Η εξάπλωση του ιού του κίτρινου πυρετού θέτει σε συναγερμό τη Νότια Αμερική, καθώς η νόσος επιστρέφει με σφοδρότητα έπειτα από δεκαετίες. Μέχρι τώρα 134 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους σε Κολομβία, Βραζιλία, Περού, Βολιβία, Ισημερινό και Γουιάνα, με την Κολομβία να καταγράφει τα περισσότερα θύματα. Οι ειδικοί αποδίδουν την έξαρση σε συνδυασμό περιβαλλοντικών παραγόντων, εντατικής ανθρώπινης δραστηριότητας στις ζούγκλες και κλιματικής αλλαγής, ενώ εκφράζονται ανησυχίες για πιθανή αστικοποίηση των κρουσμάτων, που θα ενίσχυε τη μετάδοση μέσω κουνουπιών.
Ο ιός, που μεταδίδεται με τσιμπήματα, έχει θνησιμότητα άνω του 40% σε σοβαρές περιπτώσεις. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία, προλαμβάνεται αποτελεσματικά με εμβολιασμό, ο οποίος χορηγείται με μία μόνο δόση και προσφέρει διά βίου ανοσία. Οι υγειονομικές Αρχές συνιστούν εμβολιασμό σε όσους ταξιδεύουν σε ενδημικές ή πρόσφατα πληγείσες περιοχές.
Η OPS (Παναμερικανική Οργάνωση Υγείας) έχει εκδώσει επιδημιολογική προειδοποίηση, χαρακτηρίζοντας τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία υψηλό λόγω της γεωγραφικής εξάπλωσης, της αυξημένης θνησιμότητας και της μετατόπισης του ιού σε περιοχές κοντά σε αστικά κέντρα. Ειδικοί στην Ισπανία διαπιστώνουν επίσης αυξημένη ζήτηση για εμβολιασμό πριν από τις καλοκαιρινές διακοπές. Παρότι πρόκειται για προβλέψιμο ενδημικό φαινόμενο του Αμαζονίου, η επέκτασή του σε νέες περιοχές προβληματίζει έντονα την επιστημονική κοινότητα.
Ο κίτρινος πυρετός είναι μια ιογενής αιμορραγική νόσος που μεταδίδεται από μολυσμένα κουνούπια, κυρίως του είδους Aedes aegypti. Εμφανίστηκε αρχικά στην Αφρική και μεταφέρθηκε στη Νότια και Κεντρική Αμερική κατά τη διάρκεια του δουλεμπορίου τον 17ο αιώνα. Ιστορικά, προκάλεσε μαζικούς θανάτους σε πόλεις όπως η Φιλαδέλφεια (1793) και η Αβάνα, ενώ επηρέασε καθοριστικά γεγονότα, όπως η επανάσταση της Αϊτής και η αποτυχία του πρώτου εγχειρήματος της Διώρυγας του Παναμά. Το 1900 αποδείχθηκε επιστημονικά η μετάδοση μέσω κουνουπιών και το 1937 ανακαλύφθηκε το πρώτο αποτελεσματικό εμβόλιο από τον Max Theiler. Παρά τη διάθεση του εμβολίου, η ασθένεια επανεμφανίζεται περιοδικά, κυρίως στην Αφρική και την Αμαζονία. Η αποψίλωση των δασών και η κλιματική αλλαγή αυξάνουν τον κίνδυνο εξάπλωσης, ενώ ο εμβολιασμός παραμένει το κύριο προληπτικό μέτρο παγκοσμίως.
«Αντιμετωπίζουμε μια περίπλοκη κατάσταση επειδή τα κρούσματα δεν περιορίζονται σε ένα ή δύο τμήματα. Αντίθετα, έχουν επιβεβαιωθεί κρούσματα σε 10 περιοχές της χώρας, με την Τολίμα να έχει τα περισσότερα» εξηγεί ο Wilmer Ernesto Villamil Gómez.
Πηγή: tanea.gr
