Παρά τη ραγδαία ανάπτυξη σε κέρδη, η παγκόσμια βιομηχανία των video games αντιμετωπίζει κύματα απολύσεων και επενδυτική απόσυρση, απειλώντας το μέλλον χιλιάδων δημιουργών και εταιρειών.
Το διαβάζεις και μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι η σκληρή πραγματικότητα. Η βιομηχανία των video games, μία από τις πιο κερδοφόρες πολιτιστικές αγορές παγκοσμίως, με έσοδα που ξεπέρασαν τα 273 δισ. δολάρια το 2024 και προοπτικές για 426 δισ. έως το 2029, ζει μία άνευ προηγουμένου κρίση. Από τις ΗΠΑ μέχρι την Ισπανία, χιλιάδες εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους, ενώ μικρά και μεγάλα στούντιο κλείνουν ή αναδιαρθρώνονται. Το παράδοξο είναι εκκωφαντικό: πώς γίνεται μια βιομηχανία που μεγαλώνει κάθε χρόνο να απολύει εργαζόμενους κατά χιλιάδες;
Η απάντηση βρίσκεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων. Η «φούσκα» που δημιουργήθηκε κατά την πανδημία, όταν η κατ’ οίκον ψυχαγωγία εκτοξεύτηκε, δημιούργησε ψευδείς προσδοκίες και υπερβολικές επενδύσεις. Όταν η ζήτηση σταθεροποιήθηκε, πολλές εταιρείες βρέθηκαν με διογκωμένες ομάδες, ακριβούς τίτλους που δεν απέφεραν τα αναμενόμενα και επενδύσεις σε τεχνολογίες όπως το metaverse ή η εικονική πραγματικότητα που δεν απέδωσαν.
Θέμα των πολυεθνικών
Το 2024 θεωρείται καταστροφικό: σχεδόν 15.000 απολύσεις, ακόμα και σε κολοσσούς όπως Microsoft, Sony, EA και Unity. Το 2025 συνεχίζει την ίδια πορεία, με ισχυρά παραδείγματα σε ισπανικά στούντιο όπως τα Secret 6, Aheartfulofgames και Tequila Works. Η ισχυρή παρουσία πολυεθνικών, που αγοράζουν τοπικές εταιρείες και τις κλείνουν όταν δεν εξυπηρετούν πλέον τους στρατηγικούς τους στόχους, έχει επιδεινώσει την κατάσταση. Συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως η CSVI στην Ισπανία, καταγγέλλουν ότι εργαζόμενοι θυσιάζονται για χάρη της απόδοσης σε χαμηλόμισθες αγορές όπως η Ασία. Πάνω απ’ όλα, όμως, πλανάται η σκιά της τεχνητής νοημοσύνης.
Εργαζόμενοι εκπαιδεύουν μοντέλα που τελικά τους αντικαθιστούν, όπως συνέβη με την King (δημιουργό του Candy Crush), που αναπτύσσει εργαλεία AI για σχεδιασμό επιπέδων και τώρα απολύει εκείνους που τα έφτιαξαν. Παράλληλα, η χρήση AI για επεξεργασία κώδικα, μουσικής ή διαλόγων, θέτει ερωτήματα για την καλλιτεχνική υπόσταση και τα πνευματικά δικαιώματα.
Οι ειδικοί λένε ότι, «η βιομηχανία πρέπει να επιστρέψει σε πιο ρεαλιστικά μοντέλα. Η δημιουργικότητα και το ανθρώπινο πάθος δεν αντικαθίστανται από υπολογιστικά μοντέλα». Οι φαντασμαγορικές κυκλοφορίες δεν αρκούν όταν το οικοσύστημα είναι τόσο εύθραυστο για όσους εργάζονται μέσα του. Η κρίση στα video games δεν είναι κρίση περιεχομένου ή επιτυχίας. Είναι κρίση διαχείρισης, προσαρμογής και ισορροπίας μεταξύ καινοτομίας, κέρδους και ανθρώπινου κεφαλαίου. Αν δεν επανεφευρεθεί με πυρήνα τη βιωσιμότητα και την ισότητα, τότε ο κίνδυνος δεν είναι μόνο ένα «game over» για τους δημιουργούς, αλλά και για την ίδια τη βιομηχανία. Σκληρό, αλλά αληθινό…
Πηγή: ot.gr
