορεί να μοιάζει ανεπανόρθωτα κατεστραμμένη μετά από κακοποίηση. Η κακοποίηση μπορεί να προέρχεται είτε από εμάς τους ίδιους είτε από άλλους. Πολλές φορές γινόμαστε οι ίδιοι θύτες κατά του εαυτού μας όταν προβαίνουμε σε ενέργειες που εν γνώση μας έχουν ως αποτέλεσμα την καταπάτηση των αξιών μας. Αυτή είναι ίσως και η μεγαλύτερη μορφή προδοσίας.
Σε κάθε περίπτωση, το ταξίδι προς την ανάκτηση της αξιοπρέπειας ξεκινά με την αναγνώριση της απώλειάς της, μιας κατάφωρης παραβίασης των αξιών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μια προδοσία της εμπιστοσύνης προς τον εαυτό μας ή τους άλλους. Αυτή η αναγνώριση δεν αποτελεί παραδοχή αδυναμίας, αλλά μάλλον ένα θαρραλέο βήμα προς την ανάκτησή της.
Καλλιεργώντας την συμπόνια για τον εαυτό μας
Η συμπόνια λειτουργεί ως φωτεινός φάρος στο σκοτάδι της ενοχής που φέρνει η έλλειψη αξιοπρέπειας. Συνεπάγεται την στροφή της καλοσύνης, της κατανόησης και της ενσυναίσθησης προς τον εαυτό σου. Τότε είναι που θα συγχωρήσεις τον εαυτό σου που είναι άνθρωπος και κάνει σφάλματα, ή που άφησε κάποιον άλλον να του στερήσει την αξιοπρέπεια. Η αυτοκατηγορία είναι μια συνηθισμένη αντίδραση όταν νιώθεις αναξιοπρεπής, αλλά το μόνο που κάνει είναι να διαιωνίζει τα αρνητικά συναισθήματα.
Η εξάσκηση της “αυτοσυμπόνιας” προϋποθέτει την αντιμετώπιση του εαυτού σου με το ίδιο επίπεδο καλοσύνης και κατανόησης που θα αντιμετώπιζες έναν φίλο σου σε παρόμοια κατάσταση. Σημαίνει να αναγνωρίζεις τον πόνο σου χωρίς να τον κρίνεις, επικυρώνεις τα συναισθήματά σου, σε αφήνεις να νιώσεις ευάλωτος/η και να φροντίζεις τον εαυτό σου μέσα από τη διαδικασία επούλωσης.
Αναζήτηση υποστήριξης και σύνδεσης
Η ανάκαμψη μετά από μια “αναξιοπρεπή” περίοδο είναι ένα ταξίδι που αναλαμβάνεται καλύτερα με την υποστήριξη άλλων πολλές φορές. Είτε πρόκειται για φίλους, μέλη της οικογένειας, ομάδες υποστήριξης είτε για επαγγελματίες ψυχικής υγείας, το να απευθυνθείς για βοήθεια μπορεί να προσφέρει ανεκτίμητη καθοδήγηση και επικύρωση. Το να μοιραστείς την ιστορία σου με έμπιστα άτομα μπορεί να ανακουφίσει το βάρος της ντροπής και της απομόνωσης, ενισχύοντας την αίσθηση σύνδεσης και αλληλεγγύης.
Θέτοντας όρια και δίνοντας προτεραιότητα στην αυτοφροντίδα
Η ανάκτηση της αξιοπρέπειας απαιτεί τον σαφή καθορισμό ορίων που διασφαλίζουν τη σωματική, συναισθηματική και ψυχολογική ευημερία. Αυτό μπορεί να σημαίνει είτε την απομάκρυνση από τον υπαίτιο της αφαίρεσης της αξιοπρέπειάς σου, την καθιέρωση σαφούς επικοινωνίας σχετικά με τις ανάγκες και τα όριά σου και την ιεράρχηση πρακτικών αυτοφροντίδας που καλλιεργούν το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα σου.
Αυτοφροντίδα είναι να ασχολείσαι με ό,τι αγαπάς όπως με χόμπι που σε χαροποιούν, την εξάσκηση της ενσυνειδητότητας, το διαλογισμό και άλλες τεχνικές χαλάρωσης. Έχει να κάνει με το να συντονίζεσαι με τις ανάγκες σου και να τις τιμάς χωρίς ενοχές ή αυτοεπιπλήξεις.
Σε κάθε περίπτωση η ανάκτηση της αξιοπρέπειας δεν είναι πάντα μια εύκολη διαδρομή. Απαιτεί θάρρος, υποστήριξη και σταθερή δέσμευση να τιμήσεις τον εαυτό του, παρά το τραύμα που υπέστης.
Πηγή: allyou.gr
