Η Allieu περπάτησε μέχρι το σπίτι μιας γειτόνισσας στο χωριό της στη Σιέρα Λεόνε, χωρίς να έχει ιδέα ότι αυτό που επρόκειτο να συμβεί θα άλλαζε για πάντα την πορεία της ζωής της.
Ήταν ένα όμορφο πρωινό του Σεπτεμβρίου του 2016 και η Allieu, 28 ετών τότε, είχε πάει να λύσει μια διαφορά που είχε με μια άλλη γυναίκα, η οποία ανήκε στην… κοινωνία Bondo, μια απομονωμένη περιοχή στο δάσος.
Λίγο μετά την άφιξή της, την ανάγκασαν να μπει σε ένα δωμάτιο και η πόρτα κλείδωσε. Τα χέρια της ήταν δεμένα. Της έδεσαν τα μάτια και της έκλεισαν το στόμα. Στη συνέχεια, μια γυναίκα κάθισε στο στήθος της, ενώ άλλοι της άνοιξαν τα πόδια με το ζόρι. Υποβλήθηκε βίαια σε ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων (FGM), τη μερική ή ολική αφαίρεση των γυναικείων γεννητικών οργάνων με κοπή.
«Μου ακρωτηρίασαν τα γεννητικά όργανα. Δεν είχε μείνει τίποτα [για να πολεμήσω]», λέει η Allieu. «Από 100% ενέργεια, μου είχε μείνει κάτι σαν 1%».
Μέρος παραδοσιακής τελετής ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων
Σήμερα 9 χρόνια μετά την εμπειρία της Allieu, το δικαστήριο της Οικονομικής Κοινότητας των Δυτικοαφρικανικών Κρατών (ECOWAS) αποφάσισε κατά της Σιέρα Λεόνε, χαρακτηρίζοντας τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων ως «μία από τις χειρότερες μορφές βίας κατά των γυναικών».
Η υπόθεση, που κατατέθηκε από το Φόρουμ Κατά των Επιβλαβών Πρακτικών (FAHP), κατέστησε την κυβέρνηση υπεύθυνη για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω της παράλειψής της να ποινικοποιήσει τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Το δικαστήριο διέταξε τη Σιέρα Λεόνε «να θεσπίσει και να εφαρμόσει νομοθεσία που ποινικοποιεί τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων και να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την απαγόρευση της εμφάνισής του και την προστασία των θυμάτων».
Όταν τα μέλη της κοινωνίας Bondo τελείωσαν τον ακρωτηριασμό της Allieu, την έσυραν σε άλλο δωμάτιο και την άφησαν σε μια λίμνη αίματος για τρεις ημέρες, μέχρι που τη βρήκε η αστυνομία
Παρόλο που ο ΟΗΕ ενέκρινε ψήφισμα για την απαγόρευση της βάναυσης αυτής τακτικής το 2012, εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε περίπου 30 χώρες. Στη Σιέρα Λεόνε, μια εθνική έρευνα το 2019 διαπίστωσε ότι το 83% των γυναικών είχαν υποβληθεί σε ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων, με το 71% αυτών να έχει υποβληθεί στην πρακτική πριν από την ηλικία των 15 ετών.
Δεν υπάρχει νόμος που να ποινικοποιεί ρητά τη διαδικασία, η οποία αποτελεί μέρος μιας παραδοσιακής τελετής μύησης που σηματοδοτεί την είσοδο ενός κοριτσιού στην γυναικεία ενηλικίωση, η οποία πραγματοποιείται από ανώτερα μέλη των κοινωνιών Bondo. Κάθε χρόνο, οι γυναίκες και τα παιδιά αντιμετωπίζουν επιπλοκές υγείας, και μερικά πεθαίνουν, ως αποτέλεσμα τέτοιων τελετουργιών.
Όταν τα μέλη της κοινωνίας Bondo τελείωσαν τον ακρωτηριασμό της Allieu, την έσυραν σε άλλο δωμάτιο και την άφησαν σε μια λίμνη αίματος για τρεις ημέρες, μέχρι που τη βρήκε η αστυνομία και τη μετέφερε στο νοσοκομείο.
«Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο επίπεδο κακίας»
Υποβλήθηκε σε τρεις επεμβάσεις για να διορθώσει μέρος της ζημιάς που είχε προκληθεί. Μετά την τρίτη επέμβαση, η Allieu θυμάται τον γιατρό να της λέει «δεν έχω ξαναδεί τέτοιο επίπεδο κακίας».
Παρόλα αυτά, ένα πλήθος, συμπεριλαμβανομένων μελών της κοινωνίας Bondo, πορεύτηκε προς το νοσοκομείο, ζητώντας την παράδοση της Allieu. Η γυναίκα που την είχε τραυματίσει είχε μεγάλη επιρροή και ήταν θυμωμένη που η Allieu είχε δραπετεύσει, με τη βοήθεια της αστυνομίας. Ανίκανη να περπατήσει, η Allieu σύρθηκε από το προσωπικό στο υπόγειο για να κρυφτεί.
«Ένιωθα ότι αυτό ήταν το τέλος του δρόμου», λέει η Allieu. «Πονούσα τόσο πολύ, ήμουν κουρασμένη και δεν μου είχε μείνει τίποτα άλλο», είπε μιλώντας στον Guardian.
Κλήθηκαν αστυνομικοί και στρατιώτες για να την προστατεύσουν στο νοσοκομείο και το πλήθος διαλύθηκε, αλλά η παραμονή στο νοσοκομείο ήταν αδύνατη. Ένας από τους γείτονες της Allieu εργαζόταν για τον ΟΗΕ και προσφέρθηκε να την πάει με το αυτοκίνητο στα σύνορα με τη Λιβερία, ώστε να μπορέσει να φύγει από τη χώρα. Έφτασε στην άλλη πλευρά και μετά από 14 ημέρες έφτασε στο σπίτι μιας φίλης της.
Τα επόμενα πέντε χρόνια, η Allieu βοηθήθηκε από διάφορους ανθρώπους και οργανισμούς. Γνώρισε επίσης κάποιον που προσφέρθηκε να βοηθήσει αφού άκουσε την ιστορία της και πλήρωσε για να πάει στο εξωτερικό για χειρουργική επέμβαση στα τραύματά της.
Αφού υποχώρησε το τραύμα της και ανακάλυψε ότι είχε γίνει αλλαγή κυβέρνησης, οι σκέψεις της Allieu στράφηκαν στην οικογένειά της, ειδικά στον γιο της, ο οποίος ήταν 10 ετών όταν έφυγε. Αποφάσισε να επιστρέψει στη Σιέρα Λεόνε.
O νέος πρόεδρος της Σιέρα Λεόνε καλείται να απαγορεύσει τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων, καθώς το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ισοδυναμεί με βασανιστήρια
«Οι άνθρωποι με είδαν, έλεγαν ότι ήμουν νεκρή και έρχονταν να με ψηλαφήσουν για να βεβαιωθούν ότι ήμουν ζωντανή», λέει. «Όταν είδα τον γιο μου και την οικογένειά μου, ήταν ωραία, χάρηκα».
Όταν διαδόθηκε η είδηση ότι είχε επιστρέψει, ένας ακτιβιστής επικοινώνησε μαζί της και τη σύστησε στην Γιασμίν Τζούσουσεριφ, δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρώην αντιπρόεδρο της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Σιέρα Λεόνε, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο, μεταξύ άλλων, στην προσφυγή στην ECOWAS.
Παρά την απόφαση δεν συμμορφώνονται
Η απόφαση της 8ης Ιουλίου έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή για την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στη Σιέρα Λεόνε. Λίγες εβδομάδες πριν, στις 21 Ιουνίου, ο πρόεδρος της Σιέρα Λεόνε, Τζούλιους Μαάντα Μπίο, ανέλαβε πρόεδρος της ECOWAS, σηματοδοτώντας μια ιστορική στιγμή ως ο πρώτος αρχηγός κράτους της Σιέρα Λεόνε που κατέχει τη θέση. Δεν έχει ακόμη αναγνωρίσει δημόσια την απόφαση.
Εν τω μεταξύ, οι εορτασμοί για την ψήφιση του Νόμου για τα Δικαιώματα του Παιδιού του 2025 στη Σιέρα Λεόνε στις αρχές Ιουλίου μετριάστηκαν όταν το κοινοβούλιο εξέδωσε δελτίο τύπου στις 7 Ιουλίου, δηλώνοντας ότι ο νόμος, ο οποίος απαγορεύει όλες τις μορφές βίας κατά των παιδιών, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής και ψυχικής κακοποίησης, «δεν περιέχει καμία διάταξη που να επιβάλλει πρόστιμο, ποινή ή τιμωρία που να αφορά ειδικά τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων».
Ο νόμος αναμένει την προεδρική έγκριση. Αλλά καθώς δεν υπάρχει καμία αναφορά στην απαγόρευση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, η Josephine Kamara, υπεύθυνη υπεράσπισης και επικοινωνίας στο Purposeful, λέει: «Αν δεν μπορούμε να ονομάσουμε μια βίαιη πράξη για αυτό που είναι και να την καταγγείλουμε με τόλμη, δεν μπορούμε να αρχίσουμε να την τερματίζουμε».
Στα χέρια του προέδρου της Σιέρα Λεόνε
«Πολιτικά και διεθνώς, η κατάσταση απλά δεν φαίνεται καλή», λέει η Γιασμίν Τζούσουσεριφ «Εφόσον ο πρόεδρος είναι πρόεδρος της ECOWAS, και υπό το πρίσμα της απόφασης της ECOWAS, ας στείλει τον νόμο πίσω στο κοινοβούλιο και ας το ξανασκεφτεί».
Προσθέτει: «Το θέμα είναι στα χέρια του, και μόνο στα χέρια του. Κρατάει τη Δαμόκλειο σπάθη πάνω του. Αυτό είναι που θα καθορίσει αν θα μείνει στη ιστορία ως ο σπουδαιότερος, ο πιο αγαπητός στα ανθρώπινα δικαιώματα πρόεδρος όλων των εποχών ή όχι».
Η Allieu, η οποία έχει υποβάλει ξεχωριστή αγωγή στη Σιέρα Λεόνε εναντίον της γυναίκας που την ακρωτηρίασε, πρόκειται να λάβει αποζημίωση 30.000 δολαρίων (22.000 λίρες) στο πλαίσιο της απόφασης της Ecowas. Λέει ότι δεν μπορεί να βρει δουλειά λόγω του δημόσιου στιγματισμού που περιβάλλει την υπόθεσή της, αλλά θέλει να χρησιμοποιήσει τα χρήματα για να προωθήσει την εκπαίδευσή της και να γίνει ακτιβίστρια.
«Θέλω πραγματικά η κυβέρνηση να το εξετάσει αυτό, ειδικά ο εν ενεργεία πρόεδρος με την εξουσία που έχει ως αρχηγός κράτους», λέει. «Θέλω να τιμήσει την απόφαση του δικαστηρίου της Ecowas και [να διασφαλίσει ότι] ο Νόμος για τα Δικαιώματα του Παιδιού μπορεί να βοηθήσει στην εξάλειψη του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων».
Πηγή κεντρικής φωτό: Guardian – Umaru Fofana
Πηγή: in.gr
