Γάζα: «Καλύτερα να πεθάνεις από τις βόμβες παρά να βλέπεις τα παιδιά σου να λιώνουν από την πείνα»

Γάζα: «Καλύτερα να πεθάνεις από τις βόμβες παρά να βλέπεις τα παιδιά σου να λιώνουν από την πείνα»

Άνθρακες ο θησαυρός της αύξησης της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, καθώς από τη μία οι ποσότητες που περνούν στον θύλακα δεν φτάνουν ούτε κατά διάνοια για να καλύψουν τις επείγουσες ανάγκες του πληθυσμού, αφετέρου το Ισραήλ συνεχίζει να ανοίγει πυρ σε πεινασμένους που σχηματίζουν ουρές για λίγο αλεύρι.

Πιεσμένο από τη διεθνή κατακραυγή και την αυξανόμενη οργή για τη λιμοκτονία στη Γάζα, το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε «ανθρωπιστικές παύσεις» για να επιτρέψει την είσοδο σε φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια.

«Αυτό το μικρό αγόρι πέθανε πεινασμένο, αλλά οι παγκόσμιοι ηγέτες είναι αυτοί που θα έπρεπε να πεθαίνουν… από ντροπή»

Παρά τις ανακοινώσεις τουλάχιστον 63 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν την Κυριακή, ανάμεσά τους 34 αιτούντες βοήθεια. Το πρωί της Δευτέρας οι ισραηλινές δυνάμεις εξαπέλυσαν νέες επιθέσεις σε σημεία διανομής βοήθειας στον διάδρομο Νετζαρίμ στην κεντρική Γάζα και σε δεύτερο σημείο στη Ράφα.

Ο επικεφαλής της ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ, Τομ Φλέτσερ, προειδοποίησε ότι τα 100 φορτηγά που πέρασαν στον θύλακα δεν είναι ούτε κατά διάνοια αρκετά για να αποτραπεί ο λιμός.

Συναγερμός από ΠΟΥ

Ο ΠΟΥ σε ανακοίνωσή του εκπέμπει συναγερμό και επισημαίνει ότι «ο υποσιτισμός βρίσκεται σε ανησυχητική τροχιά στη Λωρίδα της Γάζας, που σημαδεύτηκε από απότομη άνοδο των θανάτων τον Ιούλιο».

Το πρωί της Δευτέρας ανακοινώθηκε ο θάνατος ακόμα ενός βρέφους. Ο Μουχαμάντ Ιμπραΐμ Αντάς πέθανε στο νοσοκομείο Αλ Σίφα από υποσιτισμό εν μέσω έλλειψης βρεφικών τροφών.

Το γραφείο Τύπου της κυβέρνησης αναφέρει ότι η Γάζα χρειάζεται 600 φορτηγά με βοήθεια την ημέρα και 250.000 κουτιά βρεφικών τροφών τον μήνα για να καλύψει τις ελάχιστες ανάγκες του πεινασμένου πληθυσμού της.

«Η ριζική και επείγουσα λύση είναι να σπάσει ο ισραηλινός αποκλεισμός της Γάζας και να ανοίξουν άνευ όρων τα περάσματα», αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση.

Ανεπαρκής και αναποτελεσματική αποδεικνύεται για ακόμα μία φορά η βοήθεια από αέρος. Ιορδανία και ΗΑΕ δήλωσαν ότι έριξαν 25 τόνους φαγητού στη Γάζα με αυτόν τον τρόπο. Σύμφωνα με αναφορές από τον θύλακα τμήμα αυτής της βοήθειας έπεσε σε σημεία που ελέγχονται από τον ισραηλινό στρατό και οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να πλησιάσουν.

Ο Massad Ghaban είπε ότι δεν έλαβε καμία βοήθεια ούτε από τα φορτηγά που μπήκαν στη Γάζα ούτε από τα αεροπλάνα.

«Δεν πήραμε βοήθεια από τα φορτηγά, μετά είπαν ότι τα αεροπλάνα θα ρίξουν βοήθεια από αέρος, οπότε περιμέναμε και αυτό, περιμέναμε και τα αεροπλάνα», δήλωσε ο νεαρός στο Reuters. «Τα αεροπλάνα είναι προσβλητικά για εμάς, είμαστε ένας λαός που αξίζει αξιοπρέπεια».

Ο Νετανιάχου αρνείται ότι υπάρχει λιμός – Ο Τραμπ θέλει να του πουν «ευχαριστώ»

Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου αρνήθηκε ότι υπάρχει λιμός στη Γάζα και κατηγόρησε τον ΟΗΕ ότι λέει ψέματα. «Σταματήστε να λέτε ψέματα. Σταματήστε να βρίσκετε δικαιολογίες … Δεν υπάρχει πείνα στη Γάζα, δεν υπάρχει πολιτική πείνας στη Γάζα».

Ο Ντόναλντ Τραμπ από την άλλη διεκδίκησε τα «εύσημα» για την βοήθεια που έχει προσφέρει, όπως είπε, στους Παλαιστίνιους. Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με το εάν το Ισραήλ θα έπρεπε να κάνει περισσότερα για να επιτρέψει την είσοδο τροφίμων στη Γάζα, ο Ντόναλντ Τραμπ είπε:

«Δώσαμε 60 εκατ. δολάρια πριν από δύο εβδομάδες για τρόφιμα για τη Γάζα και κανείς δεν το αναγνώρισε. Ξέρετε, θέλεις τουλάχιστον κάποιος να σου πει ευχαριστώ. Καμία άλλη χώρα δεν έδωσε τίποτα».

Ο Τραμπ αναφερόταν προφανώς στις δωρεές των ΗΠΑ στη διαβόητη οργάνωση GHF που υποστηρίζεται από την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ. Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν σκοτώσει περισσότερους από 1.000 Παλαιστίνιους από τα τέλη Μαΐου, καθώς προσπαθούσαν να αποκτήσουν πρόσβαση στα τρόφιμα της εν λόγω οργάνωσης που βρισκόταν υπό τον έλεγχο του στρατού.

Το επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο Νετανιάχου για να επιβάλει τον πλήρη αποκλεισμό του θύλακα και υιοθέτησε και ο Τραμπ ήταν ότι η ανθρωπιστική βοήθεια του ΟΗΕ κατέληγε στα χέρια της Χαμάς. Ρεπορτάζ των New York Times – που έχει κρατήσει ιδιαίτερα χαμηλούς τόνους απέναντι στο Ισραήλ από την αρχή του πολέμου – που επικαλείται πηγές του ισραηλινού στρατού διαψεύδει το επίσημο αφήγημα του Τελ Αβίβ και των ΗΠΑ.

Στην πραγματικότητα, είπαν οι Ισραηλινοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι, το σύστημα παροχής βοήθειας του ΟΗΕ, το οποίο το Ισραήλ χλεύαζε και υπονόμευε, ήταν σε μεγάλο βαθμό αποτελεσματικό στην παροχή τροφίμων στον απελπισμένο και πεινασμένο πληθυσμό της Γάζας.

Μια εσωτερική ανάλυση της αμερικανικής κυβέρνησης κατέληξε σε παρόμοιο συμπέρασμα, ανέφερε την Παρασκευή το Reuters. Δεν βρήκε αποδείξεις για συστηματική κλοπή από τη Χαμάς των ανθρωπιστικών προμηθειών που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ, ανέφερε η έκθεση.

Καλύτερα να σκοτωθείς από βόμβες

Τη φρίκη του λιμού που εξαπλώνεται στη Γάζα αποτυπώνουν Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι, που και αυτοί υποφέρουν από πείνα. Ο Ahmed Aziz περιγράφει στο Middle East Eye πως οι γονείς δεν αντέχουν πια να βλέπουν τα παιδιά τους να τους παρακαλούν για λίγο ψωμί:

«Τα παιδιά φωνάζουν τώρα καθημερινά: «Θέλουμε ψωμί!» «Θέλουμε να φάμε!» Αλλά κανείς δεν τα ταΐζει. Τα μικρά ξαδέλφια μου, μόλις πέντε ετών, ξυπνούν τα ξημερώματα και παρακαλούν τον πατέρα τους να τους φέρει ένα καρβέλι ψωμί, αλλά αυτός δεν έχει την οικονομική δυνατότητα. Μια φρατζόλα έχει γίνει πολυτέλεια.

Κάποιοι πατεράδες έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν τις σκηνές τους, μη μπορώντας να αντέξουν το βλέμμα της απογοήτευσης στα μάτια των παιδιών τους.

Είδα μια μητέρα να προσεύχεται να πεθάνουν τα παιδιά της, απλώς και μόνο επειδή δεν μπορούσε πλέον να τα ταΐσει. Κάποιες μητέρες κάθονται στις εισόδους των σκηνών τους, με δάκρυα τους να κυλούν στο πρόσωπό τους, ψιθυρίζοντας σπασμένες προσευχές: «Θεέ μου, σε παρακαλώ, πάρε τα… ανακούφισέ τα από αυτό το μαρτύριο»».

Σε άλλο σημείο του άρθρου του αναφέρεται στην δικές του αγωνίες: «Εδώ και μήνες, έχω σταματήσει να σκέφτομαι να κάνω παιδί, όχι από επιλογή, αλλά επειδή αυτή η γενοκτονία κατέστησε αδύνατο να φανταστώ ένα μέλλον γι’ αυτά.

Κάθε πρωί, η γυναίκα μου ρωτάει: «Τι έχουμε να φάμε;» Και εγώ απαντώ, καταπίνοντας την ντροπή που δεν μπορώ να προστατεύσω το πρόσωπο που αγαπώ: «Νηστεύω σήμερα».

Ο θάνατος δεν φοβίζει πλέον κανέναν στη Γάζα. Για πολλούς έχει γίνει όνειρο. Το να σκοτωθείς από θραύσματα ή από αεροπορική επιδρομή είναι ευκολότερο από το να πεθάνεις βλέποντας τα παιδιά σου να σπαρταράνε από την πείνα ή τη γυναίκα σου να μην μπορεί καν να σταθεί όρθια.

Ο θάνατος δεν είναι πλέον το τέλος, είναι μια απελευθέρωση».

Οι παγκόσμιοι ηγέτες θα έπρεπε να πεθάνουν από ντροπή

Η 19χρονη Taqwa Ahmed Al – Wawi, συγγραφέας και ποιήτρια, που κείμενά της για τη Γάζα έχουν φιλοξενηθεί σε μία σειρά από ΜΜΕ περιγράφει κι αυτή τις κραυγές και τα κλάματα των μωρών από την πείνα και την απελπισία των γονιών που δεν μπορούν να τους δώσουν ούτε λίγο ψωμί. «Οι παγκόσμιοι ηγέτες θα έπρεπε να πεθάνουν από ντροπή» λέει και ξεκαθαρίζει ότι «η Γάζα δεν χρειάζεται οίκτο, αλλά δράση».

«Στη Γάζα, τα παιδιά δεν κλαίνε από τα σπασμένα παιχνίδια, αλλά από την πείνα.

Δεν πεινάμε τυχαία. Λιμοκτονούμε από σχέδιο.

Ένα παιδί πέθανε στον ύπνο του – όχι από βόμβα, όχι από σφαίρες – αλλά από πείνα.

Η πείνα το σκότωσε. Η σιωπή το έθαψε. Πού είστε, Άραβες; Πού είστε, άνθρωποι; Γιατί ο κόσμος είναι κουφός και τυφλός στη Γάζα;

Γιατί το ψωμί έγινε φαντασίωση και το νερό όνειρο;

Η Γάζα δεν χρειάζεται οίκτο. Η Γάζα χρειάζεται δράση. Η Γάζα χρειάζεται φωνές. Η Γάζα χρειάζεται να σπάσει αυτή η σιωπή.

Αυτό το μικρό αγόρι πέθανε πεινασμένο, αλλά οι παγκόσμιοι ηγέτες είναι αυτοί που θα έπρεπε να πεθαίνουν… από ντροπή […]

Το βουητό των drone και ο βρυχηθμός των πολεμικών αεροπλάνων στοιχειώνουν τις άγρυπνες νύχτες μου. Η εξάντληση με βαραίνει, αλλά τα βγάζω πέρα. Η αποτυχία δεν αποτελεί επιλογή, ακόμη και αν το σώμα μου αισθάνεται ότι θέλει να τα παρατήσει.

Δεν λιμοκτονούμε τυχαία – λιμοκτονούμε εκ προμελέτης. Δεν πρόκειται για μια φυσική καταστροφή, αλλά για μια σκόπιμη, ανθρωπογενή καταστροφή. Μια γενοκτονία της πείνας.

Δεν μπορείτε να το δείτε; Δεν μπορείτε να το ακούσετε; Παιδιά με πρησμένες κοιλιές. Μητέρες που λιποθυμούν στις ουρές φαγητού. Παππούδες και γιαγιάδες που μαραζώνουν.

Έχετε μάτια να δείτε; Αυτιά για να ακούσετε; Τότε ονομάστε το ως αυτό που είναι.

Αλλά δεν θα συγχωρήσουμε και δεν θα ξεχάσουμε».

Πηγή: in.gr

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ