Η έλευση του Μπένιαμιν Σέσκο στο «Όλντ Τράφορντ» ανέβασε τον φετινό λογαριασμό μεταγραφών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα 240 εκατ. ευρώ για τέσσερις ποδοσφαιριστές. Το νούμερο «κουμπώνει» πάνω σε ένα σκληρό πρόγραμμα περικοπών: 450 απολύσεις προσωπικού την τελευταία σεζόν και μια δημόσια γραμμή από τον συνιδιοκτήτη Τζιμ Ράτκλιφ ότι «χωρίς αυτά τα μέτρα τα χρήματα θα τελείωναν τα Χριστούγεννα».
Από τον Δεκέμβριο του 2023 και την είσοδο της INEOS, το κλαμπ κινείται με δύο ταχύτητες: δραστικό «στέγνωμα» λειτουργικών δαπανών και ταυτόχρονα αγωνιστικές επενδύσεις για να αντιστραφεί μια τριετία ζημιών (περίπου 313 εκατ. λίρες) και μια χρονιά αγωνιστικού εκτροχιασμού (15η θέση, απουσία από την Ευρώπη).
Τα «νούμερα» του παζλ δείχνουν μια Γιουνάιτεντ που ξοδεύει τώρα και ψάχνει να ισορροπήσει μετά: οι δαπάνες ανέρχονται περίπου σε 85 εκατ. για τον Σέσκο, 75 για τον Μπεϊμό, 74 για τον Κούνια και 4 για τον Ντιέγκο Λεόν. Στην αντίπερα όχθη, τα έσοδα/εξοικονομήσεις είναι περιορισμένα: πέρα από μικρά ποσά από πωλήσεις «προϊόντων ακαδημίας» (Καρρέρας, Ελάνγκα, Οϊεντέλε) και περίπου 5 εκατ. από ρήτρα του Σάντσο, δεν καταγράφηκαν ουσιαστικές άμεσες εισπράξεις, ενώ ο δανεισμός του Ράσφορντ στην Μπαρτσελόνα εξοικονομεί γύρω στις 14 εκατ. λίρες σε μισθοδοσία.
Υπό εξέταση παραμένουν κινήσεις που θα «ανασάνουν» το PSR, όπως η πιθανή πώληση του Γκαρνάτσο (περί τα 40 εκατ.) και η αποδέσμευση του Χόιλουντ σε ποσό χαμηλότερο από τα 78 εκατ. που κόστισε προ διετίας. Επόμενο βήμα φέρεται το ενδιαφέρον για τον Κάρλος Μπαλέμπα της Μπράιτον, ενός συλλόγου που ιστορικά πουλά ακριβά—χαρακτηριστικά παραδείγματα οι μετακινήσεις των Κουκουρέγια και Καϊσέδο.
Η σύγκρουση εικόνας είναι προφανής: από τη μία ένα πρόγραμμα «νοικοκυρέματος» που φτάνει μέχρι περικοπές παροχών στο προσωπικό και καταγγελίες για «σκληρές» αποφάσεις· από την άλλη η επιθετική δαπάνη για το ρόστερ. Ο ίδιος ο Ράτκλιφ το διατύπωσε ωμά: «Σε τι θες να το δώσεις; Στο κλαμπ ή στους παίκτες; Αν το δώσεις στην ομάδα, θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα».
Πώς στέκει οικονομικά (FFP/PSR, λογιστική μεταγραφών) όλο αυτό;
Η Premier League PSR και οι κανόνες βιωσιμότητας επιτρέπουν υψηλές δαπάνες εφόσον «σπάνε» σε αποσβέσεις συμβολαίων και το μισθολογικό μέτωπο μένει διαχειρίσιμο. Ενδεικτικά:
Μια μεταγραφή 85 εκατ. με συμβόλαιο 6 ετών μεταφράζεται σε λογιστική απόσβεση ~14,2 εκατ./έτος (συν μισθό/πριμ).
Σε επίπεδο χρηματοροών, βέβαια, τα outflows είναι μεγαλύτερα βραχυπρόθεσμα (δόσεις), αλλά η επίδραση στο PSR υπολογίζεται βάσει απόσβεσης.
Αντίβαρο αποτελούν πωλήσεις (όπου τα έσοδα αναγνωρίζονται άμεσα) και εξοικονομήσεις μισθών (όπως του Ράσφορντ) ώστε να βγαίνει ο «λογαριασμός» τριετίας.
Με απλά λόγια: χωρίς ουσιαστικά έσοδα από πωλήσεις ή γενναία μισθολογική αποσυμπίεση, η επιθετική δαπάνη πιέζει το PSR. Γι’ αυτό επανέρχεται διαρκώς το σενάριο πώλησης ενός asset (τύπου Γκαρνάτσο) ή/και ανακύκλωσης «βαριών» συμβολαίων.
Τι αγόρασε η Γιουνάιτεντ;
Σέσκο: προφίλ σύγχρονου φορ με ύψος, κίνηση στον χώρο και καλό τελείωμα. Δίνει «πεδίο» ανάπτυξης, αλλά και πίεση να δικαιώσει το fee.
Μπεϋμό: winger/second forward με παραγωγή, pressing και ικανότητα να ανοίγει άμυνες – χρήσιμος σε 4-3-3/4-2-3-1.
Κούνια: πολυεργαλείο στο επιθετικό τρίτο· μπορεί να λειτουργήσει ως «glue player» μεταξύ γραμμών.
Λεόν: επένδυση βάθους/μελλοντικότητας.
Η λογική δείχνει ανακατανομή ρόλων στην επίθεση, περισσότερες λύσεις σε χαμηλά μπλοκ και βελτιωμένη μετάβαση. Ωστόσο, η ίδια η αγορά δημιουργεί νέα ερωτήματα: αν φύγει ο Γκαρνάτσο, πώς αναπληρώνεται η «σπιρτάδα» στο ένας-εναντίον-ενός; Αν αποχωρήσει ο Χόιλουντ, ποιος τοποθετείται ως Νο2/εναλλακτικός κορυφής; Και ποια είναι η ισορροπία λεπτών ώστε να μη «καούν» επενδύσεις;
Το ανθρώπινο (και επικοινωνιακό) κόστος
Οι 450 απολύσεις, η περικοπή «μικρών» προνομίων (εορταστικές εκδηλώσεις, ταξίδια) και καταγγελίες για στένεμα παροχών δημιουργούν ρίσκο φήμης. Για έναν οργανισμό με brand equity παγκόσμιας κλίμακας, η εικόνα «παίκτες με εκατομμύρια – προσωπικό σε περικοπές» είναι επικοινωνιακά δηλητηριώδης. Δεν είναι μόνο θέμα ηθικής — είναι και θέμα κουλτούρας οργανισμού: το engagement των εργαζομένων, η διατήρηση τεχνογνωσίας και το «υπερηφάνεια για το σήμα» επηρεάζουν την καθημερινή λειτουργία, από το matchday μέχρι τις εμπορικές σχέσεις.
Τι θα μετρήσει:
1. Διαφάνεια στο γιατί και στο πώς των περικοπών, με οδικό χάρτη επαναπρόσληψης/αναβάθμισης όταν βελτιωθεί η εικόνα.
2. ESG/κοινωνική υπευθυνότητα: ένα κλαμπ με τζίρο ~650 εκατ. λιρών οφείλει να δείχνει ισορροπία ανάμεσα σε αγωνιστική φιλοδοξία και υπευθυνότητα προς τους ανθρώπους του.
3. Επικοινωνία που δεν ευτελίζει το staff έναντι των «σταρ».
Οι αμφιβολίες
Αγωνιστικό ρίσκο: Αν τα 240 εκατ. δεν «μεταφραστούν» σε άμεση βελτίωση (θέσεις Ευρώπης, σταθερότητα απόδοσης), το αφήγημα «επενδύουμε στους παίκτες» καταρρέει.
PSR ρίσκο: Χωρίς επαρκή έσοδα από πωλήσεις, οι επόμενες κινήσεις μπορεί να απαιτήσουν «αναγκαστικές» εκχωρήσεις ή δημιουργικές λύσεις (δομημένες συμφωνίες, μπόνους επί επιδόσεων, δάνεια με υποχρεωτικές ρήτρες).
Διαπραγματευτικό ρίσκο (Brighton): Αν προχωρήσει ο Μπαλέμπα, η Μπράιτον έχει ιστορικό σκληρής διαπραγμάτευσης. Υπερπληρωμές ανεβάζουν τον πήχη απόδοσης και στενεύουν τα περιθώρια λάθους.
Τι σημαίνει το «μοντέλο INEOS» για τη Γιουνάιτεντ;
Η φιλοσοφία είναι ξεκάθαρη: συμπίεση λειτουργικών – επένδυση στην πρώτη ομάδα. Αυτό μπορεί να δουλέψει βραχυπρόθεσμα αν έρθουν αποτελέσματα, εισιτήρια Ευρώπης και ανάκαμψη εμπορικών εσόδων. Μεσοπρόθεσμα, όμως, χρειάζονται:
· Σταθερό αθλητικό project (ρόλοι, ταυτότητα παιχνιδιού, ανάπτυξη παικτών).
· Πειθαρχία κόστους μισθοδοσίας και καλύτερη στόχευση στις αγορές (value picks, πωλήσεις με υπεραξία).
· Επανεπένδυση στο “club infrastructure”: όταν κοπάσει η κρίση, η «σκληρή γραμμή» απέναντι στο προσωπικό πρέπει να ισορροπήσει με κουλτούρα που ελκύει ταλέντο και το κρατά.
Φαίνεται ότι η Γιουνάιτεντ ποντάρει πως περισσότερα χρήματα στο χορτάρι θα φέρουν το ταχύτερο δυνατόν βαθμολογική και οικονομική ανάκαμψη. Είναι ένα στρατήγημα υψηλού ρίσκου/υψηλής απόδοσης: αν οι αγορές «πιάσουν» και το κλαμπ επιστρέψει σε Ευρώπη–τίτλους, το αφήγημα δικαιώνεται και οι περικοπές θα ιδωθούν ως «αναγκαίο κακό». Αν όχι, τότε το «δίπολο» 240 εκατ. για παίκτες – 450 απολύσεις θα επιστρέφει ως κατηγορητήριο στρατηγικής.
Προς το παρόν, ο λογαριασμός είναι ανοιχτός: οι τελευταίες εβδομάδες της αγοράς, οι πιθανές πωλήσεις και – πάνω απ’ όλα – οι πρώτοι μήνες στο γήπεδο θα κρίνουν αν η Γιουνάιτεντ της INEOS έχτισε γέφυρα προς το μέλλον ή μια ακριβή παράκαμψη.
Πηγή: in.gr
