«Δεν υπάρχει τίποτα πιο πολύτιμο για τον άνθρωπο από την αξιοπρέπεια του να στέκεται ελεύθερος και όρθιος στη γη όπου βρίσκονται οι ρίζες του. Η στέρηση αυτού του δικαιώματος οδηγεί αναπόφευκτα σε πικρία, βία και πόλεμο»: με αυτά τα λόγια αιτιολόγησε από το βήμα του ΟΗΕ τη Δευτέρα ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν-Νοέλ Μπαρό την απόφαση που είχε ανακοινώσει τέσσερις ημέρες νωρίτερα ο Εμανουέλ Μακρόν, να αναγνωρίσει η Γαλλία τον Σεπτέμβριο παλαιστινιακό κράτος.
Η επιστροφή των ισραηλινών οικισμών στη Γάζα, από «ευσεβής πόθος» έχει γίνει «ρεαλιστικό σχέδιο δράσης»
«Γιατί η προοπτική δύο αναγνωρισμένων κρατών, τα δικαιώματα των οποίων θα γίνονται σεβαστά, κινδυνεύει με θάνατο», επεσήμανε, το προφανές έπειτα από 666 ημέρες πολέμου στη Γάζα, ο Μπαρό. Ακολούθησε, την Τρίτη, η ανακοίνωση – προειδοποίηση της κυβέρνησης Στάρμερ πως (και) η Βρετανία θα αναγνωρίσει επίσημα παλαιστινιακό κράτος τον Σεπτέμβριο, εκτός αν το Ισραήλ κάνει πίσω στη Γάζα, λαμβάνοντας «ουσιαστικά μέτρα» για τον τερματισμό της κρίσης και δεσμευόμενο σε μια ειρηνευτική διαδικασία δύο κρατών.
Πριν τελειώσει η εβδομάδα, ο αριθμός των κρατών – μελών του ΟΗΕ που αναγνωρίζουν (ή θα αναγνωρίσουν) ένα παλαιστινιακό κράτος αυξήθηκε στα 145, με την προσθήκη της Μάλτας και κατόπιν του Καναδά, που προανήγγειλαν ότι θα κάνουν το ίδιο βήμα τον Σεπτέμβριο κατά τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Ομως αρκετές ακόμα δυτικές χώρες, ανάμεσά τους η Αυστραλία, η Φινλανδία, η Νέα Ζηλανδία, η Πορτογαλία, η Ανδόρα και το Σαν Μαρίνο, ξεκαθάρισαν ότι εξετάζουν το ενδεχόμενο να αναγνωρίσουν παλαιστινιακό κράτος, «ως ένα ουσιαστικό βήμα προς μία λύση δύο κρατών». Το έκαναν την Τρίτη, μέσω κοινής δήλωσης που συνυπέγραψαν οι υπουργοί Εξωτερικών τους στο πέρας της Διάσκεψης με σκοπό την προώθηση της λύσης των δύο κρατών που διοργάνωσαν Γαλλία και Σαουδική Αραβία στην έδρα του ΟΗΕ.
Απορρίπτοντας τις ισραηλινές αιτιάσεις περί «επιβράβευσης της Χαμάς» και της «τρομοκρατίας», οι υπουργοί καταδίκασαν την «αποτρόπαιη και αντισημιτική τρομοκρατική» επίθεση της 7ης Οκτωβρίου του 2023 που άνοιξε τις πύλες της κόλασης για τη Γάζα και τους κατοίκους της, απηύθυναν έκκληση για μια άμεση εκεχειρία που θα περιλαμβάνει την απελευθέρωση όλων των ομήρων της Χαμάς και την ανεμπόδιστη είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας στη λιμοκτονούσα Γάζα, και κάλεσαν τις χώρες που δεν έχουν ακόμα εγκαθιδρύσει φυσιολογικές σχέσεις με το Ισραήλ να το πράξουν.
Γάζα: Ερείπια… υλικά και ανθρώπινα
Πού βρίσκεται, όμως, το παλαιστινιακό κράτος που Γαλλία και λοιποί σχεδιάζουν ή σκέφτονται να αναγνωρίσουν; Η ωμή απάντηση είναι πως δεν υπάρχει.
Οι Παλαιστίνιοι ζουν σε απομονωμένους από τον υπόλοιπο κόσμο θυλάκους που δεν συνδέονται μεταξύ τους και δεν μοιάζουν σε τίποτα με κράτος. Μόνο λίγα χιλιόμετρα χωρίζουν, βέβαια, τη Λωρίδα της Γάζας από τη Δυτική Οχθη (και την Ανατολική Ιερουσαλήμ), δεν θα ήταν δύσκολο λοιπόν να συνδεθούν μεταξύ τους με έναν υπέργειο ή υπόγειο αυτοκινητόδρομο, όπως δεν θα ήταν δύσκολο να κατασκευαστεί ένα λιμάνι στη Λωρίδα της Γάζας.
Τι είναι όμως σήμερα η Γάζα; Ερείπια, τόσο υλικά όσο και ανθρώπινα. Θα χρειάζονταν δισεκατομμύρια για την ανοικοδόμησή της και δεκαετίες για να επουλωθούν τα τραύματα όσων επιζήσουν. Τόσο ο Ντόναλντ Τραμπ όσο και ο Μπενιαμίν Νετανιάχου θέλουν να τη μετατρέψουν σε Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής, όπου οι δύο εκατομμύρια σημερινοί της κάτοικοι δεν θα είναι καλοδεχούμενοι.
Η εξτρεμιστική πτέρυγα της ακροδεξιάς ισραηλινής κυβέρνησης δεν κρύβει πια τις επιθυμίες της. «Η Γάζα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της γης του Ισραήλ», διαβεβαίωσε αυτή την εβδομάδα ο υπουργός Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς, σημειώνοντας πως η επιστροφή των ισραηλινών οικισμών στη Γάζα, από «ευσεβής πόθος» άλλοτε, έχει πλέον γίνει «ρεαλιστικό σχέδιο δράσης».
Σύμφωνα με την ισραηλινή «Haaretz», σε μια προσπάθεια να κρατήσει στην κυβέρνησή του τον Σμότριτς, ο οποίος θα προτιμούσε να μην εισέρχεται ίχνος ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, o Νετανιάχου σκόπευε να προτείνει στους υπουργούς του ένα σχέδιο σταδιακής προσάρτησης του θυλάκου, με πρόσχημα την άρνηση της Χαμάς να συμφωνήσει σε εκεχειρία.
Να σημειωθεί πως προ δεκαημέρου η Κνεσέτ είχε περάσει, με 71-13 ψήφους, μη δεσμευτικό ψήφισμα με το οποίο καλούσε την κυβέρνηση να προσαρτήσει (και) τη Δυτική Οχθη ώστε «να βγει από την ημερήσια διάταξη κάθε σχέδιο για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους». Το Ισραήλ «κάνει μια επανάσταση» στη Δυτική Οχθη, θριαμβολόγησε από την πλευρά του ο Σμότριτς, «εφαρμόζοντας ντε φάκτο εθνική κυριαρχία […] αλλάζοντας το DNA ολόκληρου του συστήματος και ανοίγοντας δρόμους».
Πρωταγωνιστές σε αυτή την «επανάσταση» είναι οι εβραίοι έποικοι, που έχουν στην καλύτερη περίπτωση την ανοχή του ισραηλινού στρατού. Μόλις τη Δευτέρα, ένας εξτρεμιστής έποικος, ο Γινόν Λεβί, εναντίον του οποίου είχαν επιβάλει κυρώσεις και οι ΗΠΑ επί Τζο Μπάιντεν (τις ήρε ο Ντόναλντ Τραμπ), σκότωσε στο χωριό Ουμ αλ Χέιρ τον παλαιστίνιο ακτιβιστή και δημοσιογράφο Αουάντ Χαθαλίν, συνδημιουργό του βραβευμένου με Οσκαρ ντοκιμαντέρ «No Other Land».
Υπάρχει βίντεο που τον δείχνει να πυροβολεί. Τέθηκε απλώς σε κατ΄ οίκον περιορισμό, όσο να ολοκληρωθεί η «έρευνα». Δύσκολο να πει κανείς λοιπόν αν η κίνηση που έκαναν τον Μάιο η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Νορβηγία, τον Ιούνιο η Σλοβενία και σχεδιάζουν ή σκέφτονται να κάνουν τον Σεπτέμβριο η Γαλλία και τόσες ακόμα χώρες, διαθέτει κάποια άλλη δύναμη πέραν της συμβολικής.
Premium έκδοση «Τα ΝΕΑ»
Πηγή: in.gr
