της Νίκης Ζορμπά
Οι κραδασμοί για την κυβέρνηση από τον ΟΠΕΚΕΠΕ συνεχίζονται, ενώ δημοσκοπικά στην τελευταία μέτρηση (GPO Ιούλιος) εμφανίζει συνεχή συρρίκνωση των ποσοστών της.
Επιδόσεις
Όμως, με σύσσωμη την αντιπολίτευση απέναντι να τη σφυροκοπά για αναμφίβολα φάουλ και αστοχίες, παραμένει μήνες πολλούς (έτη για την ακρίβεια) στην πρώτη θέση των σφυγμομετρήσεων και εντοπίζεται με διπλάσια διαφορά από τον δεύτερο (εν προκειμένω το ΠΑΣΟΚ, που επέστρεψε δεύτερο μετά το δημοσκοπικό ξεφούσκωμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου που του δίνει βραχεία κεφαλή).
Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι γλιτώνει την παραμονή του εκτός Βουλής (εξαρτάται και το πότε και υπό ποιες συνθήκες θα στηθούν κάλπες), αλλά η πρόθεση ψήφου του εκλογικού σώματος δεν προϊδεάζει για… σημαντικές επιδόσεις (5%). Το αντίθετο.
Ιδιαζόντως επιθετικός και διεκδικητικός εμφανίζεται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε απανωτές δηλώσεις του, ζητώντας πολιτική αλλαγή άμεσα:
– “Είμαστε απέναντι και θα αγωνιστούμε, για να υπάρξει πολιτική αλλαγή, για να τελειώσουμε με αυτή την ηθική και πολιτική παρακμή”.
– “Δεν στέκεται πρωθυπουργός που δεν εμπιστεύεται την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που τον έχει εκλέξει πρωθυπουργό”.
Από την κυβέρνηση –αλλά όχι μόνο– προκύπτει πότε περιπαικτικά και πότε οργίλα το ερώτημα: Πόθεν προκύπτει στον Νίκο Ανδρουλάκη πρωτίστως και την εν γένει “κεντροαριστερά” και “αριστερά” ότι με αυτά τα ποσοστά θα σπρώξουν τον Κ. Μητσοτάκη στην έξοδο από το Μαξίμου;
Αδιέξοδα
Ο δε κ. Φάμελλος είπε μαχητικά: Μόνο αν φύγετε θα ανασάνει η χώρα, αν ανατρέψουμε αυτή την πολιτική και θα την ανατρέψουμε!
Και αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε, βάσει της θέσης των συμμαχιών που εκφράζει το κόμμα του, να είναι μέρος μιας “προοδευτικής κυβέρνησης”, ο Νίκος Ανδρουλάκης και το κόμμα του έχουν χαράξει εξαρχής “αυτόνομη πορεία” και διεκδικούν να είναι το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές. Κοινώς, ούτε λόγος για μετεκλογική συνεργασία με κόμματα εξ ευωνύμων του.
Με τη Ν.Δ. θα γινόταν υπό συνθήκες “κρίσης κυβερνησιμότητας” της χώρας;
– Επ’ ουδενί και με κανέναν τρόπο, απαντούν σταθερά από τη Χαριλάου Τρικούπη.
“Είμαστε ο εναλλακτικός πόλος διακυβέρνησης, δεν υπάρχει περίπτωση μετεκλογικής συνεργασίας με τη Ν.Δ.”, παραμένει η ηχηρή επωδός στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ.
Όπερ όχι και τόσο ακατάληπτο πλέον, με την τροπή που έχει λάβει η σύγκρουση με τη Ν.Δ.
Σημειωτέον ότι κατά τη θυελλώδη συζήτηση στη Βουλή για την προανακριτική, ο Κ. Μητσοτάκης ειρωνεύτηκε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ για κακέκτυπο του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά χωρίς τα χαρίσματά του και ο Ν. Ανδρουλάκης του αντιγύρισε: εγώ τουλάχιστον δεν είμαι διαπλεκόμενος και διεφθαρμένος.
Αμφότερες οι φράσεις μεταφέρονται σε ελεύθερη αλλά (πολύ) πιστή απόδοση του νοήματος και του κλίματος μεταξύ τους.
Προσδοκίες
Το ΠΑΣΟΚ είναι σταθερό σε δημοσκοπικές επιδόσεις (ευθυγραμμίζονται με τα ευρωεκλογικά του ποσοστά), αλλά ώθηση προς τα πάνω δεν διαβλέπουν οι έρευνες μέτρησης της κοινής γνώμης ανεξαρτήτως των κυβερνητικών απωλειών.
Η μία εξήγηση, παραδοσιακή, για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πως ανεξαρτήτως των (χαμηλών) ποσοστών της, ως εκ θέσεως, “οφείλει” να ζητεί εκλογές και να εκφράζει τη μερίδα του εκλογικού σώματος, που δηλώνει δυσαρεστημένο από την κυβέρνηση και επιδιώκει την “αλλαγή” κυβερνήτη της χώρας.
Υπάρχει και άλλη εξήγηση όμως για το ΠΑΣΟΚ:
– Αμφισβητεί ότι η δημοσκοπική εικόνα τόσο για το κόμμα του όσο και για την κυβέρνηση απηχεί την πραγματικότητα των συσχετισμών. Το ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξή του και ο Νίκος Ανδρουλάκης: Να δούμε γιατί πολλές φορές άλλα λένε οι δημοσκοπήσεις, άλλα βγάζει η κάλπη.
– Σπουδαιολογεί παράλληλα και την άνοδο του ποσοστού των ψηφοφόρων που συνωθούνται κάτω από την ταμπέλα “αναποφάσιστοι”, εκτιμώντας ότι οι ψηφοφόροι του κέντρου και της κεντροδεξιάς που έχουν αποστασιοποιηθεί από την κυβέρνηση, είναι δυνατό να “ρυμουλκηθούν” από το πάλαι ποτέ κυβερνητικό κόμμα, που η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ το έφερε σε δυνατότητα να διαγράψει τροχιά εξουσίας.
Εν αναμονή εξελίξεων
Καίτοι δεν έφυγαν ποτέ από την πολιτική και δημοσιογραφική ατζέντα, εσχάτως επανέρχονται με ένταση τα σενάρια της συγκρότησης νέου πολιτικού φορέα από τον Αλέξη Τσίπρα.
Από την Αμαλίας διαμηνύουν ότι αυτή τη στιγμή, ο πρώην πρωθυπουργός έχει αφιερωθεί στη συγγραφή του βιβλίου του, το οποίο ίσως και να δημοσιευτεί στο λυκόφως του 2025. Ίσως και λίγο αργότερα. Ήσσονος σημασίας λεπτομέρεια.
Αντιθέτως, η γνωστοποίηση της είδησης ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πραγματοποιήσει παρέμβαση στη Θεσσαλονίκη, “κλείνοντας” συνέδριο Economist (5 Σεπτεμβρίου), την παραμονή της ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη στους παραγωγικούς φορείς της Θεσσαλονίκης, δεν είναι καθόλου παράλογο ότι έχει σημάνει “συναγερμό” στα δημοσιογραφικά και πολιτικά πηγαδάκια.
“Θα ανακοινώσει το κόμμα από τη Θεσσαλονίκη”, “έχει ήδη αρχίσει να κάνει κρούσεις σε στελέχη άλλων παρατάξεων (ΠΑΣΟΚ) για τη στελέχωση του κόμματός του” και λοιπή “παραφιλολογία” βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της σεναριολογίας.
Τίποτε από τα δύο δεν ισχύει διαμηνύουν συνεργάτες του.
Η αλήθεια όμως είναι πως… η σημειολογία ότι θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, με την παρέμβασή του (οικονομία 2030, που είναι το θέμα του συνεδρίου) θα προηγηθεί του πρωθυπουργού, οπότε με έναν τρόπο θα βρεθούν ξανά “απέναντι” οι δυο τους, σε οικονομικοπολιτικό περιβάλλον – ειδικά σε αυτή τη συγκυρία– δεν αφήνει… “ασυγκίνητους” τους συνεργάτες του.
Ούτε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αφήνει ασυγκίνητα προφανώς το γεγονός. Σημειωτέον ότι με τα δημοσκοπικά ποσοστά που εμφανίζει η Κουμουνδούρου, η συντριπτική πλειονότητα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να επανεκλεγεί.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Κεφάλαιο”
Πηγή: capital.gr
