Τα λόγια ενός πολιτικού φανερώνουν την ιδέα που έχει για το ακροατήριό του, λέει ένα τσιτάτο που κυκλοφορεί μεταξύ των επαγγελματιών της πολιτικής επικοινωνίας. Πολλές φορές, βέβαια, η ρητορική που επιλέγει ένα κόμμα, κυβερνών ή αντιπολιτευόμενο, αποκαλύπτει και τα ακροατήρια στα οποία επιθυμεί να απευθυνθεί – όπως και ποια απ’ αυτά θεωρεί δύσκολα προσεγγίσιμα.
Για παράδειγμα, οι πληροφορίες που έχουν δει μέχρι σήμερα το φως της δημοσιότητας για το πακέτο της ΔΕΘ (το οποίο θα χρηματοδοτηθεί από τον δημοσιονομικό χώρο του 1,5 δισ. ευρώ που έχει προκύψει για το 2026) δείχνουν πως το κυβερνητικό βάρος πέφτει σε εκλογικές κατηγορίες που το Μέγαρο Μαξίμου – με βάση τα γκάλοπ τα οποία αναλύθηκαν εκεί πριν από την αυγουστιάτικη ανάπαυλα – διακρίνει ότι έχουν απομακρυνθεί από τη ΝΔ. Δηλαδή, στους ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος οι οποίοι έχουν μετακινηθεί στην γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων – τηρώντας στάση αναμονής -, στους ελεύθερους επαγγελματίες, στους συνταξιούχους και στα σώματα ασφαλείας.
Πίσω από τα δημοσκοπικά νούμερα του Ιουλίου διάβασαν ότι η οργή επέστρεψε στην κοινή γνώμη και παρατήρησαν πως μέχρι και στη νεοδημοκρατική εκλογική βάση καταγράφεται δυσαρέσκεια, αν και δεν είναι η πλειοψηφική τάση. Το στοιχείο που χτύπησε πολλά προειδοποιητικά καμπανάκια είναι πως ενισχύθηκε σημαντικά το ποσοστό των πολιτών οι οποίοι δηλώνουν αναποφάσιστοι (μετά το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ), ενώ αυτή η αύξηση οφείλεται σε διαρροές πρώτα από τη ΝΔ, κι έπειτα από το ΠΑΣΟΚ, προς την γκρίζα ζώνη.
Οι σχέσεις της κυβέρνησης με κρίσιμες για την κεντροδεξιά παράταξη κοινωνικές κι επαγγελματικές ομάδες παραμένουν «τεταμένες». Γι’ αυτό, για παράδειγμα, εξετάζονται διορθώσεις στο τεκμαρτό εισόδημα των ελεύθερων επαγγελματιών. Ή κάποιου είδους παρέμβαση στην προσωπική διαφορά των συνταξιούχων αλλά και μια ενίσχυση των εισοδημάτων των σωμάτων ασφαλείας. Ολες οι παραπάνω ομάδες, άλλωστε, αποτελούσαν για το μεγαλύτερο μέρος της Μεταπολίτευσης τη ραχοκοκαλιά των υποστηρικτών της ΝΔ.
Στο επίκεντρο του κυβερνητικού ενδιαφέροντος βρίσκεται φυσικά η μεσαία τάξη, η οποία επηρεάζεται από το αυξημένο κόστος ζωής. Η ακρίβεια και η στεγαστική κρίση πλέον αγγίζουν και τους μεσαίους. Οπότε, αναζητούνται τα μέτρα τα οποία θα τους προσφέρουν οικονομική ελάφρυνση (συμβάλλοντας και στη βελτίωση των αξιολογήσεών τους για το συνολικό έργο της κυβέρνησης). Τα ραντάρ του κυβερνητικού επιτελείου εστιάζουν επίσης σε οικογένειες με παιδιά, μονογονεϊκά νοικοκυριά, καθώς και οικονομικά ασθενέστερα στρώματα.
Πηγή: tanea.gr
