Με αφορμή το πρόσφατο ανυπόγραφο δημοσίευμα ελληνικού μέσου ενημέρωσης με τίτλο «Ιράν: Άνδρας κλώτσησε γυναίκα στη μέση του δρόμου επειδή δεν είχε καλυμμένο το κεφάλι της με χιτζάμπ» χρειάζεται να αναδειχθούν συγκεκριμένα σημεία σχετικά με την ουσιαστική γνώση της ισλαμικής και ιρανικής κοσμοαντίληψης επί του θέματος το οποίο απλώς αναπαρήχθηκε από ξένα ΜΜΕ και ΜΜΔ.
Του Δρ. Ευάγγελου Βενέτη, ειδικού σε θέματα Ισλάμ και Μέσης Ανατολής
Η ιρανική κοινωνία σέβεται βαθύτατα την παράδοση και είναι ταυτόχρονα δεκτική στην εξέλιξη, τη νέα τεχνολογία και ιδέες που ενδεχομένως έρχονται από άλλους πολιτισμούς. Ταυτόχρονα όμως η εν λόγω δεκτικότητα γίνεται με κριτικό νου, κι όχι άκριτα, ώστε κάθε φορά το «νέο» να είναι συμβατό με την παράδοση κι όχι να την υπερσκελίζει. Το ίδιο ισχύει και για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και δη των δύο φύλων.
Το Ιράν δηλαδή κι ο ισλαμικός κόσμος εν γένει έχουν διακριτή αντίληψη για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ό,τι αφορά το νομικό τους πλαίσιο. Ενώ η έννοια των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» είναι θεσμικά δυτικής έμπνευσης βασισμένη στον υλιστικό Διαφωτισμό, το Ισλάμ έχει την δική του πνευματική αντίληψη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, βασισμένο στην δική του μεταφυσική παράδοση. Ο ενδυματολογικός κώδικας στο δημόσιο χώρο έχει την δική του πνευματική και κοινωνική σημειολογία, η οποία είναι άγνωστη στο δυτικό μάτι.
Αναφορικά με το εν λόγω γεγονός είναι σαφές ότι η επίθεση εναντίον της γυναίκας έγινε από υπερσυντηρητικό άνδρα αμφιβόλου νοητικής ευστάθειας. Δρα απρόκλητα κι απροειδοποίητα για να χτυπήσει με τόσο σκληρό τρόπο την γυναίκα και κατόπιν απομακρύνεται για να μην τραβήξει την προσοχή των περαστικών. Τέτοια συμπεριφορά απαγορεύεται στην ισλαμική παράδοση και νομοθεσία. Αναμφίβολα είναι ακραίο γεγονός για τα ιρανικά δεδομένα καθώς η αυτοδικία δεν ενθαρρύνεται από το νομικό και πολιτικό σύστημα της χώρας. Θα πρέπει να συλληφθεί και να οδηγηθεί στην δικαιοσύνη.
Κάποιοι στην Δύση κάνουν ότι ξεχνούν ότι για διαφόρους λόγους ότι η γυναίκα είναι απαράδεκτα εκτεθειμένη στην βία όχι μόνο στον ισλαμικό κόσμο αλλά και τον χριστιανικό, τον ιουδαϊκό κι όλα τα θρησκευτικά πλαίσια, στην χώρα μας κι όλο τον κόσμο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η αποσπασματική διασύνδεση του εν λόγω γεγονότος με τις δηλώσεις της εδρεύουσας στις ΗΠΑ Ιρανής αντικαθεστωτικής Μασίχ Αλινεζάντ απλώς αναπαράγει τον χρόνιο πόλεμο επικοινωνίας κύκλων της Δύσης εναντίον του Ιράν εν τω μέσω της πολεμικής ανάπαυλας Ιράν και Ισραήλ-ΗΠΑ.
Σε αντίθεση με τα δυτικά δημοσιεύματα και την ολοένα αυξανόμενη επικοινωνιακή πολεμική εκστρατεία δαιμονοποίησης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν από κύκλους της Δύσης για το θέμα των δικαιωμάτων της γυναίκας σε σχέση με τον ενδυματολογικό της κώδικα πρέπει να τονισθεί ότι το Ισλάμ, όπως όλες οι θρησκείες, αποτελεί τον θεματοφύλακα των δικαιωμάτων της γυναίκας, όπως αυτά απορρέουν από την ίδια της την φύση και την παράδοση. Ο κάθε πολιτισμός είναι διακριτός με την δική του αυτοτέλεια.
Στο Ιράν οιαδήποτε μεμονωμένα περιστατικά αυτοδικίας περαστικών σε βάρος γυναικών οι οποίες ενδεχομένως δεν εφαρμόζουν επαρκώς τον ενδυματολογικό κώδικα αποτελούν ακραίες πράξεις ιδιόρρυθμων ατόμων οι οποίες δεν συνάδουν με τον νόμο τον οποίο συνταγματικά μόνο το ιρανικό κράτος εφαρμόζει μέσω των αρμοδίων υπηρεσιών του.
Αν τώρα κάποιοι στην χώρα μας ή την Δύση θεωρούν ότι η γυναίκα στο Ιράν και τον ισλαμικό κόσμο θα πρέπει να αμερικανοποιηθεί απλώς και μόνο για λόγους παγκοσμιοποίησης στο όνομα μιας δήθεν «επιλογής» η οποία οδηγεί συνήθως στο αδιέξοδο, τότε δεν έχουν παρά να κοιτάξουν το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί επαγγελματικά και οικογενειακά η γυναίκα, όπως κι ο άνδρας, στην χώρα μας με κύρια συνέπεια την υπογεννητικότητα ως αποτέλεσμα της ανεπανάληπτης κρίσης και καταστροφής που υφίσταται η οικογένεια στην Ελλάδα στον βωμό της αμερικανοποίησης και μιας δήθεν προόδου. Κοινώς ας κάνουμε πρώτα την συλλογική αυτοκριτική μας πολιτιστικά και τότε βλέποντας τα δικά μας λάθη ας αποφεύγουμε να κρίνουμε τους άλλους ως δήθεν «αναμάρτητος πολιτισμός».
Πηγή: tanea.gr
